Με τόσα νησιά και ορεινά, δυσπρόσιτα χωριά που έχουμε θα ήταν παράλογο να μην υπάρχουν οι αντίστοιχες προβλέψεις από την κεντρική διοίκηση. Είτε αυτές λέγονται δρόμοι και γέφυρες, είτε δρομολόγια άγονης γραμμής, είτε νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και σχολεία. Υπακούοντας στην ίδια λογική, οργανισμοί όπως τα ΕΛΤΑ φέρουν στο καταστατικό τους την εθνική υποχρέωση να παρέχουν τις υπηρεσίες τους και στο πιο απομακρυσμένο σημείο της επικράτειας.

Αυτό δεν πρόκειται και δεν πρέπει να αλλάξει, όμως αλλάζει ο τρόπος. Πλέον το κράτος έχει πολύ περισσότερες δυνατότητες να φθάσει μέχρι και το τελευταίο σπίτι, επειδή το επιτρέπει η σύγχρονη τεχνολογία. Στις μεταφορές, στην ιατρική, στην εκπαίδευση, στην εργασία, ακόμα και την ψυχαγωγία. Ας πάρουμε για παράδειγμα την Υγεία.

Φυσικά και πρέπει να υπάρχουν δημόσιες, δωρεάν δομές Υγείας σε όλη τη χώρα. Ομως, επειδή αποκλείεται να υπάρχει ένα νοσοκομείο σε κάθε πόλη και ένα Κέντρο Υγείας σε κάθε χωριό, αναπτύσσονται δίκτυα όπως οι ΚΟΜΥ, οι Κινητές Μονάδες Υγείας που πηγαίνουν κυριολεκτικά σε κάθε σπίτι και οι οποίες είναι διασυνδεμένες με το Εθνικό Δίκτυο Τηλεϊατρικής. Αυτό δεν σημαίνει ότι κλείνουν νοσοκομεία, αλλά ότι πολλοί συμπολίτες μας, κυρίως μεγάλης ηλικίας, δεν θα χρειάζεται να μετακινούνται σε μεγάλες αποστάσεις για να κάνουν μια προληπτική εξέταση. Παρομοίως έχουν αναπτυχθεί από το κράτος υπηρεσίες όπως η διανομή φαρμάκων υψηλού κόστους κατ’ οίκον.

Σε διαφορετικό επίπεδο, ο μετασχηματισμός των ΕΛΤΑ δεν προβλέπει τη συρρίκνωση, αλλά την ανάπτυξη με διαφορετικό τρόπο. Μπορεί να κλείνουν φυσικά καταστήματα σε αρκετές περιοχές, όμως προβλέπεται η κατ’ οίκον εξυπηρέτηση μέσα από το δίκτυο των ταχυδρόμων, των συνεργατών και των διανομέων που διαθέτει. Η εικόνα του ταχυδρόμου με το ποδήλατο που κουβαλούσε μια τσάντα με γράμματα και συντάξεις ανήκει στο παρελθόν. Τώρα οι ταχυδρόμοι διαθέτουν POS και όποιον άλλο ψηφιακό εξοπλισμό χρειάζεται έτσι ώστε να πραγματοποιούν όλων των ειδών τις συναλλαγές. Από πληρωμές μέχρι παραδόσεις αντικειμένων.

Ολα αυτά, βέβαια, πρέπει να εξηγούνται σωστά στους πολίτες και στις τοπικές κοινωνίες και αυτό είναι δουλειά του κράτους. Διαφορετικά θα αναλάβουν τον ρόλο του «καλοθελητή» οι δυνάμεις της παραπληροφόρησης και του λαϊκισμού.