Πρόκειται για μία μεγάλη νίκη του αναπηρικού κινήματος και ταυτόχρονα για μία ανακουφιστική διαβεβαίωση πως το κράτος δεν είναι μία απρόσωπη οντότητα, αλλά μία οργανωμένη Πολιτεία που διαχειρίζεται την εξουσία της με ενσυναίσθηση.
«Είναι πάρα πολύ σημαντικό γιατί η αναπηρία μας καθορίζεται από την προσβασιμότητα», όπως είπε η Κορίνα Θεοδωρακάκη, γραμματέας της Εθνικής Ομοσπονδίας Κινητικά Αναπήρων, εκφράζοντας τη φωνή όλων εκείνων που χρόνια τώρα διεκδικούν το αυτονόητο: Ισότιμη και απρόσκοπτη πρόσβαση σε δημόσιους και ιδιωτικούς χώρους, από τα μέσα μεταφοράς και τα νοσοκομεία μέχρι τα πλοία και τα πεζοδρόμια. Τώρα αναγνωρίζεται το δικαίωμά τους να νιώθουν ασφαλείς στο σπίτι τους.
Κανείς δεν λέει πως όλα διορθώθηκαν. Το πρόσφατο περιστατικό όπου ένα παιδί με αναπηρία και η συνοδός του παρέμειναν στο γκαράζ πλοίου (φέρι μποτ), και μάλιστα εν μέσω καύσωνα, ούτε πρωτόγνωρο είναι ούτε σπάνιο. Οι θαλάσσιες μεταφορές είναι ένας τομέας που χρήζει άμεσων μέτρων σε μια νησιωτική χώρα όπως είναι η Ελλάδα.
Και ενώ τα μεγάλα πλοία της ακτοπλοΐας διαθέτουν ηλεκτρικά αναβατόρια και ασανσέρ, δεν ισχύει το ίδιο για τα μικρότερα, ανοιχτού τύπου, που διασυνδέουν κυρίως πορθμεία. Το καλό είναι ότι και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει ανοιχτή γραμμή συνεργασίας του υπουργείου Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής με την ΕΣΑμεΑ και είναι θέμα χρόνου η έκδοση του Προεδρικού Διατάγματος που θα περιλαμβάνει όλα τα μέτρα που απαιτούνται για την ασφαλή πρόσβαση και παραμονή των επιβατών με αναπηρία.
Για μία χώρα όπως η Ελλάδα, που για πολλές δεκαετίες τα πράγματα απλώς κυλούσαν και οι κυβερνήσεις απλώς διαχειρίζονταν καταστάσεις, αυτό συνιστά επανάσταση. Μια επανάσταση της καθημερινότητας, που αφορά ανθρώπους που συνήθως μένουν αόρατοι από τα ραντάρ της δημόσιας διοίκησης και οι όποιες παρεμβάσεις γίνονταν για εκείνους συνήθως ήταν συμπληρωματικές, αποσπασματικές ρυθμίσεις που κατ’ εξαίρεση έμπαιναν σε νόμους και εγκυκλίους. Θυμηθείτε πως μέχρι το 2021 πολίτες με ακρωτηριασμούς και άλλες μη αναστρέψιμες παθήσεις ήταν υποχρεωμένοι να περνούν ξανά και ξανά από επιτροπές για να πιστοποιήσουν την αναπηρία τους.
Οχι πια.