ΟΣΟΝ αφορά στην ανάπτυξη και εκεί τα πράγματα πάνε καλά, καθώς τρέχει με διπλάσιο ρυθμό από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Ομως, δεν είναι όλα ρόδινα. Για να καλυφθεί το κενό ανάπτυξης που δημιουργήθηκε στη δεκαετία των Μνημονίων και να επιτευχθεί η πολυπόθητη σύγκλιση των εισοδημάτων με την Ευρώπη, η οικονομία πρέπει να τρέχει με ρυθμούς υψηλότερους από το 2%. Πρέπει, δηλαδή, να αναπτυχθεί ακόμα πιο ισχυρά η πραγματική οικονομία. Και για να επιτευχθεί αυτό το στοίχημα είναι κρίσιμος ο ρόλος των τραπεζών.
ΟΙ τράπεζες ύστερα από μια δύσκολη δεκαπενταετία, πλέον, παρουσιάζουν εξαιρετικά οικονομικά στοιχεία, με υψηλή κερδοφορία, ενώ αναβαθμίζονται από τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης. Αρα, πλέον, έχουν τα εργαλεία, για να χρηματοδοτήσουν την περαιτέρω ανάπτυξη που έχει ανάγκη ο τόπος.
ΤΟ πρόβλημα, όμως, είναι πως δεν συμβαίνει αυτό. Να το πούμε απλά και μπακαλίστικα παίζουν αμυντικά σε όλους τους τομείς. Επρεπε να περάσουν αρκετά χρόνια, για να δεχθούν τη μείωση των προμηθειών στις ηλεκτρονικές συναλλαγές, η οποία και έγινε ύστερα από κυβερνητική παρέμβαση. Επιμένουν να δίνουν εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια καταθέσεων, τα οποία σε συνδυασμό με το πληθωριστικό περιβάλλον, στην ουσία απομειώνουν την αξία των αποταμιεύσεων των πολιτών. Συγχρόνως, δεν δείχνουν διάθεση να αυξήσουν τις χορηγήσεις δανείων προς επιχειρήσεις και φυσικά πρόσωπα, τουλάχιστον όσο απαιτούν οι συνθήκες της νέας εποχής.
ΤΟ παράδειγμα με την άρνηση των πιστωτικών ιδρυμάτων να μειώσουν τις προμήθειες στις ηλεκτρονικές συναλλαγές δείχνει πως δεν έχουν σκοπό να αλλάξουν στρατηγική και στα ζητήματα των επιτοκίων καταθέσεων ή στην αύξηση των χορηγήσεων. Επιμένουν στην τακτική που έχουν υιοθετήσει έως τώρα, η οποία τους εξασφαλίζει την απαιτούμενη κερδοφορία. Αλλά δεν αρκεί αυτό.
ΜΗΠΩΣ, όμως, έχει έρθει η ώρα να ανοίξει η συζήτηση για τον ρόλο που θα έπρεπε να παίζουν οι τράπεζες στην ανάπτυξη της πραγματικής οικονομίας με φόντο της Ελλάδα του 2030; Μήπως θα πρέπει και ο υπουργός Οικονομικών, Κυριάκος Πιερρακάκης, να παρέμβει προς τα πιστωτικά ιδρύματα ώστε να παίξουν αυτόν τον ρόλο;
ΤΙ ακριβώς πρέπει να γίνει, δεν γνωρίζω. Θα μπορούσε π.χ. να ανοίξει και πάλι η παλιά συζήτηση για συγχωνεύσεις τραπεζών; Αυτά τα γνωρίζουν οι ειδικοί. Πάντως, κάτι πρέπει να αλλάξει, ώστε οι τράπεζες να γίνουν ο ισχυρός πυλώνας, που τόσο πολύ έχουν ανάγκη οι επιχειρήσεις και οι πολίτες.