Μεταξύ των μεγάλων ηττημένων είναι και η λογική, η φυσική πραγματικότητα, τα επιχειρήματα, εν πολλοίς η αλήθεια.

Προ ημερών, στα social, υπήρξε (όπως κάθε μέρα) μία πολύ έντονη ανταλλαγή απόψεων, που κατέληξε, ως συνήθως, σε ακρότητες. Από τη μία, η αναδημοσίευση ενός άρθρου για τη Γάζα σε έντυπο ταυτισμένο με τον ΣΥΡΙΖΑ. Το άρθρο έκλεινε με τη φράση «Η Χαμάς δεν μπορεί να είναι δικαιολογία για κανέναν και για τίποτα». Η άποψη που εξέφραζε το άρθρο θεωρούσε ότι η δράση της Χαμάς δεν πρέπει να επηρεάζει την άποψη της κοινής γνώμης για όσα συμβαίνουν στη Λωρίδα της Γάζας ή στο Ισραήλ. Είναι η ίδια άποψη που βρίσκεται πίσω από το γεγονός ότι και με τη βοήθεια της ακροδεξιάς βαρβαρότητας Νετανιάχου η ανθρωπότητα ξεχνά ότι όλα ξεκίνησαν από το δολοφονικό πογκρόμ της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023.

Στην αντίθετη πλευρά στεκόταν το ερώτημα: «Γιατί στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, η Αριστερά δεν διατυπώνει με το ίδιο πάθος και ένταση το αίτημα προς τη Χαμάς ν’ απελευθερώσει τους ομήρους;». Και συμπληρωνόταν: «Ο Νετανιάχου έχει δηλώσει ότι ο πόλεμος αυτός θα λήξει μόλις απελευθερωθούν οι όμηροι και παραδοθούν οι σοροί των αιχμαλώτων». Αν συνέβαινε αυτό αύριο και ο Νετανιάχου δεν ήταν συνεπής, θεωρείται βέβαιο ότι δεν θα μπορούσε να αντέξει την ήδη ασφυκτική πίεση της διεθνούς κοινότητας και κυρίως της Ε.Ε. και των ΗΠΑ.

Προφανώς και το αίτημα προς τη Χαμάς δεν συζητείται επισήμως από την Αριστερά, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη (ίσως όχι με τόση ένταση). Η δράση της είναι βαθιά συνδεδεμένη με χαρακτηριστικά του τιμωρού «της Δύσης, του ιμπεριαλισμού και του καπιταλισμού», που της αποδίδονται λόγω ιδεοληψίας. Μία ιδεοληψία που έχει εξελιχθεί σε εκφρασμένο, πλέον, αντιεβραϊσμό και η οποία έχει βαθιές ρίζες στα τέλη της δεκαετίας του ’40 κιόλας, τότε που το Ισραήλ έκανε την επιλογή, για καθαρά οικονομικούς λόγους, να μη συνταχθεί με το σοβιετικό μπλοκ, εξαργυρώνοντας τη βοήθεια της ΕΣΣΔ στους βομβαρδισμούς εναντίον Παλαιστινίων το ’48. Επέλεξε το στρατόπεδο της Δύσης και, φυσικά, όλες τις συνέπειες που είχε αυτή η επιλογή.

Τώρα, όμως, όλοι όσοι κόπτονται για τις σφαγές των αθώων θα μπορούσαν να κάνουν μία εξαίρεση και απλώς να απαιτήσουν από τη Χαμάς το αυτονόητο. Αλλά έτσι θα αναγκάζονταν να συμφωνήσουν για το ποιοι είναι οι εχθροί στην πραγματικότητα…