ΚΑΙ τι ομάδες. Ο Παναθηναϊκός έχει επτά ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και ο Ολυμπιακός τρία, ενώ πλέον έχουν κλείσει «μόνιμη» θέση στα Φάιναλ Φορ της Ευρωλίγκας. Αρα, συγκαταλέγονται στις κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης.

Η ντροπή ντράπηκε στο ΣΕΦ. Αυτά που ακούστηκαν στο γήπεδο από τους προέδρους και τους οπαδούς ξεπέρασαν κάθε όριο. Επίδειξη μαγκιάς. Σαν να βρίσκονταν σε αλάνα και έλεγαν πάμε να «σφαχτούμε». Και, βέβαια, όταν συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο άνθρωποι που έχουν δισεκατομμύρια στις τσέπες τους και υποτίθεται πως ανήκουν στην επιχειρηματική ελίτ της χώρας, μπορεί κανείς να υποθέσει τι έρχεται μετά.

ΑΥΤΟΣ ο τυφλός φανατισμός αποτελεί τον ηθικό αυτουργό για τις επόμενες οπαδικές δολοφονίες. Για την επόμενη φορά που κάποιοι θα στήσουν καρτέρι σε κάποιον που θα φορά τη φανέλα της αντίπαλης ομάδας. Οπως έγινε και στις δολοφονίες του Μιχάλη Φιλόπουλου και του Αλκη Καμπανού. Και όταν γίνονται οι φόνοι, τότε όλη η Ελλάδα ξαφνικά πέφτει από τα σύννεφα. Και αναρωτιόμαστε όλοι «γιατί;» και λέμε «ως εδώ».

ΟΙ επόμενες γενιές οπαδών που θα τα σπάσουν εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων και, ίσως, κρατήσουν ακόμα και μαχαίρι στα χέρια γαλουχούνται καθημερινά. Η ευθύνη ανήκει στους μεγαλοπαράγοντες του ποδοσφαίρου και του μπάσκετ.

ΠΟΙΟ είναι το δόγμα του φανατισμένου κάφρου; Πώς αν κάποιος είναι οπαδός αντίπαλης ομάδας, τότε «γ@@@@ται» εκείνος, η μάνα του, η κόρη του και όλο του το σόι. Προφανώς και δεν υπάρχει κάτι πιο ρατσιστικό και φασιστικό. Και μπορεί την επόμενη στιγμή οι ίδιοι να μιλούν για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τον σεβασμό της διαφορετικότητας. Οταν, όμως, σφυρίζει ο διαιτητής την έναρξη του ματς, τότε δεν υπάρχει τίποτα πέρα από την τυφλή υποταγή στη «θρησκεία» της ομάδας και το τυφλό μίσος για κάθε αντίπαλο.

ΣΤΗΝ Ελλάδα, λοιπόν, τον αντίπαλο δεν τον νικάς, αλλά τον «γ@μ@ς». Τέτοιο ξεφτιλίκι. Τι έγινε, μήπως ενοχλείται κανείς από τη φρασεολογία; Αφού αυτή είναι η δυστοπική πραγματικότητα. Ας μη στρουθοκαμηλίζουμε άλλο. Είναι γελοίο.

ΚΑΙ όπως είπαμε και παραπάνω, όλα αυτά ξεκινούν από τους μεγαλοπαράγοντες, που θέλουν να έχουν «στρατούς» ορκισμένων οπαδών με το μαχαίρι στο στόμα. Αυτοί «οπλίζουν» τα στόματα και τα χέρια των ανεγκέφαλων οπαδών.

ΠΡΙΝ από δύο χρόνια η κυβέρνηση έκανε λοκντάουν στο ποδόσφαιρο. Οπως δείχνει η πραγματικότητα, αυτό λειτούργησε θεραπευτικά. Τα πράγματα ηρέμησαν. Βέβαια, κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος τι θα συμβεί μετά από κάποιο φαλτσοσφύριγμα διαιτητή και κάποια μελλοντική δήλωση προέδρου, που θα βάλει πάλι φωτιά στα τόπια.

ΑΣ γίνει το ίδιο και στο μπάσκετ. Ας διακοπεί το πρωτάθλημα. Ας μη συνεχιστούν οι τελικοί. Ετσι κι αλλιώς, τι νόημα έχει; Αν είναι να ασχολούμαστε με τον Γιαννακόπουλο και τους Αγγελόπουλους, αντί να χειροκροτάμε τον Ναν, τον Βεζένκοφ, τον Σλούκα και τον Παπανικολάου, καλύτερα να μη συνεχιστεί η σειρά των τελικών. Υπάρχει κάποιος λογικός φίλαθλος του Ολυμπιακού ή του Παναθηναϊκού που να δικαιολογεί τέτοιες συμπεριφορές και να θέλει να ασχοληθεί με τα ματς; Ας πέσουν βαριές τιμωρίες. Εκτός αν, αύριο, οι πρόεδροι των ομάδων δεσμευτούν πως θα βάλουν τέλος στον πόλεμο. Ετσι κι αλλιώς, πάντως, έχει έρθει η ώρα να τελειώνουμε με τα αίσχη και τα καφριλίκια.