Για να το ομολογήσουμε καμία έκπληξη δεν μας προξένησε, απλά πλέον ξεφυλλίζοντας τις 762 σελίδες του μυθιστορήματος με τις «αλήθειες» του πρώην Πρωθυπουργού, που ουδεμία σχέση με την πραγματικότητα έχουν, επιβεβαιώθηκε ότι ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο δεν παραδέχεται τα ολέθρια λάθη του, αλλά προσπαθεί να εξιλεωθεί, πότε επιμένοντας σε fake news και πότε ρίχνοντας την ευθύνη σε όλους τους άλλους. Ποντάρει στη λήθη, αλλά αυτό δεν μπορεί να το πετύχει, αν και θα μπορούσε -από τη στιγμή που είχε αυτή την επιδίωξη- να ονόμαζε το βιβλίο του «Τζιέρμπα» αντί για «Ιθάκη»! Για όσους δεν γνωρίζουν, είναι το μεγαλύτερο νησί της Τυνησίας που βρίσκεται στη Μεσόγειο Θάλασσα και εκεί προσδιορίζεται το νησί των Λωτοφάγων.

Ούτε σε μία γραμμή δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη. Για τίποτα! Ακόμη και για την εθνική τραγωδία στο Μάτι επιμένει ακόμη πως δεν ήξερε ότι υπάρχουν νεκροί πριν στήσει το κακόγουστο σόου στο κατ’ ευφημισμόν κέντρο συντονισμού. Παρόλο που έχει διαψευστεί από τους πάντες, συνεχίζει να λέει ψέματα προκαλώντας την οργή αλλά κυρίως το ερώτημα: πώς γίνεται να μην αισθάνεται ούτε τώρα την ανάγκη να ζητήσει μια συγγνώμη;

Ηξερε ότι οι τακτικισμοί με τη διαπραγμάτευση αλά ΣΥΡΙΖΑ, θα έστελνε την Ελλάδα στα βράχια, αλλά ούτε για αυτό είπε συγγνώμη. Αντίθετα, πανηγυρίζει γιατί το δικό του μνημόνιο ήταν το καλύτερο από τα άλλα δύο! Περιγράφοντας τις διαπραγματεύσεις με γλαφυρό τρόπο επιδίωξε να περάσει στον αναγνώστη τη μοναχική μάχη που έδινε για τη σωτηρία της Ελλάδας προσπαθώντας να κρύψει ότι στην πραγματικότητα αυτό που έκανε ήταν να την καταδικάσει σε ένα τρίτο αχρείαστο πρόγραμμα.

Ηξερε ότι έλεγε ψέματα στον ελληνικό λαό για να εκλεγεί, ποντάροντας στην τοξικότητα, αλλά ούτε για αυτό θέλησε να απολογηθεί. Τα νταούλια, το σκίσιμο των μνημονίων και όλα τα άλλα φαντασμαγορικά που έλεγε για να πάρει την καρέκλα, μετατράπηκαν σε μία τραγική σελίδα στην ιστορία της Ελλάδας που έπεσε στα βράχια με αποκορύφωμα την κωλοτούμπα στο δημοψήφισμα και το «αγάπη μου, έκλεισα τις τράπεζες» που δημιούργησε εικόνες ντροπής έξω από τα ΑΤΜ. Κι όμως, και γι’ αυτό, οι άλλοι έφταιγαν!

Ηξερε ότι με όλους αυτούς που εμπιστεύτηκε για να οδηγήσουν την Ελλάδα στην πιο δραματική και κρίσιμη στιγμή της στη σύγχρονη εποχή το αποτέλεσμα θα ήταν ολέθριο αλλά ούτε και για αυτό ζήτησε συγγνώμη. Απλά τους κατηγόρησε κατόπιν εορτής ξεχνώντας πως αυτός που επιλέγει έχει πρώτος την ευθύνη.

Είχε αποφασίσει ότι με την έξοδό του από την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ, έπειτα από τις απανωτές ήττες από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, θα έκανε ό,τι μπορούσε για να διαλύσει το κόμμα του και τα κατάφερε. Ούτε, όμως, γι’ αυτό βρήκε κάτι να πει για τα δικά του λάθη. Τα έριξε στον Κασσελάκη και ξεμπέρδεψε.

Θα μπορούσαμε να γράφουμε επί ώρες για όσα δεν έγραψε ή δεν άντεξε να γράψει στο βιβλίο του, αλλά η ουσία είναι πως κανέναν δεν μπορεί να πείσει και το πιθανότερο είναι πως θα γυρίσει μπούμερανγκ στην προσπάθειά του να επιστρέψει ως άσπιλος και αμόλυντος με στόχο να κοροϊδέψει πάλι τον ελληνικό λαό. Μόνο που αυτή τη φορά, όλοι γνωρίζουν, και το ταξίδι του προς τις νέες θάλασσες που επικαλείται, θα είναι μοναχικό.

Αντί επιλόγου, αξίζει να αναφέρουμε τα όσα είπε ο στενός συνεργάτης της Φώφης Γεννηματά, Μανώλης Οθωνας, καταρρίπτοντας άλλο ένα fake news του Αλέξη Τσίπρα περί πρότασης συγκυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ: «Αναρωτιέμαι, πάντως, τι σόι rebranding είναι αυτό που στηρίζεται στο να βάζει λόγια στο στόμα ενός ανθρώπου που δεν μπορεί πια να απαντήσει και να υπερασπιστεί την αλήθεια. Κατά τα άλλα, καλοδιάβαστο το βιβλίο, με μια υπόμνηση στον συγγραφέα. Στα ιστορικά μυθιστόρημα πράγματι συνηθίζεται, για λογοτεχνικούς λόγους, να χρησιμοποιούνται στοιχεία μυθοπλασίας. Μόνο που επιβάλλεται αυτό να αναφέρεται ρητά στο προοίμιο».