Το ερώτημα του δημάρχου Ιθάκης, Διονύση Στανίτσα («Ελεύθερος Τύπος», 9/8/25, στον Δημήτρη Μαρή), έχει πολλές απαντήσεις. Αυτό σημαίνει δυστυχώς ότι απαιτεί και εξίσου πολλές παρεμβάσεις. Διότι ακόμα και αν κάποιος εξασφαλίσει ότι θα βρει μια καλή δουλειά σε κάποιο νησί, θα πρέπει να σκεφτεί πώς θα είναι η καθημερινότητά του και τι προοπτικές θα έχουν ο ίδιος και η οικογένειά του.

Η ακτοπλοϊκή σύνδεση του νησιού, το οδικό δίκτυο, η πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης είναι ζητήματα που απασχολούν όχι μόνο την Ιθάκη, αλλά όλα τα νησιά. Παρόμοιοι προβληματισμοί υπάρχουν και για ορεινά χωριά της ηπειρωτικής Ελλάδας, όπου η οδική σύνδεση με την κοντινότερη μεγάλη πόλη (άρα με το κοντινότερο νοσοκομείο) ενίοτε θυμίζει διαδρομή Ράλι Ντακάρ.

Για αυτό έχουν πολύ μεγάλη σημασία τα έργα και η ενίσχυση των υποδομών που βελτιώνουν και κάνουν ασφαλέστερη την καθημερινή ζωή των κατοίκων. Τις προάλλες μιλούσαμε για τον δρόμο Πάτρα-Πύργος, χθες ανακοινώθηκε ότι δόθηκε σε κυκλοφορία ο οδικός άξονας Βόνιτσα-Λευκάδα, με τους πρώτους οδηγούς να διασχίζουν τη νέα παράκαμψη του Αγίου Νικολάου. Πρόκειται για ένα σημαντικό νέο πρωτίστως για τους κατοίκους της περιοχής και κατ’ επέκταση και για τους ταξιδιώτες του Αυγούστου.

Σε μια χώρα όπως η Ελλάδα, όπου η νησιωτικότητα και η ορεινότητα είναι οι δύο όψεις του ίδιου τόπου, η προσπάθεια για άρση των ανισοτήτων δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Το οικονομικό σκέλος, δηλαδή οτιδήποτε έχει να κάνει με οικονομικά κίνητρα μετεγκατάστασης και ενίσχυση των εισοδημάτων, είναι το 50% της προσπάθειας. Το άλλο 50% έχει να κάνει με τη σύγκλιση της καθημερινότητας μεταξύ της ζωής στην περιφέρεια και στις μεγάλες αστικές πόλεις. Δηλαδή να έχουν όλοι οι πολίτες τις ίδιες ευκαιρίες και προοπτικές ανεξαρτήτως του τόπου όπου ζουν.