Στεκόταν στην πλατεία του χωριού την ώρα που ερχόταν το αυτοκίνητο του αρχηγού από την Αθήνα και τον περίμενε. Με το χειροκρότημα δεν δήλωνε προς τους συγκεντρωμένους χωριανούς μόνο τον θαυμασμό του, αλλά και υπαγόρευε τι θα έπρεπε να κάνουν και οι ίδιοι. Κάτι ανάλογο έγινε και στην Αλάσκα, συνυπολογίζοντας, βεβαίως, όλες τις αναγωγές στις σημερινές συνθήκες. Σε κάθε περίπτωση, είναι ατυχής η ιστορική σύγκριση με τη Γιάλτα. Ο λόγος για τον οποίον η Αλάσκα του 2025 δεν είναι η Γιάλτα του ’45 είναι απλός: τότε, οι κερδισμένοι της Διάσκεψης ήταν αυτοί που σταμάτησαν τον πόλεμο, όχι αυτός που τον ξεκίνησε…

ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ του Τραμπ, όσο δηλωτικό και αν ήταν της πολιτικής, ιστορικής και διπλωματικής του αγραμματοσύνης, κρίθηκε ως αποκρουστικό θέαμα ακόμα και από τους ίδιους τους επικοινωνιακούς επιτελείς του Λευκού Οίκου. Οταν ανέβασαν το απόσπασμα στα επίσημα social, Instagram και X, το βίντεο ξεκινούσε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά το χειροκρότημα – διαγράφοντάς το εντελώς. Ηταν σαφές: ο Πούτιν βρίσκεται υπό διεθνή καταδίωξη από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου και το χειροκρότημα από τον πρόεδρο των ΗΠΑ προς αυτόν θεωρήθηκε ως μορφή διπλωματικής νομιμοποίησης.

ΤΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ μπορεί να διαγράφηκε, αλλά έκανε τον γύρο ολόκληρου του δυτικού φιλελεύθερου κόσμου, που δεν πίστευε στα μάτια του. Μαζί με τα γελάκια, τις αγκαλίτσες και τις φιλικές γκριμάτσες, που, για να είμαστε δίκαιοι, σε τόσο υψηλό επίπεδο πολλές φορές επιβεβαιώνουν και την ύπαρξη αμηχανίας. Δημοκρατικοί γερουσιαστές στις ΗΠΑ κατήγγειλαν ότι η Αλάσκα νομιμοποίησε εγκλήματα πολέμου και στέλνει σήμα ατιμωρησίας σε κάθε αυταρχικό ηγέτη στον κόσμο.

ΟΥΤΩΣ ή άλλως, όπως αναφέρει και ο τίτλος του άρθρου μίας από τις σημαντικότερες φωνές, της Ann Applebaum, στη διαδικτυακή επιθεώρηση «The Atlanitc»: «Ο Τραμπ δεν έχει ισχυρά χαρτιά – Γιατί να χρειαστεί ο Πούτιν να κάνει συμφωνία μαζί του;». Ο Πούτιν, ελέω Τραμπ και με δεδομένη την απομόνωση -σε αυτήν τη φάση- του Κιέβου και της Ευρώπης, κατέκτησε μία σημαντική νίκη. Ο πρόεδρος της ισχυρότερης, οικονομικά και στρατιωτικά, χώρας στον κόσμο αποδέχεται με τον πιο επίσημο τρόπο ότι τα σύνορα των χωρών στον σύγχρονο κόσμο μπορούν να αλλάζουν με πολέμους. Αυτή τη φορά είναι η Ουκρανία. Αύριο; Η Αλάσκα δεν ξεκίνησε το κλείσιμο ενός πολέμου. Ανοιξε τον δρόμο για τους επόμενους, είτε το θέλουμε είτε όχι.

Η ΕΥΡΩΠΗ αντέδρασε χθες το μεσημέρι. Η δήλωση της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ότι θα συμμετάσχει μαζί με άλλους Ευρωπαίους ηγέτες στη σημερινή συνάντηση Τραμπ – Ζελένσκι, στον Λευκό Οίκο, είναι μια κάποια αισιόδοξη νότα…