ΟΛΕΣ αυτές οι προσπάθειες έχουν αποτύχει παταγωδώς. Ετσι, ενώ η αντιπολίτευση κραύγαζε πως η κυβέρνηση θα κατέρρεε στις εκλογές του 2023, τελικά η Ν.Δ. ανέβασε τα ποσοστά της και κέρδισε  με 41%, έναντι 17%, τον ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμα και τώρα, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, η κυβέρνηση βρίσκεται πέριξ του 30%, με το δεύτερο κόμμα να ακολουθεί στο 13%. Και, βέβαια, αυτές οι μετρήσεις γίνονται σε περίοδο που δεν είναι προεκλογική και δεν έχουν τεθεί ακόμα τα διακυβεύματα της κάλπης.

Η αντιπολίτευση, λοιπόν, ποντάρει τα πάντα όλα στην τραγωδία των Τεμπών. Γιατί; Επειδή κανένα κόμμα δεν μπορεί να ασκήσει εποικοδομητική κριτική, ούτε διαθέτει αξιόπιστη εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Το σκηνικό θυμίζει αρκετά την περίοδο 2012- 2014, όπου αρκετά κόμματα, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, οι ΑΝ.ΕΛ. και η Χρυσή Αυγή, έσκιζαν τα Μνημόνια, χωρίς όμως να διαθέτουν πραγματικό σχέδιο διαφυγής από την κρίση. Σήμερα είναι η Πλεύση Ελευθερίας, η Ελληνική Λύση, η Νίκη και το Κίνημα Δημοκρατίας που, ως εκπρόσωποι του αντισυστημικού μπλοκ, βάλλουν κατά της κυβέρνησης, την ώρα που το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η Νέα Αριστερά επιχειρούν να πατήσουν σε δύο βάρκες.

ΚΑΙ, βέβαια, είναι εντυπωσιακό πως η ρητορική παραμένει ίδια με τα χρόνια των Μνημονίων. Τα περί «εσχάτης προδοσίας» ακούγονταν και τότε. Και συνοδεύονταν από συνθήματα όπως «προδότες, κουφάλες έρχονται κρεμάλες» ή «να καεί το μπ@@@λο η Βουλή».

ΠΡΟΦΑΝΩΣ και η κυβέρνηση έχει την πολιτική ευθύνη για το τραγικό δυστύχημα των Τεμπών. Ενώ, για πρώτη φορά, μία κυβερνητική πλειοψηφία παραπέμπει στον φυσικό δικαστή δύο πρώην υπουργούς της, τον Χρήστο Τριαντόπουλο και τον Κώστα Καραμανλή, ώστε να ερευνηθούν και τυχόν ποινικές ευθύνες.

ΑΠΟ αυτό το σημείο μέχρι να κατηγορηθεί ο πρωθυπουργός για «εσχάτη προδοσία» η απόσταση είναι τεράστια, ενώ, βέβαια, αυτό δεν στέκει νομικά για τη συγκεκριμένη υπόθεση. Φυσικά, αυτό δεν νοιάζει τη Ζωή, τον Βελόπουλο, τον Νατσιό και τον Κασσελάκη. Να ψαρέψουν αντισυστημικές ψήφους θέλουν. Και η κομματικοποίηση της πρότασης της Μαρίας Καρυστιανού αποδεικνύει περίτρανα την εργαλειοποίηση των Τεμπών.

ΤΟ μόνο που θέλουν είναι να υποδυθούν τους ασυμβίβαστους, που θα βάλουν πολιτικούς στη φυλακή. Γιατί αυτό «πουλάει» σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας. Τα αντισυστημικά κόμματα αθροιστικά προσεγγίζουν το 35% των ψηφοφόρων. Αρα, ο έσχατος πολιτικός παραλογισμός και η έσχατη κομματική εργαλειοποίηση μέσα από μία λαϊκιστική ρητορική με εκτόξευση μίσους, έχοντας ως σκοπό να δηλητηριαστούν η κοινωνία και το πολιτικό σκηνικό, αποτελούν την πιο ενδεδειγμένη μέθοδο για μικρά κόμματα και μορφώματα διαμαρτυρίας.

ΔΕΝ πρόκειται για κάτι αστείο. Αντιθέτως. Είναι επικίνδυνο. Και όλα δείχνουν πως ο «χρυσαυγιτισμός» διατρέχει, πλέον, οριζόντια όλα τα κόμματα του αντισυστημικού τόξου.