Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη

Υστερα από δεκαετίες στο τιμόνι των αυτοκινητιστών, ο πιο αναγνωρίσιμος πρόεδρος του ΣΑΤΑ, ο συνδικαλιστής που έβλεπε τις κυβερνήσεις να περνούν, αποφάσισε να αποσυρθεί. Ο λόγος δε της «συνταξιοδότησης» είναι σχεδόν επαναστατικός: Επειδή η παρουσία του «μειώνει τη διαπραγματευτική ικανότητα της Ομοσπονδίας με την κυβέρνηση», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει τέρμα στις πελατειακές σχέσεις. Τελικά, κάτι έχει αρχίσει και αλλάζει σε αυτήν τη χώρα.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ την είδηση ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι πως δεν πρόκειται για ένα οποιοδήποτε σωματείο, αλλά για έναν κλάδο που εκπροσωπεί περισσότερους από 30.000 επαγγελματίες και κατ’ επέκταση πολλαπλάσιες ψήφους. Η συντεχνία των ταξί ήταν ανέκαθεν από τις ισχυρότερες στη χώρα, όπως ήταν κάποτε η ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ και η ΠΑΣΕΓΕΣ, με άμεση πρόσβαση στην εκάστοτε εξουσία. Οταν οι άλλοι συνδικαλιστές κατέβαζαν τους διακόπτες ή έβγαζαν τα τρακτέρ στους δρόμους, εκείνοι τραβούσαν χειρόφρενο στο Σύνταγμα. Και αν εξαιρέσουμε κάποια αιτήματα που ήταν δίκαια για τους χιλιάδες φτωχούς βιοπαλαιστές του τιμονιού, τις περισσότερες φορές ο ανένδοτος κηρυσσόταν απέναντι στην εξέλιξη και τη διαφάνεια. Από την αντίδραση στα POS μέχρι τον κώδικα συμπεριφοράς με τους πελάτες.

ΟΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟΙ θυμούνται τις μεγάλες απεργίες του 1987, όταν οι αυτοκινητιστές αντιδρούσαν στην εφαρμογή του δακτυλίου για τα ταξί. Οι πιο φρέσκοι θυμούνται τις εξίσου μεγάλες κινητοποιήσεις του 2011, απέναντι στο άνοιγμα του επαγγέλματος (επί υπουργίας Ραγκούση, όταν ακόμα δεν είχε ανακαλύψει τον σοσιαλισμό του ΣΥΡΙΖΑ). «Ο νόμος δεν θα περάσει. Η απεργία συνεχίζεται», διαβεβαίωνε ο Θύμιος Λυμπερόπουλος, εκτοξεύοντας ταυτόχρονα φραστικές απειλές για τον τότε διοικητή του ΙΚΑ, με αποτέλεσμα τη διαγραφή του από τη Ν.Δ. με εντολή Σαμαρά.

ΚΥΚΝΕΙΟ ΑΣΜΑ της αντίδρασης ήταν απέναντι στις πλατφόρμες τύπου Beat με τις οποίες είχαν επιλέξει να συνεργαστούν χιλιάδες επαγγελματίες οδηγοί. Η ειρωνεία της ιστορίας ήταν ότι, ενώ όλες τις προηγούμενες φορές ο Θύμιος Λυμπερόπουλος τα έβαζε με μια κυβέρνηση, αυτήν τη φορά η κυβέρνηση του είχε παραδοθεί αυτοβούλως. Σε απόλυτη σύμπνοια με τον υπουργό Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ, Χρήστο Σπίρτζη, προσπάθησε να σταματήσει τη νέα εποχή, όμως ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Ούτε η τεχνολογία. Το Internet of Things, οι έξυπνες μεταφορές και οι νέες πλατφόρμες παροχής υπηρεσιών είναι η «πιάτσα» την οποία πολέμησε λυσσαλέα μια ισχυρή μειοψηφία με πρόεδρο τον Θύμιο Λυμπερόπουλο και με τις πλάτες της τότε κυβέρνησης.

«ΘΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ αυτούς που μας στήριξαν, που μας κράτησαν όρθιους, που στάθηκαν στο πλευρό μας απέναντι στις πολυεθνικές και την UBER, θα στηρίξουμε τον Αλέξη Τσίπρα, τον Χρήστο Σπίρτζη και την Κατερίνα Νοτοπούλου να γίνει δήμαρχος Θεσσαλονίκης», έλεγε πριν από μερικούς μήνες ο Θύμιος Λυμπερόπουλος, ζητώντας από τους συναδέλφους του να μετατρέψουν τα ταξί τους σε εκλογικά κέντρα του ΣΥΡΙΖΑ. Η κούρσα προς την κάλπη όμως δεν έφθασε στον προορισμό της. Και τώρα ο επιβάτης κατεβαίνει.

Από την έντυπη έκδοση

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής