Υπήρξε ένας ζωντανός θρύλος του κλαρίνου, αληθινός βιρτουόζος, ένας από τους πιο σημαντικούς πρεσβευτές της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής, με τεράστιο έργο και ανεκτίμητη προσφορά, με περισσότερα από χίλια τραγούδια στο ενεργητικό του -είτε ως συνθέτης είτε ως στιχουργός- και με πολλές διασκευές παραδοσιακών κομματιών και μελωδιών.

Τεράστια μουσική προσωπικότητα του ηπειρώτικου κλαρίνου, έχαιρε της εκτίμησης του μουσικού χώρου εντός και εκτός Ελλάδος. Θεωρείτο από τους στυλοβάτες και τις κολόνες της ηπειρώτικης μουσικής. Παρέμεινε, σχεδόν ως την ύστατη ώρα, φάρος για την ελληνική παράδοση και ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για τη νέα γενιά των μουσικών. Μουσικός με ταυτότητα, με προσωπική σφραγίδα, ανανέωσε και εμπλούτισε την ηπειρώτικη μουσική.

Την είδηση του θανάτου του έκαναν γνωστή συνάδελφοί του μέσω των social media, μεταξύ των οποίων και ο διακεκριμένος κλαρινετίστας Μάνος Αχαλινωτόπουλος, ο οποίος έγραψε στο facebook: «Kαλό ταξίδι, γέροντά μου! Στο καλό, ψυχούλα μου».

Ο Πετρολούκας Χαλκιάς γεννήθηκε το 1934 στο χωριό Δελβινάκι Πωγωνίου στην Ηπειρο, όπου άρχισε να μαθαίνει μουσική από νεαρή ηλικία δίπλα στους δασκάλους του ηπειρώτικου κλαρίνου.

Ασχολήθηκε με την τέχνη του κλαρίνου από την ηλικία των 11 ετών. Μαθήτευσε δίπλα στον Κίτσο Χαρισιάδη και τον μυθικό Φίλιππα Ρούντα, γνωστό ως «το καλύτερο κλαρίνο του Ζαγορίου», με τη βοήθεια του οποίου έκανε και την πρώτη του δημόσια εμφάνιση στην ηλικία αυτή. Στην Αθήνα έπαιξε για πρώτη φορά μαζί με τον πατέρα του, επίσης ονομαστό κλαρινίστα, και έκανε και την πρώτη ραδιοφωνική του εμφάνιση.

Το 1960 ο Πετρολούκας Χαλκιάς μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου έζησε για 20 χρόνια, διαδίδοντας τη μουσική κληρονομιά της Ηπείρου και συνεργάστηκε με πολλά μουσικά σύνολα. Η κορύφωση της παραμονής του στις Ηνωμένες Πολιτείες ήλθε όταν προσκλήθηκε να δώσει συναυλία στον Λευκό Οίκο.

Επέστρεψε στην Ελλάδα το 1979, όταν άρχισε να ηχογραφεί δίσκους, οι οποίοι γνώρισαν μεγάλη επιτυχία και στο εξωτερικό.

Οι πιο ονομαστές δισκογραφικές εργασίες του ήταν οι «Μοιρολόγια και γυρίσματα», «Δρόμοι της ψυχής», «Χοροί και τραγούδια της Ηπείρου». Αποτελούν σημείο αναφοράς για τους μελετητές της παραδοσιακής μουσικούς και τους νεότερους μουσικούς.

Το 2009 το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στη διατήρηση και αναβίωση της παραδοσιακής μουσικής, τίμησε τον Πετρολούκα Χαλκιά σε ειδικό αφιέρωμα.

Επαιξε σε γνωστά μουσικά κέντρα, μάλιστα δημιούργησε και το δικό του ονομαστό μαγαζί στην πρωτεύουσα, εμφανιζόταν σε συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, σε πανηγύρια, σε ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές εκπομπές και συμμετείχε σε ηχογραφήσεις και δίσκους με γνωστούς καλλιτέχνες. Για δεκαετίες συνεργάστηκε με τον πηγαίο ερμηνευτή του παραδοσιακού τραγουδιού Αντώνη Κυρίτση.

Το 2018 ο Πετρολούκας Χαλκιάς έχασε τον γιο του, τον Μπάμπη Χαλκιά, ο οποίος ασχολείτο επίσης επαγγελματικά με το κλαρίνο. Η κηδεία του αναμένεται να γίνει στον τόπο καταγωγής του, το Δελβινάκι.

Συλλυπητήρια από Πρόεδρο Δημοκρατίας και υπ. Πολιτισμού

Τα συλλυπητήριά του για τον θάνατο του μεγάλου δεξιοτέχνη του ηπειρώτικου κλαρίνου, Πετρολούκα Χαλκιά, εξέφρασε με δήλωσή του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Τασούλας: «Στις συνειδήσεις όλων των Ελλήνων είναι ο κορυφαίος εκπρόσωπος του δημοτικού μας τραγουδιού… Ο Πετρολούκας Χαλκιάς έφυγε από τη ζωή, αλλά δεν σίγησε, ούτε θα σιγήσει…», ανέφερε ο κ. Τασούλας.

Στο συλλυπητήριο μήνυμά της, η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, αναφέρει, μεταξύ άλλων: «Με βαθιά συγκίνηση και θλίψη αποχαιρετούμε τον Πετρολούκα Χαλκιά… Η απώλειά του δεν είναι απλώς η απώλεια ενός μεγάλου μουσικού, αλλά ενός πιστού φύλακα της μουσικής κληρονομιάς μας και της πολιτιστικής μας ταυτότητας. Αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην παραδοσιακή μουσική και την καρδιά της Ηπείρου… Υπήρξε, δικαίως, ο “πατριάρχης” του κλαρίνου…».