Στα εγκαίνια της έκθεσης σημειώθηκε το αδιαχώρητο, καθώς ο Άγγελος παραμένει, εκτός από μεγάλος καλλιτέχνης, και ένας πολύ φιλικός και προσηνής άνθρωπος, αγαπητός τόσο στο ευρύ κοινό, όσο και στους συναδέλφους του ζωγράφους που κατέκλυσαν τον χώρο της γκαλερί.

Αν και έχει κατακτήσει τις παγκόσμιες μητροπόλεις της τέχνης με αλλεπάλληλες εκθέσεις στη Νέα Υόρκη, την Ουάσιγκτον, το Λος Άντζελες, το Τορόντο, το Λονδίνο και αλλού, ο Άγγελος Παναγιώτου εξακολουθεί να κρατά ζωντανή μέσα του την Ελλάδα των παιδικών του χρόνων.

Γεννήθηκε στην Φαρκαδώνα Τρικάλων το 1943 και η γειτονιά του, που «ήταν σαν μια μεγάλη οικογένεια», παραμένει μια μνήμη που πάλλεται που τον τροφοδοτεί ως σήμερα: «Όταν το 1992 έκανα έκθεση στη Νέα Υόρκη και έπρεπε να μείνω εκεί για ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, ένοιωθα ότι ασφυκτιούσα. Ήθελα να επιστρέψω. Όταν τελικά γύρισα στην Ελλάδα, έσκυψα και φίλησα το χώμα. Τόσο μου έλειπε ο τόπος μου. Δεν θα μπορούσα να ζήσω μόνιμα στο εξωτερικό, οι ρυθμοί εκεί ήταν πολύ έντονοι», λέει ο ίδιος στον «Ε.Τ.».

Πολύ δεμένος με τη φύση του αρέσει να ζει και να εργάζεται στο σπίτι του στο Καπανδρίτι, όπου το τοπίο τον συναρπάζει. Είχε ζήσει για μερικά χρόνια και στον Ελικώνα, όπου είχε δημιουργήσει το «Αγγελοχώρι», όπως ονόμασαν οι φίλοι του τον ξενώνα φιλοξενίας φίλων, που είχε δημιουργήσει θέλοντας όπως μας λέει να δημιουργήσει την «ιδανική κοινωνία». Από το μεγάλο μπαλκόνι θαύμαζαν τις πανσέληνες νύχτες που τον γοητεύουν και βέβαια κάνουν αισθητή την παρουσία τους και στο έργο του και στην τωρινή του έκθεση στην Kapopoulos Fine Arts:

«Η πανσέλινη νύχτα με το ασημένιο φως που σκορπά και στο βουνό και στη θάλασσα κρύβει μεγάλη μαγεία και αρμονία. Από μικρός θυμάμαι με μάγευε ο έναστρος, βραδινός ουρανός. Τον κοιτούσα στο χωριό, όπου δεν υπήρχαν πολλά φώτα, όταν ήμουν παιδάκι και πραγματικά αυτή η εικόνα με σημάδεψε. Την κουβαλώ πάντα μέσα μου. Στην απεραντοσύνη του χρόνου και του χώρου ο έναστρος ουρανός εξακολουθεί να παραμένει ένα σταθερό σημείο αναφοράς.  Αισθάνομαι δέος και θαυμασμό στη θέα του. Όταν λούζεσαι στο φως της πανσέλινης νύχτας γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος χωρίς να το καταλαβαίνεις.»

Άλλα αγαπημένα του θέματα είναι τα περιστέρια, «την τρυφερότητα των οποίων έζησα όταν είχα ένα ζευγάρι από αυτά», ο Ιησούς «η διδασκαλία του οποίου είναι σοφή. Τα λόγια του Χριστού σε βάζουν να σκέφτεσαι. Να βρει χρόνο κάποιος να σκεφτεί σήμερα, είναι μια ηρωική πράξη. Είναι ευτυχής ο άνθρωπος που σκέφτεται.» Ακόμα ιστορικά μνημεία πάντα λουσμένα στο έναστρο φως του νυχτερινού ουρανού, η ελιά «που έχει ιερότητα ως δέντρο και μας δίνει το λάδι. «Κάνω παραστατική τέχνη γιατί θέλω όταν ζωγραφίζω να με καταλαβαίνει όλος ο κόσμος.»

Ο ίδιος πιστεύει στην ομορφιά και στην αρμονία που είναι και ζητούμενα για την τέχνη του, όπως και ο σεβασμός και η αξιοπρέπεια προς τον άνθρωπο: «Η τέχνη σε θεωρητικό επίπεδο στοχεύει σε έναν καλύτερο κόσμο. Πόσο όμως αυτό μπορεί να περάσει και στην πράξη; Ο Καζαντζάκης είχε πει ότι η πιο ιερή στιγμή της θεωρίας είναι η πράξη. Ενώ είμαστε παρόντες στη θεωρία, οι περισσότεροι είμαστε απόντες στην πράξη. Ο άνθρωπος σήμερα αυτοκαταστρέφεται. Τόσο μεγάλους πολιτισμούς έχει κτίσει και όμως πλέον αυτοκαταστρέφεται εξ αιτίας του άκρατου εγωισμού του. Σίγουρα η τέχνη συμβάλλει στο να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι. Όμως χρειάζεται πνευματικότητα η τέχνη, που έχει μέσα της και ηθική υπόσταση. Αληθινή τέχνη είναι αυτή που το περιεχόμενό της μπορεί να μας κάνει καλύτερους ανθρώπους. Και όχι αυτά που κατά καιρούς γίνονται της μόδας και βαπτίζονται ως πρωτοπορία.»

Πενήντα χρόνια ζωγραφικής. Ποιος είναι ο απολογισμός;

«Σε αυτά τα πενήντα χρόνια έζησα πολλά. Και χαρές και πίκρες, όλα όσα πρέπει να περάσει ένας άνθρωπος για να γίνει σωστός. Αν ο δρόμος είναι εύκολος δεν ωριμάζεις. Πρέπει να δυσκολευτείς, για να μπορέσεις να εκτιμήσεις αυτό που έχεις. Από μικρός πρέπει κανείς να πειθαρχεί σε ορισμένες αξίες, οι οποίες θα τον βοηθήσουν να καταλάβει ότι το νόημα της ζωής δεν βρίσκεται στην καλοπέραση, αλλά στον αγώνα που κάνεις καθημερινά.»

Info:«Το σύμπαν του Άγγελου». ‘Άγγελος. Την επιμέλεια της έκθεσης έχει ο Γρηγόρης Καπόπουλος. Διάρκεια: ως 25 Νοεμβρίου. Kapopoulos Fine Arts: Σκουφά 5, Κολωνάκι, Αθήνα, τηλ.: 210 3637652, www.kapopoulosfinearts.com