Η αναφορά επιστρέφει στη συνέντευξη του 1995, όπου η Νταϊάνα ξεστόμισε τη διάσημη φράση “ήμασταν τρεις σε αυτό τον γάμο” — μια δήλωση που το βιβλίο τοποθετεί στο κέντρο της αφήγησης για την παραπλάνηση.

Σύμφωνα με το κείμενο του Webb, η χρήση πλαστών στοιχείων και η χειραγώγηση της πληροφορίας οδήγησαν σε μία σειρά γεγονότων με σοβαρές συνέπειες, τις οποίες το βιβλίο περιγράφει ως προδοσία με καταληκτικές, ακόμη και θανατηφόρες, επιπτώσεις.

Ο συγγραφέας ισχυρίζεται ότι στηρίζει τα συμπεράσματά του σε έγγραφα, μαρτυρίες και αναλύσεις που συγκέντρωσε κατά τη διάρκεια της έρευνάς του.

Οι παρούσες κατηγορίες προτείνουν την ανάγκη ανεξάρτητης επαλήθευσης και ενδεχόμενων επίσημων ερευνών. Το βιβλίο αναζωπυρώνει τη δημόσια συζήτηση για τη δεοντολογία του δημοσιογραφικού έργου και τα όρια που τίθενται όταν η δημοσιότητα συνδέεται με προσωπικό κόστος.