Οι κάτοικοι που παραμένουν περιγράφονται ως καταρρακωμένοι, αποκαμωμένοι και πεινασμένοι, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα ή τα χρήματα για να μεταβούν στο νότιο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας. Πολλοί επίσης αρνούνται να φύγουν επειδή φοβούνται ότι, αν εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, δεν θα τους επιτραπεί ποτέ να επιστρέψουν.

Στην κεντρική συνοικία Ριμάλ, η Ντίμα Αμπουάιτα είπε ότι μάζεψε τα πολύτιμα της αντικείμενα και για περισσότερες από επτά ημέρες αναζητούσε οικονομικό μέσο μεταφοράς για να μεταβεί νότια, παρά τους «αδιάκοπους ισραηλινούς επιθέσεις». «Δεν διαθέτω την περιουσία που θα μας εξασφάλιζε ασφάλεια», δήλωσε, εξηγώντας ότι το κόστος για μεταφορά, σκηνή και μίσθωμα γης υπερβαίνει τις δυνατότητές της.

Από τις 11 Αυγούστου, συνεχείς ισραηλινές επιθέσεις έχουν αναγκάσει περίπου το ήμισυ του πληθυσμού της πόλης να εγκαταλείψει τα σπίτια του, ενώ ταυτόχρονα αλεξιπτωτιστές, υποστηριζόμενοι από άρματα μάχης, προωθούν χερσαίες επιχειρήσεις σε διάφορες γειτονιές. Κατοικίες έχουν πλήξει και τηλεκατευθυνόμενα οχήματα γεμάτα εκρηκτικά χρησιμοποιούνται σε αστικές περιοχές, σύμφωνα με μαρτυρίες.

Πολλοί κάτοικοι δηλώνουν ότι δεν υπάρχουν ασφαλείς εναλλακτικές. Η Χάλα Ρόμε, από τη συνοικία Σέιχ Ραντουάν, λέει ότι θα μετακινείται μέσα στην πόλη αλλά ποτέ δεν θα πάει στο νότο. Η εμπειρία της Νάκμπα του 1948 — όταν χιλιάδες Παλαιστίνιοι εκδιώχθηκαν μόνιμα — ενισχύει την πεποίθηση πολλών ότι η φυγή τώρα μπορεί να σημαίνει μόνιμη απώλεια των σπιτιών τους.

Κάτοικοι περιγράφουν προσωπικά περιστατικά: ο σύζυγος της ξαδέλφης της Ρόμε παρέμεινε στο σπίτι του στο Ταλ αλ-Χάουα και σκοτώθηκε όταν κατέρρευσε το κτίριο μετά την έκρηξη ενός ισραηλινού οχήματος γεμάτου εκρηκτικά σε κοντινή απόσταση. Η Ρόμε λέει πως αυτή η τακτική και οι βομβαρδισμοί στις λεγόμενες «ασφαλείς ζώνες» αποθαρρύνουν τους ανθρώπους από το να μετακινηθούν.

Σύμφωνα με αναφορές, το Ισραήλ είχε δηλώσει την πρόθεση πλήρους κατάληψης της πόλης της Γάζας και προσπάθειας μετεγκατάστασης περίπου 1,2 εκατομμυρίων ανθρώπων από τα βόρεια προς το νότο. Την ίδια στιγμή, ισραηλινά άρματα μάχης έχουν προωθηθεί σε βόρεια και ανατολικά τμήματα, ενώ κεντρικές και δυτικές συνοικίες υφίστανται αεροπορικές επιδρομές και πλήγματα πυροβολικού.

Την περασμένη εβδομάδα αναφέρθηκε ότι ο ισραηλινός στρατός τοποθέτησε μεγάλο αριθμό τηλεκατευθυνόμενων παγιδευμένων οχημάτων, μετασκευασμένων APC, τα οποία έχουν την ικανότητα να καταστρέφουν ολόκληρες γειτονιές με μία έκρηξη. Κάποιοι κάτοικοι δηλώνουν: «Προτιμούμε να πεθάνουμε στην πόλη της Γάζας παρά να σκοτωθούμε σε άλλα μέρη της Λωρίδας».

Ο αραβόφωνος εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού, Αβιχάι Αντράι, ανέφερε ότι η 36η Μεραρχία ξεκίνησε είσοδο στην πόλη της Γάζας στο πλαίσιο της επιχείρησης «Άρματα του Γεδεών ΙΙ», συνέχεια της επιχείρησης που ξεκίνησε τον Μάιο και είχε καταλάβει μεγάλο μέρος της Λωρίδας της Γάζας μέχρι τις αρχές Αυγούστου. Οι βασικοί στόχοι — πλήρης ήττα της Χαμάς, απελευθέρωση ομήρων και μετεγκατάσταση αμάχων νότια — δεν έχουν επιτευχθεί.

Οι μαρτυρίες των κατοίκων τονίζουν ότι οικονομικοί περιορισμοί, έλλειψη μέσων μεταφοράς και ο φόβος της μόνιμης εκδίωξης ωθούν πολλούς να παραμείνουν στη Γάζα, παρά την κλιμακούμενη βία.