ΞΑΝΑΣΤΗΝΕΤΑΙ σκηνικό συνολικής κατάρρευσης, αδιεξόδου, εθνικής καταστροφής και ακραίας τοξικής πόλωσης μεταξύ προσώπων και κοινωνικών ομάδων. Κατά έναν περίεργο αλλά πολιτικά εξηγήσιμο τρόπο, επιχειρείται η σκόπιμη κατασκευή γενικευμένης παλινόρθωσης του σκηνικού του 2015, με τη δοκιμασμένη συνταγή της «λαϊκής οργής» και του «θυμού».
ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ κανείς να το παρατηρήσει με σχετική ευκολία τις τελευταίες ημέρες των πύρινων καταστροφών, χωρίς περισσότερες εξηγήσεις. Η προσπάθεια να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο η, ούτως ή άλλως, υπαρκτή και αναμενόμενη δημοσκοπική φθορά της κυβέρνησης και προσωπικά του Κυρ. Μητσοτάκη ενισχύεται και από την επιχείρηση της μαζικής εκμετάλλευσης των συνεπειών των πυρκαγιών στις ζωές και τις περιουσίες των πληγέντων από μια φύρδην μίγδην αντιπολιτευτική ορμή που τα χωράει όλα.
ΤΟ ΣΤΗΣΙΜΟ σκηνικού 2015 -με αφορμή και τις φωτιές- δεν είναι κάποια θεωρία συνωμοσίας, όπως θα σπεύσει η λογική της ίδιας ορμής να υποστηρίξει. Σε ανάλογες περιπτώσεις φυσικών καταστροφών στο παρελθόν, ανεξάρτητα από το ποια κυβέρνηση επωμιζόταν τις πολιτικές ευθύνες, πάντα επικρατούσαν λεκτικές, μη λογικές ακρότητες. Εν μέρει ανθρώπινο και εξηγήσιμο. Τώρα, μέσα από τον νέο ορυμαγδό, δύο επίκεντρα είναι χαρακτηριστικά: από τη μία, οι πρόσφατες ανακοινώσεις για τη συνολικότερη ενίσχυση της Πολικής Προστασίας στο πλαίσιο του προγράμματος «Αιγίς», ύψους 2 δισ. Και, από την άλλη, η αναζωπύρωση της επίθεσης, σε βαθμό χλευασμού, του γνωστού «112».
ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ το πρώτο, το μήνυμα είναι σαφές, καθώς είναι άμεσα συνδεδεμένο με το πρόσωπο του Κυρ. Μητσοτάκη, ενώ στο συγκεκριμένο παιχνίδι στον δημόσιο διάλογο και την επιχειρηματολογία των παντογνωστών των social μπήκε και η εξίσωση ότι η Ελλάδα δεν νοίκιασε τα θηριώδη ρωσικά πυροσβεστικά αεροσκάφη Beriev διότι «είναι με την Ουκρανία, δεν υποστηρίζει τον Πούτιν», και διάφορα άλλα αφοπλιστικά. Από κοντά, βεβαίως, και συνολική αρνητική κριτική στους αμυντικούς εξοπλισμούς της χώρας.
ΟΙ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ στο «112» ήταν αναμενόμενες, όχι, βέβαια, στην ένταση που τις ανέβασε ο δήμαρχος Πατρέων, αλλά το κλίμα ήταν ήδη διαμορφωμένο. Η αμφισβήτηση της αναγκαιότητας και του τρόπου λειτουργίας του «112» είναι πολιτικά ύποπτη. Το σημερινό αντιπολιτευτικό αφήγημα θέλει το «112» να χρησιμοποιείται ως ξέπλυμα για τις όποιες κυβερνητικές ευθύνες. Η εμμονή, όμως, με την οποία γίνεται δημιουργεί εύλογες υποψίες ότι μάλλον για ιδεολογικά άγαρμπο ξέπλυμα των ευθυνών για την ανυπαρξία του «112» στην τραγωδία στο Μάτι πρόκειται. Υπό τα σενάρια, μάλιστα, της επιστροφής Τσίπρα, η προσπάθεια αυτή μάλλον γίνεται ακόμα πιο έντονη.
ΜΕΣΑ ΑΠΟ τις στάχτες, λοιπόν, της σημερινής καταστροφής, είναι σαφές ότι επιχειρείται να ξαναγεννηθεί το «οργισμένο» σκηνικό του 2015. Να ξαναγεννηθεί, βεβαίως, ως φοίνικας μέσα από τις δικές του στάχτες…