Το τίμημα της εξαγοράς ήταν 7,2 εκατομμύρια δολάρια ή αλλιώς 2 σεντς ανά στρέμμα. Ο Τύπος τον κατηγόρησε ότι αγόραζε χιόνι, αλλά οι απόψεις άλλαξαν με την ανακάλυψη σημαντικών κοιτασμάτων χρυσού το 1896. Δεκαετίες αργότερα, βρέθηκαν επίσης τεράστια αποθέματα πετρελαίου».

Η ιστορία της Αλάσκας, που πούλησε ο Τσάρος Αλέξανδρος Β’ αφού είχε ηττηθεί στον πόλεμο της Κριμαίας, είναι τόσο απίθανη όσο απίθανα είναι και όλα αυτά που εξελίσσονται ενάμιση αιώνα αργότερα. Ο Πούτιν εισέβαλε στην Ουκρανία και ο Τραμπ, που θα ήθελε να επαναλάβει την ιστορία της Αλάσκας αγοράζοντας τον Καναδά, εξελέγη στις ΗΠΑ. Η Ευρώπη και ο κόσμος ήρθαν άνω κάτω και ξαφνικά κλείνουν ραντεβού για την ερχόμενη Παρασκευή στην παγωμένη 49^η Πολιτεία των ΗΠΑ. Γιατί εκεί;

Μία πρώτη εξήγηση έρχεται από τον προφανή συμβολισμό: Πρώην ρωσικό έδαφος που πέρασε σε αμερικανικά χέρια ως αποτέλεσμα μιας διακρατικής εμπορικής συμφωνίας. Η δεύτερη εξήγηση είναι πιο πεζή, με τον «Guardian» να υπενθυμίζει πως ο Πούτιν εξακολουθεί να καταζητείται από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, κατηγορούμενος για εγκλήματα πολέμου. Οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν τη δικαιοδοσία του, άρα η Αλάσκα είναι ένα ασφαλές ταξίδι για τον Ρώσο πρόεδρο.

Κανείς δεν ξέρει αν θα γίνει η συνάντηση και, αν γίνει, αν θα καταλήξει σε συμφωνία. Αυτό που σίγουρα όμως όλοι γνωρίζουν είναι πως δεν πρέπει να υπάρξει καμία συμφωνία για την Ουκρανία χωρίς την Ουκρανία. Αυτό, δηλαδή, που ορθώς λένε οι Ευρωπαίοι ηγέτες, οι οποίοι βλέπουν έναν Αμερικανό και έναν Ρώσο να νομιμοποιούν τη βίαιη αλλαγή συνόρων εντός της Ευρώπης, να επιβραβεύουν τον εισβολέα και να ταπεινώνουν ένα κυρίαρχο, ανεξάρτητο κράτος, με πρόσχημα τον τερματισμό του πολέμου. Η νέα «Γιάλτα», όπως τη χαρακτηρίζουν οι αναλυτές, αν επαναληφθεί, δεν θα είναι φάρσα, παρά μόνο τραγωδία. Και σίγουρα δεν θα είναι το τέλος, αφού, αν ο Πούτιν φύγει από την Ουκρανία έχοντας πάρει αυτό που θέλει, γιατί να μη γυρίσει ξανά για να πάρει και το υπόλοιπο;