Πρόκειται για ένα γεγονός το οποίο έρχεται να επιβεβαιώσει στο πεδίο της πραγματικότητας τα δημοσκοπικά ευρήματα, τα οποία θέλουν με πάρα πολύ μεγάλα ποσοστά τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας να θέλει την αξιολόγηση και κατ’ επέκταση και την άρση της μονιμότητας στο Δημόσιο. Ακόμα και η μεγάλη πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων (άνω του 60%) θέλει αξιολόγηση και άρση της μονιμότητας.

Η μειοψηφία της άρνησης αποτελεί ένα μίγμα βολεμένων ανίκανων που βρέθηκαν στο Δημόσιο ως πράσινο, μπλε ή κόκκινο βύσμα και ευλόγως ξέρουν ότι κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι στη θέση που είναι. Το έτερο συστατικό της μειοψηφίας της άρνησης είναι τα απομεινάρια της παρωχημένης εποχής, όταν η Αριστερά είχε την ιδεολογική ηγεμονία και αντιμετώπιζε τα σχολεία και τα πανεπιστήμια όχι ως χώρους γνώσης και παραγωγής ανταγωνιστικών επιστημόνων, αλλά ως φυτώρια αναπαραγωγής στελεχών της, η οποία με τη σειρά της θα διαιώνιζε την ηγεμονία της.

Μια δασκάλα από τη Δάφνη, όταν έγινε η μεγάλη συγκέντρωση για την τραγωδία των Τεμπών, πήρε τα παιδάκια που δίδασκε και τα πήγε στη συγκέντρωση. Μαζί της όμως πήρε και μια σημαία της Παλαιστίνης. Οχτάχρονα και δεκάχρονα παιδάκια πώς μπορούν να καταλάβουν και να χωρέσουν στο μυαλό τους πώς πάνε μαζί η τραγωδία των Τεμπών και η πιο σύνθετη πολιτική τραγωδία στη Γάζα, μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς; Πρόκειται για κανονική πλύση εγκεφάλου -εντελώς εκτός εκπαιδευτικής αρμοδιότητας- και στυγνή προπαγάνδα. Οι ευαίσθητες ψυχές των μικρών μαθητών και η αναγκαστικά ανώριμη σκέψη τους το μόνο που λογικά μπορούν να κρατήσουν είναι ότι κάποιοι «κακοί» όπως στα Τέμπη, έτσι και στη Γάζα σκοτώνουν παιδιά και αμάχους. Χωρίς το πριν και το μετά. Κι αυτό ήταν πάντα και είναι προπαγάνδα: η διαμόρφωση «άποψης» μόνο με συναισθηματικά κριτήρια, χωρίς επιχειρήματα και στέρεη λογική. Μάλιστα ένα στέλεχος της ΔΟΕ, ο κ. Γκαραγκάνης, ερωτηθείς για τη συμπεριφορά της φανατικής συναδέλφου του, είπε με καμάρι «είμαστε υπερήφανοι για τη στάση της»…

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης, σχεδόν στο σύνολό τους, προφασιζόμενα αστεία επιχειρήματα, όπως π.χ. του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Π. Δουδωνή, ο οποίος είναι και νεαρός και πανεπιστημιακός και απαντώντας για την άρση της μονιμότητας είπε το ευφάνταστο «τι κερδίζει το Δημόσιο εκτός από μια μεγάλη αναταραχή;», έχουν ταχθεί κατ’ αρχάς κατά και της αξιολόγησης και της άρσης της μονιμότητας. Προφανώς δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι αντίπαλος τους σε αυτήν τη σύγκρουση δεν είναι η Ν.Δ. και η κυβέρνηση, αλλά η μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Μακάρι να το καταλάβουν, πριν χαθεί η μεγάλη ευκαιρία να βελτιωθεί η εκπαίδευση στη χώρα και η Ελλάδα να αποκτήσει ένα σύγχρονο κράτος στην υπηρεσία του πολίτη, το οποίο θα κάνει την καθημερινότητά του πιο εύκολη και φιλική.

Αυτή η μάχη είναι η πιο μεγάλη και δύσκολη μάχη, γιατί είναι επί της ουσίας και αποστρέφεται τα φύλλα συκής.

ΤΕΜΠΗ: ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΗΜΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

Ο κύβος ερρίφθη. Η Ν.Δ. αποφάσισε, καταθέτοντας χθες τη δική της πρόταση για τη συγκρότηση Προανακριτικής Επιτροπής μόνο για τον Κ. Καραμανλή και έρευνα για πλημμεληματικού χαρακτήρα αδικήματα (παράβαση καθήκοντος), να σηκώσει το γάντι μπαίνοντας στην πολιτική αντιπαράθεση που επιζητεί η αντιπολίτευση. Οπως φαίνεται όμως από το κείμενο της πρότασής της -στέκεται αυστηρά στη συγκεκριμένη δικογραφία που πήγε στη Βουλή-, η αντιπαράθεση δεν θα γίνει με τους όρους που επιδιώκει η αντιπολίτευση. Δεν θα επιτραπεί δηλαδή η ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής της χώρας, αλλά η υπόθεση θα οδηγηθεί και πάλι στον φυσικό δικαστή.

Μέσα στον Ιούλιο, όπως εκτιμάται, θα έχουν ολοκληρωθεί οι σύντομες εργασίες της Προανακριτικής και η υπόθεση θα ανατεθεί στο Δικαστικό Συμβούλιο, το οποίο θα κάνει την κύρια ανάκριση, όπως έγινε και με την περίπτωση του Χρ. Τριαντόπουλου.

Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται κίνηση (δήλωση, γραπτή ανακοίνωση, ομιλία στη συζήτηση για την σύσταση της Επιτροπής) του πρώην υπουργού Μεταφορών, αντίστοιχου περιεχομένου με αυτήν του κ. Τριαντόπουλου. Σε αντίθεση με τα διαδιδόμενα από βουλευτές κομμάτων της αντιπολίτευσης και σχετικά «ρεπορτάζ», ο Κ. Καραμανλής δεν προτίθεται να «διευκολύνει» την αντιπολίτευση, η οποία είχε επενδύσει σε «αντιδράσεις του Καραμανλή», αν η Ν.Δ. κατέθετε δική της πρόταση για την παραπομπή του.

Οι προσδοκίες για μετατροπή της Προανακριτικής σε ροντέο, το οποίο θα τροφοδοτούσε σε καθημερινή βάση την ειδησεογραφία με επιλεκτικές διαρροές, ακυρώνονται. Οπως ακυρώνεται και η προσδοκία της επιστροφής στη μονοθεματική ατζέντα. Αλλωστε, όπως καταγράφουν όλες οι δημοσκοπήσεις, έχει ανέβει πολύ (άνω του 80%) το ποσοστό των πολιτών που πιστεύουν ότι γίνεται εργαλειοποίηση της τραγωδίας των Τεμπών από την αντιπολίτευση.

Ενώ στον δημόσιο διάλογο πλέον υπάρχουν καινούργια, ισχυρά στοιχεία που εξανεμίζουν τις θεωρίες περί ξυλολίου, χαμένων βαγονιών, παράνομου φορτίου, πλαστών βίντεο κι άλλων θεωριών συνωμοσίας. Το πόρισμα Καρώνη-ΕΜΠ είναι το τελευταίο. Παρά τις συνεχείς καθυστερήσεις που προκαλεί η «συμμαχία των Τεμπών», η δίκη έρχεται όλο και πιο κοντά, ώστε η Δικαιοσύνη να αποφανθεί, ως μόνη αρμόδια και για την αλήθεια και για την επιβολή ποινών εφόσον προκύπτουν.

Συζητάνε για τις εκλογές του… 2031

Ακόμα μία μέτρηση, της Interview, δείχνει την εικόνα που δείχνουν και όλες οι προηγούμενες. Με μια διαφορά η Ζ. Κωνσταντοπούλου -όπως ήταν βέβαιο- υποχωρεί στην τρίτη θέση και το ΠΑΣΟΚ γίνεται πάλι δεύτερο, αλλά σε πολύ μεγάλη απόσταση από τη Ν.Δ.. Αυτή η δημόσια εικόνα όμως επηρεάζει και τις πυρετώδεις διεργασίες του παρασκηνίου, το οποίο συνεχίζει να έχει «χορηγούς». Το καταρχήν συμπέρασμα είναι πως οι νέες κινήσεις που ετοιμάζονται (επιστροφή του Α. Τσίπρα με νέο κόμμα ή το κόμμα Σαμαρά), ανεξαρτήτως αν θα εκδηλωθούν πριν ή μετά τις εκλογές του του 2027, αποσκοπούν στις εκλογές του 2031, προεξοφλώντας μια νέα νίκη της Ν.Δ. Ο μεν Α. Τσίπρας πιέζεται να προχωρήσει πριν από τις εκλογές, αλλά ο ίδιος δείχνει να προτιμάει να κινηθεί μετά τις επόμενες εκλογές. Η νέα επικείμενη κοινή εμφάνιση Α. Σαμαρά και Κ. Καραμανλή στο Πολεμικό Μουσείο για την παρουσίαση του βιβλίου του Στ. Λυγερού, που εντάσσεται στις κινήσεις προεργασίας, σταθμίζεται ακόμα για τον χρόνο ανακοινώσεων. Σε κάθε περίπτωση, όπως εκτιμούν και παράγοντες που συμμετέχουν στις σχετικές συζητήσεις, δεν διεκδικείται καθοριστικός ρόλος για τις επόμενες εκλογές. Τον ίδιο ορίζοντα έχει και το ΠΑΣΟΚ του Ν. Ανδρουλάκη, εφόσον δεν υπάρξουν απρόβλεπτες εξελίξεις πριν από τις επόμενες εκλογές. Και μόνο το γεγονός ότι η Χ. Τρικούπη έχει θέσει σαν στόχο την κατοχύρωση της δεύτερης θέσης συνιστά έμμεση, αλλά σαφή ομολογία.