ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ αυτό κενό που υπάρχει στον χώρο της αντιπολίτευσης θεωρεί ότι θα μπορούσε να καλύψει ο τέως πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, ο οποίος θα ήθελε να συνενώσει υπό τη δική του ηγεσία τα κόμματα της Κεντροαριστεράς, με στόχο να επανέλθει ως ο δεύτερος -ανύπαρκτος σήμερα– πολιτικός πόλος, για να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κι αυτό γιατί, όπως ο ίδιος πιστεύει, είναι ο μόνος που συγκεντρώνει τα στοιχεία που απαιτούνται για να το επιτύχει. Είναι ακόμα νέος στην ηλικία, έχει τα ηγετικά χαρακτηριστικά που ουδείς άλλος από το χώρο της αντιπολίτευσης διαθέτει και, τέλος πάντων, είναι σε θέση, επιπλέον, να διατυπώσει μία εναλλακτική πολιτική πρόταση, διανθισμένη με μπόλικο από τον γνωστό λαϊκισμό, στον οποίο κανείς δεν μπορεί να τον συναγωνιστεί.

ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΟΛΟΙ όσοι υποστηρίζουν ένα τέτοιο σενάριο λησμονούν ότι ο Αλ. Τσίπρας ηττήθηκε τρεις φορές στις εθνικές εκλογές από τον Κυρ. Μητσοτάκη και τον Σεπτέμβριο του 2023 υποχρεώθηκε να παραιτηθεί από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας καταγράψει ποσοστό 17,8% στις εκλογές του Ιουνίου. Ξεχνούν, επίσης, τα όσα διαδραματίστηκαν το 2015 με τις κλειστές τράπεζες και τους συνταξιούχους έξω από τα ΑΤΜ, με τις συντάξεις και τους μισθούς πετσοκομμένους, με τη χώρα στα όρια της χρεοκοπίας και με τους νέους να φεύγουν από την Ελλάδα.

Ο ΑΛ. ΤΣΙΠΡΑΣ το τελευταίο διάστημα πυκνώνει τις παρεμβάσεις του, πυροδοτώντας τα σενάρια περί επιστροφής του στο πολιτικό σκηνικό και οι πρόσφατοι ισχυρισμοί του ότι «η Ελλάδα έχει βαλκανοποιηθεί» και «την τελευταία 6ετία χάθηκαν πολλές ευκαιρίες» αγγίζουν τα όρια της φαιδρότητας. Είναι ακριβώς αυτό που είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης ότι «κάποιοι επανεμφανίστηκαν τελευταία στον δημόσιο διάλογο προσπαθώντας να ξαναγράψουν την Ιστορία και να κάνουν το άσπρο μαύρο, αλλά διάλεξαν λάθος στιγμή». Ή, αλλιώς, ισχύει η μαρξική αποστροφή ότι «η Ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και τη δεύτερη σαν φάρσα».