Ορισμένες πηγές (όχι απόλυτα αξιόπιστες) υποστηρίζουν ότι δεν ήταν μόνο οι Γερμανοί, αλλά και Αμερικανοί καπιταλιστές που χρηματοδότησαν την Οκτωβριανή Επανάσταση. Εννοείται για δικό τους όφελος, στο πλαίσιο των «ενδοϊμπεριαλιστικών» ανταγωνισμών. Το περιστατικό επιβεβαιώνει ότι τα συμφέροντα και το κέρδος ίστανται διαχρονικά πάνω από ιδεολογίες και στερεοτυπικές ταμπέλες. Με αυτή τη λογική δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση η απλόχερη στήριξη που πρόσφερε ο μεγαλοκαπιταλιστής και κερδοσκόπος Αλεξ Σόρος στον κομμουνιστή (κατά Τραμπ) νέο δήμαρχο της Νέας Υόρκης, Ζoράν Μαμντάνι.

Οι ριζοσπαστικές σοσιαλιστικές θέσεις του 34χρονου Μαμντάνι και η ως τώρα πολιτεία του επιτρέπουν άνετα συγκρίσεις με την «Ανυπότακτη Γαλλία» του Μελανσόν και παρόμοια ευρωπαϊκά ρεύματα, που αυθαδιάζουν απέναντι στα άκαμπτα δόγματα του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Για τα αμερικανικά δεδομένα δεν φαντάζει υπερβολικός ο χαρακτηρισμός του «κομμουνιστή» για έναν πολιτικό που εξυμνεί την εργατική τάξη και υπόσχεται να φορολογήσει τους πλουσίους για να χρηματοδοτήσει δωρεάν κοινωνικά προγράμματα οικογενειακής στήριξης, μεταφορών και τροφίμων, να παγώσει τα ενοίκια κ.λπ., κ.λπ.

Παρά ταύτα, ο Αλεξ Σόρος, γιος και κληρονόμος του δισεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος, δήλωσε στους «New York Times» ότι ψήφισε Μαμντάνι, προσπερνώντας σιωπηρά την αντικαπιταλιστική του ατζέντα. Αυτό που τον συγκίνησε ήταν η προσήλωση του πρώτου μουσουλμάνου και ινδικής καταγωγής δημάρχου του «Μεγάλου Μήλου» στη μάχη κατά της ρατσιστικής πολιτικής του Τραμπ και στον σεβασμό όλων των μειονοτήτων, ανεξαρτήτως φύλου, χρώματος, θρησκείας ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Αυτού, δηλαδή, που αποκαλούμε woke ατζέντα και που εκφράζεται κυρίως από το Ακραίο Κέντρο ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού. Ο Μαμντάνι σαφώς και δεν ανήκει σε αυτό, αλλά η πολυφυλετική του ταυτότητα (γιος Ινδών μεταναστών γεννημένος στην Ουγκάντα και 100% Νεοϋορκέζος στην κουλτούρα) τον έστειλε σούμπιτο στην αγκαλιά του γκουρού της «εθνομηδενιστικής» παγκοσμιοποίησης.