Η αφρικανική χώρα ανακήρυξε από φέτος τη 28η Μαΐου σε εθνική ημέρα μνήμης για τα 70.000 θύματα εκείνης της κτηνωδίας (νέοι άνδρες, ηλικιωμένοι και γυναικόπαιδα) και συνεχίζει να διεκδικεί από το Βερολίνο πολύ περισσότερα από μια ανέξοδη «συγγνώμη».

Σχεδόν 40 χρόνια πριν από το Ολοκαύτωμα στην Ευρώπη, οι Γερμανοί είχαν στήσει στρατόπεδα συγκέντρωσης κι έκαναν ψευδο-επιστημονικά πειράματα τύπου Μένγκελε στην τότε αποκαλούμενη Νοτιοδυτική Αφρική. Τα θύματα προέρχονταν κυρίως από τις εθνότητες Χερέρο και Νάμα, που τιμωρήθηκαν επειδή αντιστάθηκαν με πρωτοφανή γενναιότητα στις προσπάθειες των αποικιοκρατών να αρπάξουν τη γη και τα κοπάδια τους.

Ισως η Ναμίμπια να μην καθιέρωνε την Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας αν το Βερολίνο αποφάσιζε να καταβάλει τις δίκαιες αποζημιώσεις, αντί να τις αρνείται πεισματικά. Ενα παράθυρο φάνηκε να ανοίγει πριν από τέσσερα χρόνια, όταν η Μέρκελ, σε μια από τις τελευταίες της κυβερνητικές αποφάσεις, αναγνώρισε επίσημα τη Γενοκτονία, προσφέροντας 1,1 δισ. ευρώ σε «αναπτυξιακή βοήθεια», καταβλητέα σε βάθος… 30 χρόνων. Ομως ούτε λέξη για «επανορθώσεις» ή «αποζημιώσεις», πόσω μάλλον για συγγνώμη.

«Αυτό είναι το ανέκδοτο του αιώνα», δήλωσε τότε στο BBC ο Ουαχιμίσα Κααπέχι, απόγονος ενός εκ των θυμάτων. Οι συγγενείς και η κυβέρνηση της Ναμίμπια δεν θέλουν πενταροδεκάρες, αλλά απαιτούν από τη γερμανική κυβέρνηση να εξαγοράσει τα αγροκτήματα που κατέχουν σήμερα οι λευκοί απόγονοι των Γερμανών αποικιοκρατών και να τα επιστρέψει δωρεάν στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους.

Πέρσι η Ναμίμπια επέκρινε τη Γερμανία επειδή υπερασπίστηκε το Ισραήλ στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ, όπου το «παρέπεμψε» η Νότια Αφρική για εγκλήματα στη Γάζα. «Η γερμανική κυβέρνηση οφείλει να επανορθώσει πλήρως για τη γενοκτονία που διέπραξε στο έδαφός μας», δήλωσε τότε επί τη ευκαιρία ο πρόεδρος της Ναμίμπια, Χάγκε Γκεϊνγκόμπ.