Από την τελευταία προδημοσίευση, όμως, προκύπτει κάτι συνταρακτικό. Ας δούμε τι γράφει ο τέως πρωθυπουργός για το αχρείαστο τρίτο Μνημόνιο που υπέγραψε: «Μήπως, όμως, υπήρχε η δυνατότητα να αποφύγουμε το πικρό ποτήρι; Να ανακτήσει η χώρα πρόσβαση στις αγορές και να μπορέσει έτσι, χωρίς πίεση και εκβιασμούς, να ανταποκριθεί στις δανειακές της υποχρεώσεις και να αποφύγει τη χρεοκοπία; Αυτό κανένας σοβαρός αναλυτής δεν το συζητά. Γιατί μιλάμε για μία χώρα που δεν είχε ολοκληρώσει καμία σοβαρή διαρθρωτική μεταρρύθμιση. Μία χώρα που δεν κατάφερε να κλείσει την 5η αξιολόγηση του δεύτερου συνεχόμενου προγράμματος στήριξης. Μία χώρα με απαγορευτικά επιτόκια δανεισμού, ένα βουνό δημόσιου χρέους, περίπου στο 180% του ΑΕΠ, και τεράστια ποσά σε αποπληρωμές δανείων μέσα στην επόμενη τριετία».

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ για μια κυνική ομολογία της πολιτικής αυτ-απάτης που είχε στήσει, για να ανέλθει στην εξουσία, την οποία όμως συνέχισε να «πουλάει» όχι μόνο μέχρι το 2019, που παρέμεινε στο Μαξίμου, αλλά και έως σήμερα.

ΑΦΟΥ, λοιπόν, θεωρούσε πως δεν υπήρχε δυνατότητα να αποφύγουμε το «πικρό ποτήρι», τότε γιατί κατηγορούσε τις προηγούμενες κυβερνήσεις για τα δύο πρώτα Μνημόνια; Και γιατί δεσμευόταν πως θα τα σκίσει με έναν νόμο και ένα άρθρο;

ΑΦΟΥ γνώριζε ότι δεν θα μπορούσε αλλιώς να ανακτήσει η Ελλάδα την πρόσβαση στις αγορές, τότε γιατί κραύγαζε πως «θα βαράει τα νταούλια και θα χορεύουν οι αγορές»;

ΑΦΟΥ γνώριζε πως η Ελλάδα ήταν μία χώρα με ένα «βουνό δημόσιου χρέους», γιατί δεσμευόταν πως θα συγκληθεί η διάσκεψη των Παρισίων και θα διαγράψει το δημόσιο χρέος;

ΚΑΙ, τέλος, αφού πίστευε ότι δεν είχε ολοκληρωθεί καμία σοβαρή διαρθρωτική μεταρρύθμιση, μπορεί να μας πει ποιες υλοποίησε εκείνος κατά την περίοδο διακυβέρνησής του;

ΕΙΝΑΙ κάποιες στιγμές που ακόμα και η ντροπή… ντρέπεται, αλλά από ό,τι φαίνεται δεν ντρέπεται ο Αλέξης Τσίπρας. Τι άλλο λέει στην τελευταία προδημοσίευσή του; Πώς το τρίτο Μνημόνιο ήταν «καλό», ενώ τα δύο προηγούμενα ήταν «κακά». Πως η συμφωνία που υπέγραψε ήταν καλύτερη από αυτή που απορρίφθηκε στο δημοψήφισμα της κωλοτούμπας. Και, τελικά, πως ήταν εκείνος που «έσωσε» τη χώρα, ενώ όλοι οι υπόλοιποι την κατέστρεφαν.

ΠΟΛΛΗ φασαρία για το τίποτα. Αυτό είναι το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα. Από όσα έχουμε διαβάσει έως τώρα προκύπτει πως όχι μόνο δεν έχει διάθεση να κάνει αυτοκριτική αναγνωρίζοντας τα καταστροφικά λάθη του, αλλά αντιθέτως πως επιμένει να λέει τα ίδια που έλεγε από το 2015 έως το 2023, όταν ο ελληνικός λαός τον έστειλε στο σπίτι του.

ΚΑΙ κάτι τελευταίο. Υπήρχε εναλλακτική. Η Ελλάδα θα μπορούσε να είχε αποφύγει το τρίτο Μνημόνιο, αν η κυβέρνηση Τσίπρα, Καμμένου, Βαρουφάκη, Ζωής, Λαφαζάνη και άλλων νυν και πρώην συντρόφων της Αριστεράς δεν τα έκαναν μπάχαλο. Θα μπορούσε να κλείσει την τελευταία αξιολόγηση του δεύτερου Μνημονίου και να προχωρήσει στην επόμενη ημέρα.