Μιλάμε για την ίδια πόλη που το πρωτοχρονιάτικο πάρτι της ήταν γεμάτο παλαιστινιακές σημαίες δηλώνοντας εξ αρχής το στρατόπεδο που είχε επιλέξει ο επικεφαλής της Δημοτικής Αρχής. Στους ίδιους δρόμους τα τάγματα του Ρουβίκωνα έψαχναν Ισραηλινούς να δείρουν, σε ισραηλινό εστιατόριο αυτής της πόλης έγινε η εισβολή και ο προπηλακισμός πελατών και ιδιοκτήτη, σε άλλο εστιατόριο που στεγάζεται σε εβραϊκή συναγωγή πριν από καιρό έγινε απόπειρα έκρηξης μηχανισμού μεγάλης ισχύος με φιάλες υγραερίου, αυτής της πόλης πολλοί τοίχοι έχουν γεμίσει αντιεβραϊκά συνθήματα. Και διάφορα άλλα εναντίον Ισραηλινών στην πόλη όπου είναι δήμαρχος.

Ο Χάρης Δούκας, όμως, δεν συγκράτησε την πολιτική του οίηση απαντώντας σε ό,τι του καταλόγιζε ο Ισραηλινός πρέσβης, αλλά εξέδωσε ακόμα ένα απόσπασμα του πολιτικού μανιφέστου του. Δεν μίλησε για τους δρόμους της πόλης και τα ζητήματα ασφαλείας -θα ήταν προτιμότερο ακόμα και να τα ρίξει στον Χρυσοχοΐδη. Κάθισε στον υπολογιστή του και πόσταρε στο Χ: «Δε δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας από όσους σκοτώνουν αμάχους. Η Αθήνα, πρωτεύουσα μιας δημοκρατικής χώρας, σέβεται απόλυτα τους επισκέπτες της και υποστηρίζει το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης των πολιτών της. Ως δημοτική αρχή της πόλης έχουμε αποδείξει την ενεργή αντίθεσή μας στη βία και τον ρατσισμό και δε δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας από όσους σκοτώνουν αμάχους και παιδιά στις ουρές των συσσιτίων, απ΄ όσους οδηγούν στον θάνατο καθημερινά δεκάδες ανθρώπους στη Γάζα, από βόμβες, πείνα και δίψα».

Πολιτικά και ηθικά προβληματική, όπως και κατ’ εξοχήν τοξική απάντηση, καθώς αυτομάτως προσφέρει άλλοθι και δικαιολογεί τη συλλήβδην στοχοποίηση των Ισραηλινών πολιτών στην Αθήνα και γενικώς στην Ελλάδα. Και επίσης, «δεν δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας από όσους σκοτώνουν αμάχους». Που σημαίνει ότι κατέχει την απόλυτη αλήθεια σε ζητήματα ασφάλειας και δημοκρατίας, που στον σύγχρονο κόσμο πηγαίνουν μαζί. Ο κ. Δούκας δεν δέχεται καμία άλλη άποψη. Αυτομάτως, δηλαδή, προτάσσει τη δική του εκδοχή περί των ευαίσθητων αυτών ζητημάτων που ρυθμίζουν την πολιτισμική ισορροπία της συνύπαρξης των ανθρώπων σε μία πόλη, ως τη μοναδική και συνάμα αλάνθαστη. Και αυτό δεν συνάδει με τη λογική κανενός δημοτικού άρχοντα. Πόσω μάλλον της πόλης της Αθήνας. Την ίδια ημέρα που κάνουν τον γύρο του κόσμου εικόνες από σκελετωμένους Ισραηλινούς ομήρους να σκάβουν τους τάφους τους, ο κ. Δούκας έκανε εξωτερική πολιτική για λογαριασμό της χώρας. Τα όνειρα δεν κρύβονται…