Για την μικρή Ελλάδα, αυτά τα εγκλήματα είναι πολύ μεγάλα. Είναι ιστορίες φρίκης που διαβάζαμε μία φορά στο τόσο σε διεθνή ρεπορτάζ αλλά τώρα έγιναν στη… διπλανή πόρτα.

Επτά παιδιά σκοτώθηκαν από δύο γυναίκες, γιατί τίποτα δεν λειτούργησε σωστά. Το Χαμόγελο του Παιδιού στην περίπτωση της Ειρήνης Μουρτζούκου είχε προειδοποιήσει από τότε που ήταν 14 ετών αλλά δεν υπήρξε καμία πρόνοια.

Οι ιατροδικαστές και στις δύο περιπτώσεις, αφελώς υπέγραψαν μία τυπική γνωμάτευση χωρίς να αναρωτηθούν ότι δεν μπορούν όλα να είναι συμπτώσεις. Κι έτσι χάθηκαν τα παιδιά τόσο άδικα. Κάτι απ’ όλα να λειτουργούσε, σίγουρα θα είχαν σωθεί κάποια από αυτά, αλλά δυστυχώς αυτό δεν έγινε.

Και η αμφιβολία έχει πλέον φωλιάσει μέσα μας. Ανθρωποι που έχασαν κάποιον δικό τους υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες και είχαν την υποψία ότι κάτι κακό συνέβη, μετά τις αποκαλύψεις για τη δράση των Πισπιρίγκου και Μουρτζούκου, διαβάζοντας στην ιατροδικαστική γνωμάτευση μία αόριστη πάθηση, μπορούν δικαίως να σκεφτούν μήπως και αυτοί έχουν πέσει θύμα πλάνης.

Για το “λουκέτο” στην αμαρτωλή ιατροδικαστική υπηρεσία της Πάτρας, εκτός από τις δύο περιπτώσεις που αναφέρθηκαν, έπαιξαν ρόλο και άλλες καταγγελίες όπως αυτή του προέδρου της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Δημόσιων Νοσοκομείων, Μιχάλη Γιαννάκου.

«Ανήλικος που κατήγγειλε ότι έπεσε θύμα κακοποίησης, με εμφανή σημάδια, είδε τον καταγγελλόμενο να απαλλάσσεται αφού η ιατροδικαστική βγήκε καθαρή. Λίγες μέρες μετά, αυτοκτόνησε…», ανέφερε στο Open προκαλώντας σοκ. Παράλληλα, δημοσιεύματα κάνουν λόγο ακόμη και για θανάτους άλλων βρεφών, που δεν τους δόθηκε η δέουσα προσοχή από την υπηρεσία.

Αν η έρευνα για αυτές τις καταγγελίες οδηγήσει και σε άλλες αποτρόπαιες πράξεις, δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε, αλλά είναι δεδομένο ότι είμαστε στη μέση μίας φρικιαστικής κατάστασης και κανείς δεν μπορεί να μαντέψει το τέλος της.  Το σίγουρο είναι ότι οι ιατροδικαστές μπορούν να σώσουν ζωές και το κάθε λάθος τους κοστίζει. Και δυστυχώς αυτό αποδείχθηκε.

Από εκεί και πέρα, Πισπιρίγκου και Μουρτζούκου, πριν καταλήξουν στη φυλακή μπήκαν στα σπίτια όλων, καθώς τριγυρνούσαν από εκπομπή σε εκπομπή, έσβηναν τούρτες γενεθλίων, τους έκοβαν κομμάτια βασιλόπιτας, απολάμβαναν την προβολή και σε κάποιες περιπτώσεις τα χάδια κάποιων παρουσιαστών.

Για ακόμη μία φορά, το μέτρο χάθηκε και η δημοσιογραφική έρευνα μετατράπηκε σε ένα φθηνό ριάλιτι που δεν τιμά ούτε τους πρωταγωνιστές, αλλά ούτε και τους τηλεθεατές που δεν μπορεί να είναι άμοιροι ευθυνών επιβραβεύοντας με την παρακολούθηση τέτοιες πρακτικές.