Μια εποχή που πιέζει αφόρητα τις κινηματογραφικές αίθουσες και αλλάζει ριζικά τη σχέση μας με την 7η Τέχνη. Αναμενόμενη λοιπόν η εξέλιξη, όσο δυσάρεστη και αν φαίνεται σε κάποιους, που οδηγεί στην εξαγορά ενός κινηματογραφικού κολοσσού από τον κολοσσό του streaming. Ομως, πίσω από τα ιλιγγιώδη ποσά και το επιχειρηματικό παρασκήνιο της συμφωνίας, υπάρχει και η πεζή πραγματικότητα. Πόσοι άραγε από όσους αντιδρούν και προβληματίζονται για το μέλλον των κινηματογραφικών παραγωγών που προορίζονται για τη μεγάλη οθόνη, πήγαν τον τελευταίο χρόνο στον κινηματογράφο της γειτονιάς τους;

Ας δούμε κάποια δεδομένα για την Ελλάδα. Το 2024 λειτουργούσαν στη χώρα 456 κινηματογραφικές αίθουσες και κόπηκαν 7.608.000 εισιτήρια, ενώ το 2023 είχαν κοπεί 7.383.000 (αύξηση 3%). Θετική εξέλιξη, αλλά όχι αρκετή ώστε να αναπληρώσει τη μείωση στο πέρασμα του χρόνου. Δέκα χρόνια πριν, το 2014, είχαν κοπεί περίπου 9,11 εκατομμύρια κινηματογραφικά εισιτήρια, ενώ το 2004 είχαν κοπεί περίπου 19,5 εκατομμύρια.

Ας δούμε τώρα κάποια δεδομένα για την Ευρώπη. Το 2024 κόπηκαν περίπου 841 εκατομμύρια εισιτήρια σε όλες τις χώρες, ενώ ειδικά στην Ευρωπαϊκή Ενωση (27 κράτη) ο αριθμός αυτός ήταν περίπου 640 εκατομμύρια εισιτήρια. Πόσο ήταν 10 χρόνια νωρίτερα; Το 2014 (με 28 κράτη-μέλη) κόπηκαν στους κινηματογράφους της Ευρωπαϊκής Ενωσης περίπου 910 εκατομμύρια εισιτήρια. Ας δούμε, τώρα, τα δεδομένα και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Ο συνολικός αριθμός των εισιτηρίων στη Βόρεια Αμερική (ΗΠΑ & Καναδάς), το 2023, κυμάνθηκε κοντά στα 900 εκατομμύρια. Το 2019 είχε κοπεί 1,23 δισεκατομμύριο εισιτήρια, ενώ το 2013 ήταν περίπου 1,34 δισεκατομμύριο!

Επιστρέφοντας στο παρόν, τα έσοδα από τις συνδρομητικές κινηματογραφικές υπηρεσίες αυξήθηκαν από 0,9 δισεκατομμύριο ευρώ, το 2014, σε 21,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2023. Και όπως είπε σε ανύποπτο χρόνο ο Τεντ Σαράντος, πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της πιο γνωστής ψηφιακής πλατφόρμας (Netflix): «Αγαπώ τα σινεμά, αλλά δεν με ενοχλεί αν κλείνουν. Αυτό που με ενοχλεί είναι να μη γυρίζονται πια σπουδαίες ταινίες».

Είναι και αυτό ένα κομμάτι της δυσάρεστης αλήθειας. Ενα άλλο κομμάτι της ίδιας αλήθειας είναι ότι θα μπορούσαμε να πηγαίνουμε συχνότερα σινεμά. Τότε ίσως η συνέχεια να μην ήταν επί της μικρής οθόνης.