ΤΙ είπε ο Αλέξης Τσίπρας στη δήλωση παραίτησής του από το βουλευτικό αξίωμα; Πως «δεν μπορώ και δεν θέλω να συμμετέχω τυπικά σε μία Βουλή που, δημοκρατικά απογυμνωμένη, με ευθύνη κυρίως της πλειοψηφίας, αδυνατεί να επιτελέσει τον ρόλο που το Σύνταγμα επιτάσσει». Στην ουσία υιοθετεί το σύνθημα που ακουγόταν από τις πλατείες των Αγανακτισμένων, «να καεί το μπ@@@λο η Βουλή». Πόσο κεντρώο ή κεντροαριστερό, άραγε, ακούγεται αυτό;

ΣΤΗ συνέχεια άρχισε να πέφτει σε αντιφάσεις. Δήλωσε πως παραιτείται «όχι για να καθοδηγήσω από τα πάνω, αλλά για να αφουγκραστώ καλύτερα την κοινωνία και τις ανάγκες της» και πως «δεν πιστεύω σε Μεσσίες». Την ώρα που βέβαια ετοιμάζεται να φτιάξει ένα νέο κόμμα «από τα πάνω», για να απευθυνθεί στους «από τα κάτω». Και, βέβαια, ισχυρίζεται πως ένα νέο κόμμα με εκείνον αρχηγό θα μπορέσει να «σώσει» τη χώρα, δηλαδή πως ο ίδιος είναι ο πολιτικός «μεσσίας» που υποτίθεται πως αναμένει η κοινωνία.

 ΣΤΟ τελευταίο επιμένει. Καθώς αναφέρει πως «αν δεν μπορούν όσοι έχουν την ευθύνη της δημοκρατικής αντιπολίτευσης να παραμερίσουν τις ιδιοτέλειές τους για να προκύψει η αλλαγή, τότε θα πρέπει να γίνουμε όλοι εμείς η αλλαγή που προσδοκούμε». Βέβαια, όταν λέει «όλοι εμείς» εννοεί τον εαυτό του, άντε και τους αυλικούς του.

Ο Αλέξης Τσίπρας, με το rebranding του, επιχειρεί να πείσει πως δήθεν έχει αλλάξει. Κι όμως, συνεχίζει να πολιτεύεται με ψεύδη. Το Σαββατοκύριακο δήλωσε, στη Σορβόννη, πως όλη η συζήτηση περί νέου κόμματος γίνεται ερήμην του και μετά από λίγες ώρες έφυγε από τον ΣΥΡΙΖΑ και πάει να φτιάξει ένα δικό του κόμμα.

ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ίδιος και απαράλλαχτος. Τοξικός, διχαστικός, αφοριστικός και πάνω απ’ όλα λαϊκιστής. Ο πολιτικός που σε όλη την πορεία του καταστροφολογούσε και υποσχόταν τα πάντα όλα, επιμένει να κάνει ακριβώς τα ίδια. Αμετανόητος. Δίχως ίχνος αυτοκριτικής. Υποδύεται τον αλάνθαστο. Παρά το σκίσιμο των Μνημονίων, που έφερε το αχρείαστο τρίτο Μνημόνιο. Παρά το επικίνδυνο ψευδοδημοψήφισμα της κωλοτούμπας και το κλείσιμο των τραπεζών. Παρά τα επώδυνα μέτρα υπερφορολόγησης. Παρά τη σκευωρία της Novartis. Παρά το θέατρο με τη σύσκεψη για την τραγωδία στο Μάτι. Παρά τα όσα έκανε και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τότε που ειρωνευόταν τα λοκντάουν και τα εμβόλια και έβλεπε νέα οικονομική καταστροφή.

ΠΑΡΑ τις απανωτές αποτυχίες του, έρχεται, τώρα, και ζητάει και τα ρέστα. Ο λογαριασμός θα έρθει για εκείνον στις εκλογές του 2027, τότε που οι πολίτες θα του δώσουν την απάντηση που του αξίζει στην κάλπη.