Η επιθετική οδήγηση και κατ’ επέκταση η επιθετική συμπεριφορά ή, αν θέλετε, η επιθετική συμπεριφορά που οδηγεί και στην επιθετική οδήγηση είναι από τις πρώτες αιτίες πρόκλησης τροχαίων ατυχημάτων, πολλά από τα οποία είναι θανατηφόρα. Υπολογίζεται ότι στην Αμερική, περίπου 1.500 άνθρωποι χάνουν τη ζωή τους κάθε χρόνο ως αποτέλεσμα τροχαίου που προκλήθηκε από επιθετική οδήγηση.
Στην Ελλάδα δεν γνωρίζουμε τον ακριβή αριθμό, αφού, σύμφωνα με το αστυνομικό ρεπορτάζ, μόλις «τρία από τα δεκάδες περιστατικά σωματικών βλαβών, απειλών, εξυβρίσεων, φθορών και άλλων αδικημάτων που συμβαίνουν καθημερινά στους ελληνικούς δρόμους για ασήμαντες αφορμές καταλήγουν στις αστυνομικές αρχές» («Ε.Τ.» 20.11.2025, Π. Σπυρόπουλος, Γ. Πρωτοψάλτης). Ωστόσο, κατά γενική παραδοχή οι Ελληνες ανήκουν στους πιο επιθετικούς οδηγούς της Ευρώπης.
Το μέγεθος του προβλήματος σκιαγραφείται ξεκάθαρα στις σχετικές έρευνες. Σύμφωνα με το 14ο Βαρόμετρο για την Υπεύθυνη Οδήγηση που πραγματοποιήθηκε σε 11 ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Ελλάδας, 9 στους 10 Ελληνες οδηγούς δηλώνουν ότι φοβούνται την επιθετική συμπεριφορά των άλλων οδηγών κατά τη διάρκεια της οδήγησης. Ωστόσο, το 59% παραδέχεται ότι βρίζει άλλους οδηγούς, το 57% ότι κορνάρει άσκοπα στους άλλους, το 48% ότι σκόπιμα «κολλάει» το όχημά του πίσω από το προπορευόμενο όχημα, ενώ το 26% κατεβαίνει από το όχημά του για να διαπληκτιστεί με άλλον οδηγό.
Το κακό δεν θέλει και πολύ για να γίνει. Αρκεί ένα κορνάρισμα που δείχνει εκνευρισμό ή ένα επιθετικό βλέμμα και μια χειρονομία για να ξεκινήσει ένας καβγάς που κανείς δεν ξέρει πού και πώς μπορεί να καταλήξει. Αν και δεν υπάρχουν επαρκή στοιχεία για το προφίλ του επιθετικού οδηγού, οι σχετικές έρευνες και η εμπειρία των ανθρώπων του χώρου δείχνουν ότι οι περισσότερες αυτοαναφορές και καταγεγραμμένα περιστατικά αφορούν άνδρες, ενώ δεν φαίνεται να παίζουν ιδιαίτερο ρόλο η ηλικία και η οικονομική κατάσταση. Αυτό που σίγουρα κυριαρχεί στους νταήδες οδηγούς είναι η έλλειψη ευσυνειδησίας και κατάλληλης οδηγικής κουλτούρας, σε συνδυασμό με στρεσογόνες προσωπικές καταστάσεις. Μήπως λοιπόν να ξαναβλέπαμε το θέμα της εισαγωγής μαθημάτων ασφαλούς οδήγησης στα σχολεία;