ΟΜΩΣ, πέρα από τη διάσταση του λογοπαιγνίου, η αποστολή των αιτημάτων δίνει την εντύπωση ότι γράφτηκε επίτηδες έτσι ώστε να προκαλέσει σύγκρουση και όχι διαπραγμάτευση. «Διάλογος δεν γίνεται με τελεσίγραφα. Και οι λύσεις προκύπτουν μόνο από συζήτηση. Οποιος αρνείται αυτές τις αρχές της λογικής και της δημοκρατίας αναλαμβάνει μεγάλο βάρος απέναντι στην υπόλοιπη κοινωνία», ανάρτησε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ της αντιπολίτευσης προσπαθεί να εξαγάγει το μεγαλύτερο πολιτικό όφελος από την ιστορία των μπλόκων, χωρίς να ενδιαφέρεται ούτε για την ουσία της υπόθεσης αλλά ούτε και για τη θεσμική συνέπεια στη λειτουργία του κράτους, την ευθύνη διακυβέρνησης του οποίου διεκδικεί για τον εαυτό της, υπό την όποια μορφή. Τώρα, μετά και από την άρνηση στον διάλογο, ο ρόλος της σοβαρεύει. Πρέπει να πάρει θέση χωρίς φανφαρονισμούς και φτηνές παραστάσεις στα μπλόκα και να αποφύγει τα «ναι μεν, αλλά».
Η ΔΙΑΤΥΠΩΣΗ των αιτημάτων δεν παραπέμπει σε διαπραγμάτευση και διάθεση για διάλογο. Παραπέμπει σε περιγραφή κατάστασης ομηρίας, κάτι σαν απαγωγή που για την απελευθέρωση του ομήρου ζητεί κάποιος και ανάλογα λύτρα. Π.χ. το αίτημα για «αμνηστία των εμπλεκομένων στο σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ», τι άλλο μπορεί να σημαίνει; Αφορολόγητο πετρέλαιο στη μάνικα, με το συμπάθιο δηλαδή, αλλά δεν οδηγεί πουθενά αλλού παρά μόνο σε λαθρεμπόριο. Το να μην περάσει ο ΟΠΕΚΕΠΕ στη ΑΑΔΕ αλλά να παραμείνει αυτεξούσιος, τι σημαίνει εκτός από την επιθυμία να διατηρηθεί το άβατο που θέλησε να σπάσει η κυβέρνηση, έστω και κατπιν εορτής, αφού πρώτα ξέσπασε το σκάνδαλο;
ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ όσων προτείνουν οι αγρότες ξεπερνά τις αντοχές της ελληνικής οικονομίας και θέτει σε κίνδυνο την εφαρμογή μέτρων που ήδη έχουν αποφασιστεί και εξαγγελθεί για πλήθος άλλων κοινωνικών ομάδων, όπως είναι οι συνταξιούχοι και οι νέοι. Δεν είναι δυνατόν να μην απασχολεί αυτό τους συνετούς αγρότες που, πράγματι, διεκδικούν «χρωστούμενα». Αλλά αυτό είναι άλλο από το να αγνοείς το σύνολο της υπόλοιπης κοινωνίας.
ΜΗ ΓΕΛΙΟΜΑΣΤΕ… Η εικόνα που εκπέμπεται για την πολιτική κατάσταση στη χώρα είναι ότι έχει σχηματιστεί ένα κέντρο, το οποίο μπορεί να χαρακτηριστεί από ετερόκλητο έως και ανισόρροπο, που τραβάει πάνω του σαν μαγνήτης οτιδήποτε δηλώνει ότι το μόνο που το ενδιαφέρει είναι να πέσει η κυβέρνηση και τίποτα άλλο. Να πέσει και μάλιστα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και με όσο πιο μεγάλο θόρυβο. Φαίνεται πως έχουμε να κάνουμε με ακόμα μία εργαλειοποίηση, καθώς οι προηγούμενες (π.χ. Τέμπη, Ρούτσι) δεν απέδωσαν τα αναμενόμενο. Είναι κρίμα. Και για τους ίδιους τους αγρότες και για το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας…