Είναι, όμως, ώριμος ο πολιτικός κόσμος της χώρας για κάτι τέτοιο; Εννοείται ότι εξαιρούμε από την εξίσωση τα λεγόμενα «αντισυστημικά» κόμματα, που βρίσκονται στα άκρα του πολιτικού φάσματος και ποντάρουν στην υπερβολή, την καταστροφολογία και τα fake news για να κερδίσουν πόντους. Ας ασχοληθούμε, λοιπόν, με τα κόμματα που θεωρητικά διεκδικούν την εξουσία και υποστηρίζουν ότι απευθύνονται σε όλους τους πολίτες και όχι μόνο στους ψηφοφόρους τους. Θα αποφασίσουν να κάνουν ένα βήμα μπροστά και να συνεννοηθούν; Με την απαραίτητη προϋπόθεση ασφαλώς πως και η κυβέρνηση θα κάνει το δικό της βήμα προς την πλευρά της αντιπολίτευσης.

Αν κρίνουμε από το πρόσφατο παρελθόν της χώρας, οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος της σύγκλισης. Οταν η Ελλάδα βρέθηκε στην πιο κρίσιμη στιγμή της Σύγχρονης Ιστορίας της, όταν ουσιαστικά χρεοκόπησε και βρέθηκε απέναντι στα Μνημόνια, ο πολιτικός κόσμος δεν συναντήθηκε στη μέση του δρόμου. Αν εξαιρέσουμε την εθνικά υπεύθυνη στάση της Νέας Δημοκρατίας την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το τρίτο Μνημόνιο στη Βουλή, τις υπολοιπες φορές το αποτέλεσμα ήταν «όχι σε όλα».

Ο δείκτης νομοθετικής συναίνεσης είναι ο πιο αντιπροσωπευτικός δείκτης, αφού μετρά την πραγματική διάθεση των κομμάτων επί του πεδίου, εκεί, δηλαδή, που ψηφίζονται οι νόμοι. Σύμφωνα με την τελευταία έρευνα του ΚΕΦΙΜ (Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών), η μέση νομοθετική συναίνεση βρίσκεται σήμερα στο χαμηλότερο ποσοστό της τελευταίας 20ετίας! Μάλιστα, στην τρέχουσα κοινοβουλευτική περίοδο (Ιούλιος 2023 – Ιούλιος 2025), η νομοθετική συναίνεση των κομμάτων της αντιπολίτευσης στα νομοσχέδια που εισήγαγε και υπερψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία μειώθηκε και άλλο. Η πόλωση αυτή είναι εντονότερη στα θέματα της οικονομίας (με νομοθετική συναίνεση που φθάνει μόλις στο 4,8%) και ακολουθούν το περιβάλλον και η ενέργεια. Στον αντίποδα, ο τομέας με την υψηλότερη μέση νομοθετική συναίνεση είναι αυτός της εθνικής άμυνας και της εξωτερικής πολιτικής με 26,8% και ακολουθούν η Δικαιοσύνη και τα δικαιώματα με 25%.

Τι μπορεί να γίνει, λοιπόν, για να αλλάξει αυτή η νοοτροπία; Την απάντηση ας τη δώσουν τα ίδια τα κόμματα, όταν θα έρθει η στιγμή να συζητήσουν -και να ψηφίσουν- για το μέλλον της χώρας.