Το Mounjaro, που περιέχει τη δραστική ουσία τιρζεπατίδη, έχει γίνει ένα δημοφιλές φάρμακο για την απώλεια βάρους, με μελέτες να δείχνουν ότι μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να χάσουν κατά μέσο όρο το 20% του σωματικού τους βάρους μετά από 72 εβδομάδες θεραπείας.

Ωστόσο, προηγούμενες έρευνες αποκάλυψαν ότι όσοι σταματούν την τιρζεπατίδη τείνουν να ξαναπαίρνουν μεγάλο μέρος του χαμένου βάρους.

Τώρα, ειδικοί που μελετούν αποτελέσματα από κλινική δοκιμή με την ονομασία Surmount-4 λένε ότι και άλλα οφέλη του φαρμάκου, όπως η μείωση της αρτηριακής πίεσης και των επιπέδων της «κακής» χοληστερόλης, επίσης αντιστρέφονται όταν σταματά η χρήση των ενέσεων.

Ο Naveed Sattar, καθηγητής καρδιομεταβολικής ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, δήλωσε ότι τα ευρήματα δεν προκαλούν έκπληξη, καθώς το υπερβολικό βάρος είναι γνωστό ότι αυξάνει την αρτηριακή πίεση και διαταράσσει τον έλεγχο του σακχάρου.

«Όταν λοιπόν το βάρος που χάθηκε λόγω θεραπευτικών παρεμβάσεων επανέρχεται, αυτοί οι καρδιομεταβολικοί παράγοντες κινδύνου αυξάνονται συνήθως ανάλογα με την ταχύτητα και την έκταση επανάκτησης του βάρους», σημείωσε.

«Η μακροχρόνια διαχείριση του βάρους παραμένει μια μεγάλη πρόκληση, αλλά υπάρχει ελπίδα ότι νέες και πιο οικονομικές στρατηγικές θα υποστηρίξουν τη διατήρηση της απώλειας βάρους τα επόμενα χρόνια.»

Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι η χρήση τιρζεπατίδης και άλλων φαρμάκων απώλειας βάρους μειώνει τον κίνδυνο νοσηλείας για καρδιακή ανεπάρκεια ή θάνατο από οποιαδήποτε αιτία σε άτομα με καρδιακές παθήσεις. «Άρα, η διακοπή τους μπορεί να αφαιρεί ένα προστατευτικό όφελος», πρόσθεσε ο Sattar.

Στο επιστημονικό περιοδικό Jama Internal Medicine, ερευνητές – μεταξύ των οποίων και ειδικοί από την εταιρεία που παράγει το Mounjaro, Eli Lilly – αναφέρουν ότι ανέλυσαν δεδομένα από τη δοκιμή Surmount-4, στην οποία συμμετείχαν άτομα παχύσαρκα ή υπέρβαρα με τουλάχιστον μία σχετική πάθηση.

Όλοι οι συμμετέχοντες έλαβαν τιρζεπατίδη για 36 εβδομάδες, μαζί με υποστήριξη διατροφής και άσκησης, και στη συνέχεια χωρίστηκαν τυχαία: οι μισοί συνέχισαν το φάρμακο για άλλες 52 εβδομάδες, ενώ οι υπόλοιποι έλαβαν placebo. Ούτε οι συμμετέχοντες ούτε οι ερευνητές γνώριζαν ποιος ανήκει σε ποια ομάδα.

Οι ερευνητές επικεντρώθηκαν σε 308 άτομα που είχαν χάσει τουλάχιστον 10% του βάρους τους στην πρώτη φάση. Ένα χρόνο μετά τη διακοπή, το 82% αυτών είχε ανακτήσει το 25% ή περισσότερο της απώλειας βάρους.

Διαπιστώθηκε ότι όσο περισσότερα κιλά ξαναέπαιρναν οι συμμετέχοντες, τόσο περισσότερο αντιστρέφονταν οι βελτιώσεις σε δείκτες όπως η περίμετρος μέσης, η «κακή» χοληστερόλη, η αρτηριακή πίεση και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.

«Συνολικά, στην εβδομάδα 88, όσοι είχαν ανακτήσει το 75% ή περισσότερο του βάρους τους επέστρεψαν σε καρδιομεταβολικές τιμές παρόμοιες με αυτές της αρχής της μελέτης», σημειώνουν οι ερευνητές, διευκρινίζοντας ότι όσοι ανέκτησαν έως 50% διατήρησαν κάποια οφέλη.

Οι επιστήμονες υπογραμμίζουν ότι τα αποτελέσματα «ενισχύουν τη σημασία της μακροχρόνιας διατήρησης της απώλειας βάρους μέσω αλλαγών στον τρόπο ζωής και φαρμακευτικών παρεμβάσεων για τη διατήρηση καρδιομεταβολικών οφελών και βελτιωμένης ποιότητας ζωής.»

H Jane Ogden, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Surrey, πρόσθεσε ότι τα φάρμακα απώλειας βάρους δεν δημιουργούν απαραίτητα καλύτερες συνήθειες διατροφής και άσκησης, και μάλιστα μερικές φορές τις επιδεινώνουν, αφού κάποιοι άνθρωποι χάνουν το κίνητρο να τρώνε υγιεινά.

 «Όταν σταματούν το φάρμακο, επανέρχονται στις προηγούμενες συμπεριφορές και μαζί επανέρχονται και οι καρδιαγγειακοί κίνδυνοι», είπε.

Άλλη έρευνα έδειξε ότι γυναίκες που σταματούν τιρζεπατίδη ή σεμαγλουτίδη πριν ή νωρίς στην εγκυμοσύνη μπορεί να πάρουν περισσότερο βάρος κατά την κύηση και να έχουν υψηλότερο κίνδυνο πρόωρου τοκετού, διαβήτη κύησης και υπέρτασης.

Ωστόσο, ο Sattar προειδοποιεί ότι δεν έχει αποδειχθεί αιτιώδης σχέση, υπογραμμίζοντας ότι απαιτείται περισσότερη έρευνα.

«Είναι πιθανό αυτές οι γυναίκες να μπήκαν στην εγκυμοσύνη με λιγότερο βάρος απ’ ό,τι φυσιολογικά, και αυτή η διαφορά είναι δύσκολο να υπολογιστεί σωστά στις παρατηρητικές μελέτες», σημείωσε. «Γι’ αυτό τα ευρήματα πρέπει να αντιμετωπίζονται με προσοχή.»