Το βιβλίο «Από τα Ξένα στα Ξένα – Ανάμεσα σε Δύο Πατρίδες» (εκδ. Παπαδόπουλος), των Κωνσταντίνας Βαρσάμη και Παναγιώτη Σιάνη, δεν αποτελεί απλή συλλογή προσωπικών αφηγήσεων. Είναι ένα βαθύ ταξίδι στον κόσμο της ελληνικής διασποράς – ένα ταξίδι που διασχίζει τις λέξεις της μνήμης και τις σκιές της ταυτότητας.

Οι αφηγητές, γεννημένοι ή μεγαλωμένοι εκτός Ελλάδας, μιλούν για την παράξενη κατάσταση του να ζεις ανάμεσα σε δύο πατρίδες, δύο γλώσσες, δύο πολιτισμούς. Μιλούν για το αίσθημα της διπλής ξενιτιάς – εκείνης που βιώνεται στη χώρα της ξενιτιάς και εκείνης που νιώθει κανείς επιστρέφοντας στον τόπο καταγωγής.

Η αφήγηση δεν εξωραΐζει τον πόνο. Αντιθέτως, αποτυπώνει την πικρή αλήθεια της αποξένωσης και της δυσκολίας προσαρμογής. Το «σπίτι» δεν είναι πλέον δεδομένο δεν είναι ένας τόπος σταθερός, αλλά μια έννοια που μετακινείται, αμφισβητείται και ξαναορίζεται.

Η γλώσσα των αφηγήσεων είναι λιτή, γνήσια, ατόφια. Αποφεύγει τον λυρισμό που θα μπορούσε να αλλοιώσει την αυθεντικότητα. Εκείνο που μένει είναι η έντονη παρουσία της προσωπικής εμπειρίας, που φωτίζει τις αόρατες πληγές της μετανάστευσης και της επιστροφής.

Ανάμεσα στους αφηγητές ξεχωρίζουν γνωστές μορφές που δύσκολα ξεχνά κανείς: την Αλεξάνδρεια της Αλκηστης Πρωτοψάλτη, τη Νέα Υόρκη της Ελλης Πασπαλά, τον Θεμιστοκλή Νικολαΐδη που ακούει στο «Ντέμης», επειδή η εκφορά του ονόματός του δυσκόλευε τους Γερμανούς, τον Μάκη Παπασημακόπουλο, που βίωσε δυσκολίες στο σχολείο της Αθήνας λόγω των άψογων αγγλικών του, και την Τασκένδη της Μαργαρίτας Ζορμπαλά.

Γιατί, τελικά, δεν είναι θέμα φήμης – είναι θέμα ρίζας. Και κάθε ρίζα που μεταφυτεύεται, πονά. Πολλές από αυτές τις αφηγήσεις αποτελούν και μια πολιτισμική καταγραφή της ελληνικής διασποράς μέσα από το πρίσμα της προσωπικής εμπειρίας.

Η ΣΥΝΕΧΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ

Το βιβλίο δεν προτείνει εύκολες λύσεις ή μονοδιάστατες ερμηνείες. Η ταυτότητα αποκαλύπτεται ως ένας ζωντανός οργανισμός, σε συνεχή κίνηση, επανεξέταση και αναδιαμόρφωση.
«Από τα Ξένα στα Ξένα» δεν είναι μόνο ένα βιβλίο μαρτυρίας. Είναι μια πρόσκληση να κατανοήσουμε πώς οι ρίζες, οι αναμνήσεις και η πατρίδα πλέκονται με τον πόνο και την ελπίδα, διαμορφώνοντας τη σύγχρονη ελληνική εμπειρία. Μια εμπειρία που δεν χωρά στα στενά όρια της γεωγραφίας, αλλά αγκαλιάζει την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ψυχής.
Είναι μια πρόσκληση να ακούσουμε, να νιώσουμε και να κατανοήσουμε τους αόρατους δεσμούς που μας ενώνουν – και τις πληγές που μας χωρίζουν.
Μια συλλογή που στέκεται με σεβασμό απέναντι στον ξεριζωμό, φωτίζοντας τη δύναμη και το βάρος της επιστροφής, της μνήμης και της συνεχούς αναζήτησης της πατρίδας.