Το σχόλιο του πολύπειρου πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ, αντιπροέδρου της κυβέρνησης και υπουργού στενοχώρησε τον πρώην πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και τ. πρωθυπουργό, επειδή έχει μεγάλη σχέση με την αλήθεια.
Προβληματισμός
Εχουν περάσει μόλις δύο εβδομάδες από την παραίτηση του Τσίπρα από τον ΣΥΡΙΖΑ και ήδη τα πρώτα σημάδια έχουν φρενάρει εντυπωσιακά τον αρχικό ενθουσιασμό και έχουν πλέον θολώσει την ορατότητα για το νέο εγχείρημα. Δύο είναι τα στοιχεία που προκαλούν προβληματισμό στην Αμαλίας.
» Πρώτον, οι δημοσκοπήσεις. Οσο και αν τα εκδοτικά συγκροτήματα, που στηρίζουν και επενδύουν στον Τσίπρα, προσπαθούν να παρουσιάσουν τις πρώτες μετρήσεις ως ευνοϊκές για τον Τσίπρα, η πραγματικότητα δεν κρύβεται. Το δυνητικό 20% δεν λέει τίποτε και αυτό το γνωρίζουν καλά και οι συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα που έχουν μελετήσει την πρόσφατη ιστορία κομμάτων που ιδρύθηκαν (Ποτάμι, Ταύροι κ.λπ.) και κομμάτων που τελικά δεν ιδρύθηκαν (Αβραμόπουλου), που στην εμφάνισή τους οι δημοσκοπήσεις τούς έδιναν πολύ μεγαλύτερα ποσοστά από την πραγματική τους εμβέλεια στην κοινωνία.
Στοιχείο-κλειδί, όπως έχει εξηγήσει και ο Ανδρέας Δρυμιώτης μπαίνοντας στο στόχαστρο αρθρογράφων και σχολιαστών των εκδοτικών συμφερόντων που σπρώχνουν τον Τσίπρα, είναι αυτοί που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν σίγουρα το νέο κόμμα Τσίπρα και αυτοί σε καμία δημοσκόπηση δεν ξεπερνούν το 10%.
» Δεύτερον, η σταδιακή αποκάλυψη των ανθρώπων που θα πλαισιώσουν τον Αλέξη Τσίπρα. Με εξαίρεση πρόσωπα που ο κόσμος δεν γνωρίζει, όπως η Γιάννα Πεππέ ή η Ευγενία Φωτονιάτα (σύζυγος του Φραγκίσκου Κουτεντάκη και πρώην γενική γραμματέας του υπουργείου Ανάπτυξης επί υπουργίας Γιάννη Δραγασάκη), τα περισσότερα πρόσωπα προκαλούν από αδιαφορία έως απογοήτευση.
Πρόσωπα, όπως ο Θανάσης Καρτερός ή ο πρώην γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Βασιλειάδης, το «μάτι» και το «αφτί» του Τσίπρα στην Κουμουνδούρου την περίοδο που πρόεδρος ήταν ο Στέφανος Κασσελάκης, σίγουρα δεν φέρνουν ούτε είναι τίποτε το νέο. Μάλλον είναι εξαιρετικά χρήσιμοι και αναγκαίοι στον… rebranded Αλέξη Τσίπρα, αλλά δικαιώνουν όσους υποστηρίζουν ότι ο ίδιος ο Τσίπρας είναι η βασική αιτία που το rebranding αποτυγχάνει, αφού ο ίδιος και οι συνεργάτες του είναι εκείνοι που παραπέμπουν στο παρελθόν. Στην ταραχώδη περίοδο 2008-2019 και στην καταστροφική κυβερνητική θητεία 2015-2019.
Για παράδειγμα, ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιάννης Δρόσος, ο οποίος προορίζεται για επικεφαλής του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Τσίπρα, η επί σειρά ετών στέλεχος της Κομισιόν Ζωρζέτα Λάλη, ο δημοσιογράφος Αντώνης Παπαγιαννίδης, ο Μιχάλης Καλογήρου, μόνο ως… εξωσυστημικοί δεν μπορούν να πείσουν.
- Ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου Γιάννης Δρόσος υπήρξε ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Ακη Τσοχατζόπουλου επί θητείας του τελευταίου στο υπουργείο Εθνικής Αμύνης, τότε που γινόταν το «τρελό πάρτι» με τα εξοπλιστικά προγράμματα. Ενα πρόσωπο του «παλαιο-παπανδρεϊκού» ΠΑΣΟΚ, που ο Αλέξης Τσίπρας, για να πάρει μαζί του τη ραχοκοκαλιά του κομματικού οργανισμού του ΠΑΣΟΚ, τον έχρισε διευθύνοντα σύμβουλο στην ΕΡΤ, προκαλώντας χάος στη δημόσια ραδιοτηλεόραση.
- Ο δημοσιογράφος Αντώνης Παπαγιαννίδης, αρθρογράφος της Ναυτεμπορικής του Δημήτρη Μελισσανίδη, ο οποίος πρόσφατα αγόρασε και την Εφημερίδα των Συντακτών, επιβεβαίωσε τη συμμετοχή του στο Επιστημονικό Συμβούλιο του Ινστιτούτου Τσίπρα. Είναι η πρώτη φορά που παίρνει την απόφαση να συνδεθεί με ένα κόμμα. Εχει ενδιαφέρον να δούμε πώς ο έχων εξαιρετικές γνώσεις επί των οικονομικών δημοσιογράφος θα στηρίξει τον «δημοκρατικό καπιταλισμό» του Αλέξη Τσίπρα, ενώ πρέπει από τώρα να αρχίσει να σβήνει τα πλείστα όσα επικριτικά για τον Τσίπρα άρθρα του στο πρόσφατο παρελθόν.
- Στο στενό επιτελείο Τσίπρα θα είναι -αν δεν αληθεύουν οι φήμες ότι έχει ενοχληθεί με τη συμμετοχή της Γιάννας Πεππέ και έχει ζητήσει από τον Τσίπρα να τον αφήσει να επιστρέψει στη δικηγορία- ο εξ απορρήτων του Τσίπρα, Μιχάλης Καλογήρου, παλαιότερα στενός συνεργάτης του αείμνηστου Αλέξη Κούγια.
Ο κ. Καλογήρου ήταν και γενικός γραμματέας στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. και υπουργός Δικαιοσύνης την περίοδο που ο Τσίπρας είχε καταστήσει μεγάλο τμήμα της Δικαιοσύνης τμήμα της κυβέρνησής του και διευθυντής του πολιτικού γραφείου του, όταν ο Τσίπρας ήταν αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ηταν αυτός που είχε περάσει τους νέους ποινικούς κώδικες από τη Βουλή, λίγες ημέρες πριν απ’ τις εκλογές του 2019, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων.
- Ο Θανάσης Καρτερός, ο παλιός διευθυντής του «Ριζοσπάστη» την περίοδο που η εφημερίδα-επίσημο όργανο του ΚΚΕ έδινε μάχη για να πείσει τους Ελληνες ότι δεν κινδυνεύουν από τη ραδιενέργεια του ατυχήματος στο Τσέρνομπιλ και τους παρότρυνε να τρώνε ελεύθερα φρούτα και λαχανικά, θα βρίσκεται και πάλι στα υψηλά κλιμάκια του επιτελείου. Εχει διατελέσει διευθυντής του Γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού, ήταν από τους θιασώτες της γραμμής «αν δεν βάλουμε δύο – τρεις φυλακή, εκλογές δεν κερδίζουμε» και όπως λένε εκείνοι που γνωρίζουν, η γνώμη του πάντα μετράει για τον Τσίπρα.
- Στο επιτελείο, με ευθύνη για τα οικονομικά, ο Γιώργος Χουλιαράκης με τον Δημήτρη Λιάκο. Ο πρώτος είναι και παραμένει σήμερα σύμβουλος του διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα, και ο δεύτερος -πρώην οικονομικός σύμβουλος του Τσίπρα όταν ήταν πρωθυπουργός- παραμένει στέλεχος της Eurobank, όπου πήγε αμέσως μετά την πτώση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
- Το τελευταίο διάστημα διακινείται μία φήμη πως στο νέο επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα θα είναι και ο δημοσιογράφος Θανάσης Λάλας, σε ρόλο επικοινωνιακού συμβούλου του νέου εγχειρήματος. Θα έχει τουλάχιστον ενδιαφέρον η συνεργασία του με τον Θανάση Καρτερό, τον Αντώνη Παπαγιαννίδη αλλά και τον Ανδρέα Μπούσιο, επίσης στενό συνεργάτη του κ. Τσίπρα και έως τώρα υπεύθυνο για την επικοινωνία του τέως πρωθυπουργού.
ΓΚΡΙΝΙΑ ΚΑΙ «ΜΑΧΑΙΡΙΑ»
Ανω – κάτω έχουν γίνει ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά

Ανεξάρτητα με το τι συμβαίνει στην κοινωνία, στην Κεντροαριστερά η έλευση του κόμματος Τσίπρα έχει προκαλέσει… τρικυμία. Στο ΠΑΣΟΚ, μετά την Ανανεωτική Αριστερά και ο Χάρης Δούκας «σπρώχνει» τον Ανδρουλάκη να κάνει διάλογο με το κόμμα Τσίπρα. Δύο ημέρες δε, μετά τις συναντήσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ με τους Γ. Παπανδρέου, Ευ. Βενιζέλο, Κ. Λαλιώτη, Κ. Σκανδαλίδη, Νίκο Σαλαγιάννη κ.ά. με στόχο τη συσπείρωση, βγήκε ο Χάρης Καστανίδης και είπε ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να συνεργαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, το νέο κόμμα Τσίπρα και τη Νέα Αριστερά.
Ο Λαλιώτης -που κάποτε ο Τζουμάκας είχε πει ότι το 2015 ψήφισε Τσίπρα και εκείνος έτρεχε να το διαψεύσει- φέρεται να καθησύχασε τον Ανδρουλάκη ότι τα νούμερα που δίνουν οι μετρήσεις σήμερα στον Τσίπρα απέχουν από το ποσοστό που θα του δίνουν όταν κάνει το κόμμα και στη συνέχεια όταν θα αρχίσει να εκτίθεται ως επικεφαλής. Βλέποντας ωστόσο αυτήν την κινητικότητα, ο Ανδρουλάκης και οι συνεργάτες του -παρότι μοίρασαν και ρόλους στην ΚΟΕΣ πέντε μήνες πριν από το συνέδριο για να τους κρατήσουν όλους δεσμευμένους- φοβούνται ότι σύντομα το ΠΑΣΟΚ και το νέο κόμμα Τσίπρα θα κονταροχτυπιούνται στις μετρήσεις για τη δεύτερη θέση.
Μπηχτή
Στον ΣΥΡΙΖΑ, ο Φάμελλος έριξε μία μικρή «μπηχτή» κατά του Τσίπρα για να αποφύγει την επίθεση Πολάκη και προς στιγμήν τα κατάφερε. Είπε ότι ο Τσίπρας τον πήρε τηλέφωνο μισή ώρα πριν ανακοινώσει την παραίτησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ, απάντησε δηλαδή εμμέσως σε όσους τον κατηγορούν ότι είναι σε συνεννόηση εδώ και καιρό με τον Τσίπρα και ετοιμάζει μετάβαση του ΣΥΡΙΖΑ στο νέο κόμμα. Ωστόσο, η επίθεση Πολάκη, που φέρεται να έχει βάλει στόχο να τεθεί επικεφαλής του μικρού αλλά «καθαρού» ΣΥΡΙΖΑ, είναι θέμα χρόνου. Στη Νέα Αριστερά, ο Τσακαλώτος, όπως και ο Σακελλαρίδης, λέει ότι δεν πρόκειται να πάει στο κόμμα του Τσίπρα. Λέει όμως επίσης ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 ήταν μη κοστολογημένο, χτυπώντας τον Τσίπρα που ήταν επικεφαλής του προεκλογικού αγώνα, τότε. Δεν χτύπησε όμως μόνο τον Τσίπρα με αυτή τη φράση, λένε αυτοί που ξέρουν, αλλά και την Αχτσιόγλου, που έως τώρα δεν έχει πει τι θα κάνει με τον Τσίπρα.
Πώς συνάγεται αυτό; Ο Τσακαλώτος είπε ότι «το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ το 2023 δεν ήταν κοστολογημένο», είπε όμως και κάτι άλλο: «Θεωρούσαμε ότι, εντάξει, στην αντιπολίτευση είμαστε, μπορούμε να λέμε και κάτι παραπάνω». Και αυτό το δεύτερο, λένε, πήγαινε για την Αχτσιόγλου, η οποία τότε ήταν υπεύθυνη του Τομέα Οικονομικών του κόμματος.

