Ο λόγος για τους πολιτικούς αντιπάλους του Τσίπρα και τα επιτελεία τους, που στήθηκαν στις οθόνες τους την Παρασκευή το απόγευμα για να ακούσουν τον επί 14 χρόνια πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και επί πέντε χρόνια πρωθυπουργό να προσπαθεί να πλασαριστεί ως η νέα δύναμη στην πολιτική.

«Φρέναρε» λοιπόν ο Τσίπρας της Παρασκευής στη Θεσσαλονίκη και αυτό το κλίμα τεχνητού ενθουσιασμού που καλλιεργούν οι ολιγάρχες, εδώ και μήνες, συμβατό και με το «ερχόμαστε» του «μαρτυριάρη» Πάνου Καμμένου. «Σαν προεκλογική ομιλία του 2023 ήταν», έλεγε κάποιος -όχι γνωστός- στον διπλανό του, βγαίνοντας από το Βελλίδειο την Παρασκευή το βράδυ.

Κανέναν δεν εξέπληξε η παντελής έλλειψη αυτοκριτικής. Οι περισσότεροι κατανοούν και έχουν προεξοφλήσει ότι δεν πρόκειται να κάνει τέτοιο βήμα. Μια σοβαρή και κυρίως ειλικρινής προσπάθεια αυτοκριτικής από τον Τσίπρα θα ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία, που θα «σκότωνε» το rebranding.

Επιφανειακός

Δεν περίμεναν, όμως, από τον Αλέξη Τσίπρα -σε συνδυασμό και με το ότι ο πήχης είχε μπει ψηλά, η ομιλία αυτή παρουσιαζόταν από το μιντιακό σύστημα που στηρίζει τον Τσίπρα ως παρέμβαση-τομή στα πολιτικά πράγματα- τόσο επιφανειακό και συνθηματικό λόγο, τέτοια έλλειψη σχεδίου, προτάσεων, νέων ιδεών, τόση επανάληψη του παλιού, κακού εαυτού του.

Οι πληροφορίες λένε ότι η εμφάνισή του προκάλεσε «μούδιασμα» και στους ισχυρούς υποστηρικτές του, που οργανώνουν όλον αυτόν τον καιρό τις δημόσιες εμφανίσεις του και έχουν προγραμματίσει και οργανώσει και τις επόμενες, έως την ανακοίνωση του νέου κόμματος, στις αρχές του 2026.

Αναθάρρησαν λοιπόν όσοι βλέπουν με μισό μάτι την επιστροφή Τσίπρα στην πολιτική, βέβαιοι πως αν κάνει νέο κόμμα, δεν θα προσθέσει νέες δυνάμεις στον αντίπαλο πολιτικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας, αλλά θα διαιρέσει τις υπάρχουσες. Η στάση τους όμως δεν πρόκειται να ανατρέψει αυτά που έχουν αποφασιστεί.

Ο Τσίπρας ακολουθεί συγκεκριμένα βήματα. Και όπως λένε αυτοί που ξέρουν, υπάρχουν ειλημμένες αποφάσεις που δεν επηρεάζονται από την τρέχουσα επικαιρότητα. Το σχέδιο αυτό προβλέπει ότι αμέσως μετά την έκδοση του βιβλίου του, θα παραιτηθεί από βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, απαντώντας καθυστερημένα στους αντιπάλους του, που σήμερα -σωστά- του ασκούν κριτική ότι δεν γίνεται να είναι εν ενεργεία βουλευτής και να δηλώνει αυτάρεσκα «μου έλειψε η ενεργός πολιτική».

ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, ΒΑΡΟΥΦΑΚΗΣ, ΚΑΣΣΕΛΑΚΗΣ, ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Αντιδράσεις και αμηχανία στην αριστερή πολυκατοικία

Η δράση, όμως, φέρνει αντίδραση και δεν εννοούμε τη στάση του Μαξίμου και της κυβέρνησης εναντίον του, που είναι αναμενόμενη και έχει εκληφθεί από την κοινή γνώμη ως απόδειξη ότι ο Μητσοτάκης θέλει τον Τσίπρα για αντίπαλο. Το περίεργο είναι ότι έχει και στην αντιπολίτευση υποστηρικτές η άποψη ότι ο Μητσοτάκης κάνει σωστά που επιλέγει για αντίπαλο τον Τσίπρα.

Για τον Τσίπρα, στο ΠΑΣΟΚ, από το «δεν σχολιάζουμε» έχουν περάσει στο «απαντάμε όταν μας ρωτάνε». Δεν τον έχουν όμως βάλει ακόμα στο στόχαστρο. Η προσπάθεια του Νίκου Ανδρουλάκη να βάλει απέναντι τον Αλέξη Τσίπρα, παρομοιάζοντάς τον όμως με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, δεν έχει καθολική αποδοχή στη Χαριλάου Τρικούπη. Είτε επειδή κάποιοι θεωρούν ότι η στάση αυτή επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στην περίοδο που ήταν τρίτη επιλογή όταν είναι σήμερα αξιωματική αντιπολίτευση είτε επειδή βλέπουν με καλό μάτι τη μελλοντική συνεννόηση ΠΑΣΟΚ – ΣΥΡΙΖΑ.

Φαίνεται, ωστόσο, μετά και τη δημοσιοποίηση του παλαιότερου και ελαφρώς αλλαγμένου άρθρου του Κώστα Λαλιώτη, ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης, εν όψει των επόμενων εθνικών εκλογών, έχει καταφέρει μία ομογενοποίηση του χώρου του, έστω και εύθραυστη. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει στη Θεσσαλονίκη γνωρίζοντας ότι δεν έχει όλο το ΠΑΣΟΚ μαζί του, αλλά ουδείς θα τον χτυπήσει εν όψει εκλογών. Εκτός αν οι δημοσκοπήσεις του φθινοπώρου ανεβάσουν τον Τσίπρα και κατεβάσουν και άλλο το ΠΑΣΟΚ, κάτι που αν συμβεί, θα προκαλέσει νέο κύκλο εσωστρέφειας.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης ελπίζει ότι ο Τσίπρας δεν θα προχωρήσει δημοσκοπικά και όλα όσα σήμερα λένε περί διάλυσης και επανατοποθέτησης του χώρου με επίκεντρο το νέο κόμμα Τσίπρα, δεν θα συμβούν.

Στον ΣΥΡΙΖΑ είναι εμφανής η αμηχανία του Σωκράτη Φάμελλου, ο οποίος και δεν θέλει να ανάψει νέες εσωκομματικές φωτιές και φοβάται να αναμετρηθεί με τους υποστηρικτές του Αλέξη Τσίπρα στο κόμμα του. Η απουσία του από το Βελλίδειο την Παρασκευή είναι σαφές μήνυμα τήρησης αποστάσεων από τον τ. πρωθυπουργό, ενώ φουντώνουν οι φήμες ότι Φάμελλος και Χαρίτσης είναι ξανά σε καθημερινή επαφή για να επισπεύσουν το σχέδιο συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ – Νέας Αριστεράς, ανοίγοντας και ζήτημα εκλογικής συμπόρευσης, αν και κορυφαία στελέχη, όπως οι Πολάκης και Παππάς, είναι βέβαιο ότι θα αντιδράσουν.

Ο Αλέξης Χαρίτσης έχει να αντιμετωπίσει την πίεση των 53, οι οποίοι αντιδρούν και στη ζεύξη με τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στα σενάρια ένταξης της Νέας Αριστεράς στο νέο κόμμα Τσίπρα.

Προς το παρόν, επιθετικοί εναντίον του Αλέξη Τσίπρα είναι ο Στέφανος Κασσελάκης και ο Γιάνης Βαρουφάκης. Στο ΜέΡΑ25 ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει πολλές συμπάθειες, αλλά στο Κίνημα Δημοκρατίας έχει. Ισως αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο ο Στέφανος Κασσελάκης έβαλε τη Θεοδώρα Τζάκρη να λέει στα κανάλια ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση συνεργασίας με τον Τσίπρα, αλλά επειδή εκείνη δεν το είπε πολύ δυνατά, έκανε και εκείνος σχετική δημόσια δήλωση.

Η Ζωή γνωρίζει τα… άπλυτα

Αφήσαμε στο τέλος τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία δεν υπάρχει περίπτωση να ανοίξει διάλογο με τον Αλέξη Τσίπρα, όπως και με τον ΣΥΡΙΖΑ. Η κ. Κωνσταντοπούλου έχει για τον εαυτό της την άποψη ότι με κατάλληλες κινήσεις μπορεί να είναι η μεγάλη έκπληξη των επόμενων εκλογών. Η επιθετικότητά της κατά του Αλέξη Τσίπρα είναι ένα πιο περίπλοκο ζήτημα διότι έχει και πολιτικά και προσωπικά κίνητρα. Και κυρίως έχει γνώση από την πλευρά της σκοτεινών πτυχών της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Δεν είναι τυχαία λοιπόν στις δημόσιες τοποθετήσεις της για τον Τσίπρα ούτε η αναφορά στα χρήματα ούτε η αναφορά στον Αρτεμίου ούτε η αναφορά στον Πετσίτη. Οι οποίοι σχετίζονται με γνωστές, παλαιές υποθέσεις του κ. Τσίπρα, με έντονη την οσμή σκανδάλου, που ποτέ δεν αποκαλύφθηκαν και δεν ξεκαθαρίστηκαν πλήρως.