Αυτά τα οποία κυριάρχησαν το 2025 ήταν οι πολεμικές συρράξεις και η ανάπτυξη της βίας, γεγονότα τα οποία σκίασαν την ειρήνη, τη συνύπαρξη των λαών, την καταλλαγή και τη συνεργασία, με αποτέλεσμα η αβεβαιότητα στις σχέσεις μεταξύ των λαών, των πολιτών, των κρατών και των κοινωνικών συνόλων να είναι το κυρίαρχο χαρακτηριστικό.
Η αβεβαιότητα αυτή καλλιεργεί πνεύμα ανασφάλειας, το οποίο επιτείνει την εμφάνιση βίαιων καταστάσεων και συγκρούσεων, οι οποίες προβάλλονται μέσα από διάφορες εκφάνσεις και μορφές.
Οι κοινωνίες, σε παγκόσμιο επίπεδο, ταλανίζονται στο εσωτερικό τους από τη φτώχεια, την ανέχεια και την κοινωνική ανισότητα, γεγονότα τα οποία οδηγούν στην έξαρση του δημογραφικού προβλήματος, στην άνιση κατανομή του χρήματος, στην ανάπτυξη της παραοικονομίας, της έλλειψης στέγασης, της εγκληματικότητας και της βίας, ενδοοικογενειακής, μεταξύ των ανηλίκων, έμφυλης, οπαδικής κ.ά.
Το μήνυμα των Χριστιανικών Εκκλησιών
Ολα αυτά αποδεικνύουν την απουσία πνευματικών και ηθικών αξιών, με τις οποίες νοηματοδοτούνται η ζωή και οι σχέσεις των εθνών και των ανθρώπων. Σ΄ αυτό το σκηνικό της ανασφάλειας και της αβεβαιότητας η ιστορική συνάντηση των δύο Προκαθημένων της Χριστιανοσύνης έρχεται να επισημάνει την πραγματική σημασία, το μήνυμα και τον ρόλο των Χριστιανικών Εκκλησιών σε αυτό το δυστοπικό τοπίο το οποίο έχει δημιουργηθεί σε παγκόσμιο επίπεδο. Με τη συνάντηση αυτή επαναβεβαιώθηκε η ανάγκη για ενότητα, συμφιλίωση, ειρήνη και συνύπαρξη. Είναι ακριβώς οι πανανθρώπινες αρχές και αξίες οι οποίες μπορούν να αποτελέσουν το αντίβαρο για όλες αυτές τις προκλήσεις που ανέφερα και στις οποίες θα πρέπει να εστιάσουν οι ισχυροί της Γης, των κυβερνήσεων και των διεθνών θεσμών, εάν επιθυμούμε πραγματικά η παγκόσμια κοινωνία να βρει και πάλι την ορθή πορεία και τον σωστό προσανατολισμό της.
Ενα επιπλέον στοιχείο το οποίο δοκιμάζει την ανθρώπινη κοινωνία, ως πρόκληση, είναι η ανεξέλεγκτη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας και κυρίως η χωρίς όρια εφαρμογή της τεχνητής νοημοσύνης, με την αλόγιστη χρήση της οποίας τείνει να ελεγχθεί η ελευθερία του ανθρώπου και να υποκατασταθεί η ανθρώπινη ταυτότητα, ως ιδιοπροσωπία, ως όρος και ως τρόπος δομής και λειτουργίας της ανθρώπινης κοινωνίας, με κάθε είδους αλγορίθμους και «μηχανές» και με την προβολή ενός νέου ανθρωπίνου μοντέλου, του «τεχνανθρώπου».
Χωρίς να είμαστε κατά της τεχνολογικής ανάπτυξης, θα πρέπει να διαφυλάξουμε την ανθρώπινη ταυτότητα ώστε να επιβεβαιωθεί ο σεβασμός μας στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια ως βασική θέση και αξία, για να επιλυθούν τα παραπάνω διανθρώπινα ζητήματα και να αποφευχθούν άλλα χειρόπτερα.
Ας ευχηθούμε το 2026 να είναι ένα έτος απαρχής για μία κοινωνία περισσότερο ανθρώπινη, ειρηνική, με λιγότερη βία και με περισσότερη ισόρροπη ανάπτυξη και κοινωνική δικαιοσύνη.

