Με αυτό τον τρόπο επέλεξε να συστηθεί στην αυτοβιογραφία της που κυκλοφόρησε το 2021 στην Ιταλία, στη χώρα μας το 2023, στις ΗΠΑ φέτος τον Ιούνιο για πρώτη φορά στα αγγλικά, με πρόλογο του «φίλου» της, Ντόναλντ Τραμπ, και αναμένεται στη Βρετανία τον Αύγουστο.

Η αυτοβιογραφία με τίτλο: «Είμαι η Τζόρτζια: Οι Ρίζες μου, οι Αρχές μου», είναι μια αφήγηση πόνου, πείσματος και προσωπικής υπέρβασης ενός εσωστρεφούς παιδιού με μαχητικό πνεύμα, όπως περιγράφουν οι επιμελητές της βρετανικής έκδοσης, με τους «Times» να δημοσιεύουν αποσπάσματα προ ημερών.

Στην κορυφή

Η φιλοσοφία της Μελόνι για τη δύναμη των γυναικών είναι ότι το φύλο δεν μπορεί να αποκλείει τον δρόμο προς την ηγεσία. «Στην Ιταλία», γράφει, «ήταν η Δεξιά εκείνη που βοήθησε πολλές γυναίκες να φτάσουν στην κορυφή».

Η ίδια πήρε τα ηνία του ακροδεξιού κόμματος των Αδελφών της Ιταλίας το 2014, έγινε η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός στην ιστορία της χώρας το 2022 και «σαρώνει στην Ευρώπη» και «είναι φανταστική ηγέτις» όπως λέει ο Αμερικανός πρόεδρος, με τον οποίο ευθυγραμμίζεται ιδεολογικά σε πολλά θέματα.

Τραύμα

Η Μελονι κάνει εκτενή αναφορά στην αυτοβιογραφία της στην απουσία του πατέρα της. Εξηγεί πως το χειρότερο δεν ήταν η φυγή του πατέρα της από το σπίτι, αλλά η έλλειψη ενδιαφέροντος εκ μέρους του. Αυτό που την πλήγωσε, ήταν η ακραία αδιαφορία του.

Η ίδια κάνει και τη σύνδεση με τη σημερινή Τζόρτζια, την πρωθυπουργό της Ιταλίας. Οπως εκμυστηρεύεται, «από την προσωπική πληγή, προέκυψε ένας αέναος ανταγωνισμός. Ανταγωνίζομαι με άνδρες, όχι με γυναίκες. Αναζητώ τον σεβασμό, τη φιλία, την εκτίμησή τους και όλα αυτά είναι αποτέλεσμα αυτής της πληγής», γράφει.

Επισημαίνει ότι η ανάγκη της να αποδείξει την αξία της δεν ήταν απλά κίνητρο, έγινε αυτοπεποίθηση, καύσιμο για τη μάχη. «Αν είμαι σήμερα αυτή που είμαι, είναι χάρη στον πατέρα μου·προς το καλύτερο ή το χειρότερο», γράφει.

Η Μελόνι αναφέρεται στη βιογραφία της και σε δύσκολες στιγμές, όπως όταν το 2016 ανακοίνωσε ότι ήταν έγκυος και δέχτηκε διαδικτυακά σχόλια μίσους, όπως «Εύχομαι να αποβάλει».

Η ίδια γράφει ότι, αν και δεν την επηρέαζαν τα trolls, εκείνη τη φορά ένιωσε πως «απέτυχε στην πρώτη της αποστολή ως μητέρα».

Αποσπάσματα από το βιβλίο

*Η έλλειψη αγάπης του (σ.σ. του πατέρα) είναι αυτό που με σημάδεψε. Γι’ αυτό ακριβώς, σε ηλικία 11 ετών, αποφάσισα ότι δεν ήθελα να τον ξαναδώ ποτέ.

*Το γεγονός ότι είμαι μια μικροκαμωμένη ξανθιά γυναίκα μπορεί να θεωρούνταν εμπόδιο ή αδυναμία, αλλά ποτέ δεν άφησα αυτό να με σταματήσει. Επρεπε απλώς να αποδείξω ότι είχα περισσότερο θάρρος -και συνειδητοποίησα ότι μερικές φορές λίγη τρέλα αποδεικνύεται χρήσιμη.

*Μπορεί να φαίνεται παράδοξη η περιγραφή μου ως ντροπαλή, αλλά είμαι. Αν μπω σε ένα μαγαζί και παρατηρήσω ότι με κοιτάζουν οι άνθρωποι, φεύγω.

*Με τα χρόνια, πολλοί επαγγελματίες με πλησίασαν με συμβουλές για το πώς πρέπει να παρουσιάζομαι δημόσια […] Αλλά εγώ δεν το κάνω. Αρνούμαι να φορέσω ρούχα που δεν αισθάνομαι εγώ. Οσοι δουλεύουν μαζί μου γνωρίζουν ότι είναι μάταιο να προσπαθούν να με πείσουν να κάνω κάτι που δεν το αισθάνομαι σωστό.

*Θα μπορούσα να εξομαλύνω τις ατέλειές μου; Πιθανώς. Αναμφίβολα θα βελτίωνε τη δημόσια εικόνα μου. Αλλά θα ήμουν πραγματικά ο εαυτός μου; Τελικά, πιστεύω ότι ένα δημόσιο πρόσωπο δεν μπορεί να είναι ψεύτικο.