Η έρευνα των αναλυτών ανθρωπίνων δικαιωμάτων του ΟΗΕ διαπίστωσε ότι οι ενέργειες της Ρωσίας στη Νότια Ουκρανία συνιστούν εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και συγκεκριμένα «δολοφονίας και βίαιης μετακίνησης πληθυσμού».

Νέες λεπτομέρειες για τα εγκλήματα πολέμου της Ρωσίας κατά του άμαχου πληθυσμού της Ουκρανίαςπαρουσιάστηκαν αυτήν την εβδομάδα σε μια νέα έκθεση που εκπονήθηκε από την Ανεξάρτητη Διεθνή Επιτροπή Ερευνας για την Ουκρανία, η οποία διορίστηκε από το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Η έρευνα επικεντρώθηκε σε ρωσικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε μια περιοχή που εκτείνεται σε περισσότερα από 300 χλμ. στη δεξιά όχθη του ποταμού Δνείπερου στη Νότια Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων των επαρχιών Ντνιπροπετρόφσκ, Χερσώνα και Μικολάιφ.

Με βάση μεγάλες ποσότητες δημόσια διαθέσιμων βιντεοσκοπημένων στοιχείων και συνεντεύξεις με πάνω από 200 Ουκρανούς πολίτες, η έκθεση κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία είναι ένοχη για «συστηματικά συντονισμένες ενέργειες που αποσκοπούν στην εκδίωξη των Ουκρανών από τα σπίτια τους».

Διαπίστωση

Διαπιστώθηκε ότι οι Ρώσοι χειριστές στρατιωτικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Νότια Ουκρανία στοχοποιούσαν συστηματικά μεμονωμένους Ουκρανούς πολίτες, καθώς και Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, αυτοκίνητα, ιδιωτικές κατοικίες και πολιτικές υποδομές, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν ένα μόνιμο κλίμα τρόμου. Τουλάχιστον 250 Ουκρανοί πολίτες έχουν σκοτωθεί σε αυτές τις επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη από τον Ιούλιο του 2024, ενώ χιλιάδες άλλοι έχουν τραυματιστεί. Ορισμένες από τις στοχευμένες περιοχές στη Νότια Ουκρανία έχουν πλέον «σχεδόν εκκενωθεί».

Η έρευνα του ΟΗΕ εντόπισε πολυάριθμες περιπτώσεις ρωσικών επιθέσεων, συμπεριλαμβανομένου του βομβαρδισμού ασθενοφόρων και πληρωμάτων Πυροσβεστικής που προσπαθούσαν να παράσχουν επείγουσα βοήθεια ύστερα από προηγούμενες επιθέσεις.

Με τον αιφνίδιο θάνατο από ψηλά να αποτελεί πλέον καθημερινότητα για τον τοπικό πληθυσμό, οι κάτοικοι της Νότιας Ουκρανίας λένε ότι αισθάνονται κυνηγημένοι και αναφέρονται στις αδιάκοπες ρωσικές επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη ως «ανθρώπινο σαφάρι». Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη που αναπτύχθηκαν από τον ρωσικό στρατό σε αυτήν την εκστρατεία βομβαρδισμού διαθέτουν βιντεοκάμερες που επιτρέπουν στους χειριστές να επιλέγουν και να παρακολουθούν προσεκτικά τα θύματα, επιβεβαιώνοντας τη σκόπιμη και υπολογισμένη φύση των δολοφονιών.

«Ολοι οι τύποι μη επανδρωμένων αεροσκαφών μικρής εμβέλειας που χρησιμοποιούνται σε αυτές τις επιθέσεις είναι εξοπλισμένοι με κάμερες ζωντανής ροής που εστιάζουν σε συγκεκριμένους στόχους, χωρίς να αφήνουν καμία αμφιβολία για τη γνώση και την πρόθεση των δραστών», επιβεβαίωσε η έκθεση του ΟΗΕ.

Βίντεο

Η ρωσική πρόθεση υπογραμμίζεται περαιτέρω από την ευρέως διαδεδομένη πρακτική της δημοσίευσης φρικιαστικών βίντεο στο Διαδίκτυο που γιορτάζουν τις επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον Ουκρανών πολιτών.

Αυτές οι αναρτήσεις συχνά συνοδεύονται από απειλητική γλώσσα και προειδοποιήσεις προς τους εναπομείναντες Ουκρανούς κατοίκους να εγκαταλείψουν την περιοχή. «Ρωσικές στρατιωτικές μονάδες συχνά δημοσιεύουν βίντεο με εικόνες από μη επανδρωμένα αεροσκάφη που δείχνουν αμάχους να σκοτώνονται, τα οποία δημοσιεύονται στο Διαδίκτυο από μονάδες ή ομάδες που συνδέονται με τον ρωσικό στρατό, προφανώς ως μέσο ενίσχυσης της απειλής», αναφέρουν Αμερικανοί αναλυτές.

Αυτή η νέα έκθεση του ΟΗΕ υπογραμμίζει τη βιομηχανική κλίμακα και τη συστηματική φύση των ρωσικών εγκλημάτων πολέμου στην Ουκρανία. Οι προσπάθειες της Μόσχας να εκτοπίσει τον άμαχο πληθυσμό στις επαρχίες Ντνιπροπετρόφσκ, Χερσώνα και Μικολάιφ είναι μόνο ένα μέρος μιας ευρύτερης εκστρατείας του Κρεμλίνου για να καταστήσει μεγάλο μέρος της Ουκρανίας μη κατοικήσιμο.

Αυτή η στρατηγική αποπληθυσμού έχει σχεδιαστεί για να τροφοδοτήσει το αντικυβερνητικό αίσθημα εντός της ουκρανικής κοινωνίας και να αυξήσει την πίεση στις Αρχές του Κιέβου να συνθηκολογήσουν, δημιουργώντας παράλληλα νέα κύματα Ουκρανών προσφύγων και προετοιμάζοντας το έδαφος για περαιτέρω ρωσικές προελάσεις.

Στο στόχαστρο και οι υποδομές

Εκτός από τις τακτικές σαφάρι που χρησιμοποιούνται σε περιοχές της Νότιας Ουκρανίας που βρίσκονται κοντά στις πρώτες γραμμές, η Ρωσία συμμετέχει σε μια πανεθνική εκστρατεία βομβαρδισμού πολιτικών υποδομών που στοχεύει να στερήσει από τους Ουκρανούς την πρόσβαση σε βασικές παροχές, όπως θέρμανση, ηλεκτρικό ρεύμα και τρεχούμενο νερό. Αυτές οι επιθέσεις αποτελούν μέρος μιας μακροχρόνιας αεροπορικής επίθεσης, που κλιμακώνεται κάθε χρόνο την παραμονή της χειμερινής περιόδου, καθώς η Ρωσία επιδιώκει να μετατρέψει τις θερμοκρασίες υπό το μηδέν σε όπλα και να παγώσει τον ουκρανικό πληθυσμό σε υποταγή.

Από τις αρχές του τρέχοντος έτους, η Μόσχα έχει, επίσης, αυξήσει τους τρομοκρατικούς βομβαρδισμούς κατοικημένων περιοχών και άλλων πολιτικών στόχων, όπως νοσοκομεία και νηπιαγωγεία σε πόλεις σε όλη την Ουκρανία. Αυτό τροφοδοτεί ένα κλίμα φόβου και έχει οδηγήσει σε μια σειρά από επιθέσεις με μαζικά θύματα, συμπεριλαμβανομένων μίας επίθεσης με βαλλιστικό πύραυλο που στόχευε τους πιστούς της Κυριακής των Βαΐων στο Σούμι και του βομβαρδισμού ενός πάρκου παιδιών.

ΑΦΕΤΗΡΙΑ Η ΛΕΥΚΟΡΩΣΙΑ

Αερόστατα σαν μπαλόνια, το νέο φθηνό όπλο της Ρωσίας

Αερόστατα από τη Λευκορωσία κλείνουν τα αεροδρόμια της Λιθουανίας και δημιουργούν ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Αλλά μια άλλη απειλή είναι πολύ πιο πιεστική. Με ένα μικρό κόστος, με ελάχιστη μυστικότητα και κίνδυνο, η Ρωσία φαίνεται να έχει βρει ένα αποτελεσματικό νέο όπλο: τα αερόστατα. Αυτά δεν περιλαμβάνουν υψηλή τεχνολογία και δεν μεταφέρουν σημαντικό ωφέλιμο φορτίο. Η συνήθης χρήση τους είναι για λαθρεμπόριο.

Με τον κατάλληλο άνεμο, μεταφέρουν τσιγάρα αβίαστα και επικερδώς κατά μήκος των λιθουανικών συνόρων από τη Λευκορωσία. Το μόνο τεχνολογικό κόλπο είναι να διασφαλιστεί ότι θα προσγειωθούν σε κατάλληλη τοποθεσία και ότι θα μπορούν να βρεθούν από τους συνεργούς των λαθρεμπόρων. Η χρήση αυτών των αερόστατων ως όπλων είναι ακόμη πιο εύκολη. Δεν μεταφέρουν τίποτα και κανείς δεν νοιάζεται πού τελικά προσγειώνονται. Η μόνη τους αποστολή είναι να παρασυρθούν κοντά σε ένα αεροδρόμιο και με την απλή παρουσία τους να το κλείσουν.

Κόστος

Στη σύγχρονη οικονομία, το κλείσιμο αεροδρομίων σημαίνει τεράστια ταλαιπωρία (ρωτήστε απλώς τους Ουκρανούς, οι οποίοι δεν έχουν Πολιτική Αεροπορία από το 2022). Και η ζημιά στη φήμη είναι ακόμη χειρότερη. Εάν μια χώρα δεν είναι ασφαλής για πτήσεις, πιθανότατα δεν είναι ασφαλής για δανεισμό, επενδύσεις, εμπόριο ή επίσκεψη.

Με κόστος ίσως 100 ευρώ το καθένα, τα μπαλόνια μπορούν να προκαλέσουν ανείπωτη οικονομική ζημιά, που αντικατοπτρίζεται σε υψηλότερο κόστος δανεισμού και ακυρωμένες συμφωνίες. Αυτό αντιμετωπίζει τώρα η Λιθουανία. Αερόστατα σαν μπαλόνια από τη Λευκορωσία διέκοψαν πτήσεις δύο συνεχόμενες νύχτες την περασμένη εβδομάδα, οδηγώντας σε δεκατέσσερις ακυρώσεις πτήσεων και επτά εκτροπές.

Αλλα περιστατικά καταγράφηκαν νωρίτερα μέσα στον μήνα. Οι αξιωματούχοι δεν κατηγορούν ακόμη τη Ρωσία ούτε περιγράφουν τις πτήσεις ως πράξη «υβριδικού πολέμου». Κάθε ευρωπαϊκό αεροδρόμιο είναι ευάλωτο σε αυτό το είδος επίθεσης. Και ο στόχος δεν είναι η λιθουανική Αεροπορία. Είναι η αξιοπιστία του ΝΑΤΟ. Το Κρεμλίνο δοκιμάζει συστηματικά τη λήψη αποφάσεων, όπως ακριβώς έκανε τους προηγούμενους μήνες με επιθέσεις στα υποθαλάσσια καλώδια και αγωγούς στη Βαλτική Θάλασσα, στις ενεργειακές και επικοινωνιακές υποδομές στη Σουηδία και με πολυάριθμες πτήσεις drones και εισβολές στον εναέριο χώρο.

Ερωτήματα

Πώς, όμως, αντιδρούν οι χώρες του ΝΑΤΟ σε αυτές τις επιθέσεις; Οι σύμμαχοι αφήνουν τη Λιθουανία να επωμιστεί το βάρος της προσπάθειας αποτροπής της Λευκορωσίας κλείνοντας τα συνοριακά περάσματα, ενώ οι ΗΠΑ, ο υποτιθέμενος ηγεμόνας ασφαλείας της Ευρώπης, φλερτάρουν με το καθεστώς στο Μινσκ. Αν το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να σταματήσει τη Λευκορωσία από το να εκτοξεύει μπαλόνια-παιχνίδια, πώς θα αποτρέψει τους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων του Κρεμλίνου, καθώς πειραματίζονται με τα νέα, πυρηνικά παιχνίδια τους;

Οι υπεύθυνοι λήψης αποφάσεων στο ΝΑΤΟ εξακολουθούν να μην «ενώνουν τις τελείες» (για να χρησιμοποιήσω τη φράση της επικεφαλής της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. Εσθονής πρώην πρωθυπουργού, Κάγια Κάλας). Σε μια εξαιρετική συλλογή δοκιμίων που δημοσιεύθηκε από τη μυστική υπηρεσία της Πολωνίας, ο δρ Ραφάλ Μίτκεβιτς, αναλυτής της Πολωνικής Ναυτικής Ακαδημίας, υποστηρίζει ότι οι «κλιμακωτές και δύσκολο να διαγνωστούν άμεσα» απειλές στην περιοχή της Βαλτικής Θάλασσας απαιτούν «εκτεταμένη ενοποίηση» εθνικών και διασυνοριακών δραστηριοτήτων, με μια νέα πολιτική έμφαση στις μεταβαλλόμενες στρατηγικές, δόγματα, νόμους και θεσμούς. Ο αναλυτής τα επισημαίνει απολύτως σωστά, αλλά είναι ώρα για μέτρα και αποφάσεις.