Αν και το «And Just Like That…» (HBO Max – Vodafone TV) δεν απέκτησε ποτέ την απήχηση της σειράς από την οποία γεννήθηκε, το τελευταίο επεισόδιο καλεί κάποιους από εμάς να αποχαιρετήσουμε κάποιους αγαπημένους χαρακτήρες… και κομμάτι της ζωής μας. Η πρεμιέρα της σειράς «Sex and the City» με βρήκε λίγο μετά την ενηλικίωση. Αν και δεν ήμουν στη φάση ζωής των τεσσάρων κεντρικών ηρωίδων -που διήνυαν τη δεκαετία 30-40 και τα σκαμπανεβάσματα σε καριέρα και σχέσεις-, έβλεπα τη σειρά με τον ίδιο τρόπο που βλέπει κανείς τα μεγαλύτερα κορίτσια στο σχολείο: με έναν εξιδανικευμένο θαυμασμό, αναρωτώμενη αν θα καταφέρω να αποκτήσω έστω και λίγες από τις φανταστικές εμπειρίες τους.

 «Sex and the City»

Βασισμένη στο ομώνυμο βιβλίο της Κάντις Μπούσνελ (μια συλλογή από άρθρα της στην εφημερίδα «New York Observer»), η σειρά παρουσιάζει τη ζωή και τη φιλία ανάμεσα σε τέσσερις γυναίκες στη Νέα Υόρκη. Μέσα από μια στήλη εφημερίδας, η δημοσιογράφος Κάρι Μπράντσο γράφει για τις σχέσεις, το σεξ και τη ζωή ως γυναίκα «μόνη και ελεύθερη» στη Νέα Υόρκη, ενώ οι εμπειρίες της διασταυρώνονται με αυτές των φιλενάδων της: της δυναμικής δικηγόρου Μιράντα Χομπς, της γκαλερίστα Σάρλοτ Γιορκ και της υπεύθυνης δημοσίων σχέσεων, Σαμάνθα Τζόουνς.

Ο αντίκτυπος της σειράς στην ποπ κουλτούρα της αρχής των 00s υπήρξε τεράστιος. Η ωμή ειλικρίνεια με την οποία οι χαρακτήρες μιλούσαν για ό,τι έχει να κάνει με το σεξ, ακόμα και τα ταμπού ή τα φετίχ γύρω από αυτό, οι διάλογοι, καθώς και οι εικόνες οι οποίες έμπαιναν μέσω της τηλεόρασης στα σπίτια μας, όλα αυτά ήταν πρωτοποριακά για την εποχή.

Σχεδόν τριάντα χρόνια μετά, αρκετά πράγματα θεωρούνται, πια, παρωχημένα. Οχι, όμως, το κεντρικό θέμα της σειράς, όπως ειπώθηκε υπέροχα από την πιο ρομαντική της παρέας, τη Σάρλοτ, για τη φιλία ανάμεσα στις τέσσερις γυναίκες: «Ισως μπορούμε να είμαστε εμείς οι αδελφές ψυχές της καθεμίας. Και οι άνδρες να είναι απλώς σύντροφοι, με τους οποίους θα περνάμε όμορφα». 

«And Just Like That…»

Τι πήγε στραβά, λοιπόν, με το σίκουελ της ταινίας; Αν ακολούθησε την ίδια… συνταγή, γιατί δεν κατάφερε να προσελκύσει το αντίστοιχο κοινό;

Προσωπικά, ανυπομονούσα γι’ αυτό το τηλεοπτικό reunion, ακόμα κι αν έλειπε μία βασική πρωταγωνίστρια, η Σαμάνθα, αυτή που έβαζε το περισσότερο… σεξ σε μία σειρά που λεγόταν «Sex and the City». Ηθελα να δω πώς οι δημιουργοί της σειράς θα αντιμετώπιζαν αυτό το στάδιο ζωής των ηρωίδων, αν θα μιλούσαν για το μεγάλο ταμπού της εμμηνόπαυσης. Σε τι νέες περιπέτειες θα έμπαιναν και πώς θα έβγαιναν πιο δυνατές…

Νομίζω πως το «And Just Like That…» μπλέχτηκε στα γρανάζια της «woke» κουλτούρας. Στον βωμό της συμπερίληψης, της σεξουαλικής ρευστότητας και της μη δυαδικότητας, θυσιάστηκε το DNA των χαρακτήρων, οι οποίοι έλεγαν και έκαναν πράγματα που ούτε θα φαντάζονταν οι πρότεροι εαυτοί τους.

Ωστόσο, η σειρά μάς άφησε με μία ελπιδοφόρα, εξελικτική νότα. Η Κάρι Μπράντσο, της οποίας η ζωή χρωματιζόταν πάντα από τον άνδρα με τον οποίο ήταν εκείνη την περίοδο, επέλεξε να μείνει μόνη της. Με μία γάτα, μία τεράστια συλλογή από παπούτσια, μία τάρτα κολοκύθα, το πρώτο της μυθιστόρημα, πλούσιες εμπειρίες και δυνατές, ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις.

Αν, λοιπόν, κάποια στιγμή στο μέλλον οι δημιουργοί αποφασίσουν να κάνουν το «Sex and the City – ΚΑΠΗ VERSION», εγώ θα ανοίξω και πάλι την τηλεόραση (ή το λάπτοπ ή όποια συσκευή από την οποία θα βλέπουμε σειρές στο μέλλον), γιατί η Κάρι θα είναι πάντα στην καρδιά μου.