Ο κάποτε πρόεδρος των ΑΝ.ΕΛ., με τις στολές παραλλαγής να κάνει το κομάντο, με τα εμβλήματα της ΕΣΣΔ, τις θεϊκές ατάκες όπως «στα τέσσερα» ή τις πιο επικίνδυνες, όπως «ο στρατός θα αναλάβει την εσωτερική ασφάλεια της χώρας», ο συνεργάτης της σκευωρίας της Novartis και ο «τιμωρός» των συγγενών των θυμάτων της τραγωδίας στο Μάτι υπήρξε κάτι σαν κλόουν της πολιτικής ζωής της χώρας. Αλλοτε προκαλούσε άφθονο γέλιο κι άλλοτε αφόρητο εκνευρισμό και θυμό με τα καμώματά του.

Κανείς εκτός από τον Α. Τσίπρα, το «παρεάκι» του και κάτι ψεκασμένους ΑΝΕΛίτες που τον είχαν αρχηγό δεν τον πήραν ποτέ στα σοβαρά. Ομως τα «κολλητιλίκια» με τον αρχιμαφιόζο της Κρήτης δείχνουν και μια άγνωστη (;) στους πολλούς πλευρά του. Σκοτεινή και ενδεχομένως ερευνητέα. «Μες στην πολλή συνάφεια» με τον κόσμο της μαφίας τίποτα καλό δεν μπορείς να βρεις.

Ο άνθρωπος που λέει «είμαι εδώ με την Κίμπερλι» και «αν εξαρτάται από τον αμερικανικό παράγοντα, θα γίνει», «ερχόμαστε» τον Νοέμβριο και «το βλαμμένο (σ.σ.: ο Κ. Μητσοτάκης) θα φύγει» είναι ο άνθρωπος που ΕΠΕΛΕΞΕ ο Α. Τσίπρας για συγκυβερνήσει. Οι μνήμες ξυπνούν, αναταράζονται έντονα σαν την αρκούδα που ξυπνάει από χειμερία νάρκη και εκδικούνται. Πρώτα από όλα το rebranding του αμετανόητου «άχαστου».

Υπάρχει κι ένα δεύτερο πρόσωπο από τον κορμό της πρώτης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ., η Ζ. Κωνσταντοπούλου, η οποία επίσης αποδομεί το πολυδάπανο rebranding του κάποτε πρωθυπουργού της πρώτης φοράς Αριστεράς με ακροδεξιό συγκυβερνήτη. Η πρώην Πρόεδρος της Βουλής χτυπάει σε ένα πολύ πιο ευαίσθητο σημείο τον Α. Τσίπρα: Ολα τα κάνει για τα φράγκα, είπε υπαινισσόμενη ευθέως και συναλλαγές με τη διαπλοκή. Το «δάγκωμα της κόμπρας» που έκανε η Ζ. Κωνσταντοπούλου είναι ακόμα πιο δηλητηριώδες. Ούσα μέσα σε όλα τότε, ήξερε πολλά.

Στο πλαίσιο αυτό είπε δύο καθόλου τυχαία, αλλά ξεχασμένα, ονόματα: «Αρτεμίου» και «Πετσίτης». «Εξαφανισμένοι» και οι δύο εδώ και πολλά χρόνια, έχουν αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Και ο μυστηριώδης δικηγόρος από την Κύπρο, που έπαιζε τις offshore στα δάκτυλα, και το λαμόγιο, που μπαινόβγαινε στο Μ. Μαξίμου και άρχισε να κάνει επιδεικτικά χλιδάτη ζωή, μέχρι που τον μάζεψαν και τον έστειλαν στα Κατεχόμενα.

Η Ζ. Κωνσταντοπούλου, όπως είναι γνωστό, μισεί τον Α. Τσίπρα, θεωρώντας τον «προδότη», όταν έκανε την κωλοτούμπα και υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο. Οι πληροφορίες λένε ότι λόγω και της δικηγορικής ιδιότητας της ξέρει και για «πακέτα» από και προς τη Βενεζουέλα και για το μυστηριώδες ταξίδι στο Παρίσι και στους Ρότσιλντ με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος, στο οποίο επέβαινε μόνο η οικογένεια του τότε πρωθυπουργού. Αφού «άνοιξε» αυτό το πολύ ευαίσθητο θέμα -και λόγω χαρακτήρα-, δεν είναι το πιθανότερο να το κλείσει, χωρίς συνέχεια. Ειδικά αν ο άφωνος βουλευτής που του λείπει η επαφή με τους πολίτες προχωρήσει -όπως είναι και το πιθανότερο- στη δημιουργία κόμματος του… «Δημοκρατικού Καπιταλισμού».

Το rebranding και ο Α. Τσίπρας υπέστησαν μέσα σε δύο μήνες καίρια χτυπήματα. Το ακούσιο του «μπούλη» (κατά Τσίπρα) Π. Καμμένου και το εκούσιο της «δεν ξεχνώ» Ζ. Κωνσταντοπούλου. Και τα δύο τσαλαπατάνε το rebranding, αλλά και κάνουν φύλλο και φτερό ό,τι έχει απομείνει από το περιβόητο «ηθικό πλεονέκτημα» της «Αριστεράς». Ο Α. Τσίπρας, και μάλιστα χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, παραμένει όμηρος του παρελθόντος του. Των πράξεών του, αλλά και των επιλογών του. Μεταξύ των τελευταίων είναι και ο Π. Καμμένος, που «ξαναέρχεται» (άραγε πού, πώς και με ποιους;), και η Ζ. Κωνσταντοπούλου με τη μνήμη ελέφαντα.