Η σύμβαση παραχώρησης του έργου περιέχει κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον. Προβλέπει πως τα διόδια θα χρεώνονται αυτόματα και αναλογικά με τα χιλιόμετρα που διανύει το αυτοκίνητο, είτε μέσω ηλεκτρονικού πομποδέκτη για τους εγγεγραμμένους χρήστες είτε μέσω αναγνώρισης πινακίδων για τους υπόλοιπους. Δηλαδή, στις εισόδους – εξόδους του αυτοκινητoδρόμου θα υπάρχουν σημεία καταγραφής και τα διόδια θα πληρώνονται ηλεκτρονικά.

ΚΑΙ το ερώτημα που προκύπτει είναι το εξής: Γιατί δεν έχει γίνει το ίδιο στους υπόλοιπους αυτοκινητοδρόμους; Εδώ, πλέον, οι επιβάτες του μετρό πληρώνουν με την τραπεζική τους κάρτα το εισιτήριο. Τόσο δύσκολο τεχνικά είναι να γίνουν ηλεκτρονικά τα διόδια σε όλη τη χώρα;

ΠΟΣΟΣ χρόνος απαιτείται για αυτό το ψηφιακό έργο; Γιατί η αλήθεια είναι πως έχει εξαγγελθεί αρκετές φορές στο παρελθόν. Γιατί δεν προχωράει; Μήπως γιατί δεν συμφέρει τις τεχνικές εταιρίες που εκμεταλλεύονται τα έργα; Θα έχουν λιγότερα έσοδα από την αναλογική χρέωση των διοδίων;

ΚΑΙ ποια είναι η θέση του αναπληρωτή υπουργού Μεταφορών; Μήπως θα έπρεπε να ασχοληθεί και να επιλύσει αυτό το φαινομενικά απλό ζήτημα; Να τρέξει την υλοποίηση του ψηφιακού έργου;

ΠΛΗΣΙΑΖΟΥΜΕ στο 2030. Δεν γίνεται να δημιουργείται κίνηση στους εθνικούς αυτοκινητοδρόμους επειδή ξεφυτρώνουν στη μέση του πουθενά σταθμοί διοδίων. Και, βέβαια, είναι σωστό και δίκαιο ο κάθε οδηγός να πληρώνει διόδια ανάλογα με τα χιλιόμετρα που διανύει. Δεν γίνεται να πληρώνει κάποιος 3 ευρώ για να κάνει 5 χιλιόμετρα και να πληρώνει το ίδιο ποσό κάποιος άλλος για 25 χιλιόμετρα.

ΤΟ αρμόδιο υπουργείο οφείλει να αναλάβει πρωτοβουλία και να προχωρήσει αυτή τη μεταρρύθμιση, που θα φέρει διπλό όφελος στους πολίτες. Και φθηνότερες χρεώσεις, αλλά και υψηλότερα επίπεδα οδικής ασφάλειας.

Ας ψηφιστεί και ας εφαρμοστεί ο νέος ΚΟΚ

Εκτός από το ζήτημα της αναλογικής χρέωσης χιλιομέτρων στους αυτοκινητοδρόμους, υπάρχει και το ύψιστο ζήτημα της οδικής ασφάλειας. Κάθε χρόνο, 600 Ελληνες χάνουν τη ζωή τους στους δρόμους. Ναι, έχει υπάρξει πρόοδος από τις δεκαετίες του 1990 και του 2000, όταν τα θύματα ξεπερνούσαν τα 2.000 ετησίως, αλλά και πάλι έχουμε μία από τις χειρότερες επιδόσεις στην Ευρώπη.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η μη τήρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας από εμάς τους πολίτες-οδηγούς. Εδώ και δύο χρόνια πηγαίνει πέρα-δώθε ο νέος ΚΟΚ. Ας μην υπάρξει άλλη χρονοκαθυστέρηση. Ας ψηφιστεί.

Ο νέος ΚΟΚ έχει πολλά θετικά, καθώς αλλάζει τη φιλοσοφία των προστίμων, που πλέον θα χρεώνονται στον οδηγό και όχι στο όχημα, ενώ αυξάνει τις ποινές για αντικοινωνικές συμπεριφορές. Το πιο κρίσιμο, όμως, είναι όχι μόνο να ψηφιστεί, αλλά και να εφαρμοστεί, γιατί αυτό είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα στη χώρα μας. Νόμοι υπάρχουν, αλλά δεν εφαρμόζονται.