Προχθές ο Ρώσος πρόεδρος δεν δίστασε, όπως ήταν αναμενόμενο άλλωστε μετά τις αλλεπάλληλες «δοκιμές» που έκαναν τα drones του στην Πολωνία, να πει ότι η Ρωσία θα απαντήσει με «στρατιωτική ισχύ και όχι με λόγια». Αντιλαμβάνεται κανείς τι αφήνει να εννοηθεί στην ευρωπαϊκή ατμόσφαιρα. Η εμφάνιση drones στον εναέριο χώρο της Κοπεγχάγης και του Οσλο, χθες, με αποτέλεσμα να ανασταλεί προσωρινά η λειτουργία και των δύο αεροδρομίων, ήταν απλώς ένα από τα επόμενα βήματά του, ενώ το σαμποτάζ από χάκερ στα συστήματα ελέγχου της εναέριας κυκλοφορίας σε ευρωπαϊκά αεροδρόμια, πριν από μία εβδομάδα, φαίνεται πως ήταν απλώς μια πρόγευση.

Την ίδια ώρα η χοντροκομμένη -σαν σοβιετικό δημόσιο κτίριο- διπλωματική του πονηριά τον οδήγησε στην εξής κίνηση προς τον Τραμπ, με πρόθεση κυρίως να διαφημίσει τις προσωπικές τους σχέσεις προς την Ε.Ε. και μετά όλα τα άλλα: πρότεινε την παράταση της ισχύος για έναν χρόνο, μέχρι το 2027, της Συνθήκης «New Start» μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας για τον περιορισμό του αριθμού των πυρηνικών κεφαλών. Η συμφωνία, με ημερομηνία λήξης την 5η Φεβρουαρίου 2026, είχε υπογραφεί το 2010 και προβλέπει μέγιστο όριο για τις δύο πλευρές 1.550 πυρηνικές κεφαλές, που αντιστοιχεί σε μείωση κατά 30% σε σύγκριση με τα επίπεδα του 2002. («Ε.Τ.» 22/9).

Ολα αυτά την ημέρα που η βρετανική εφημερίδα «Daily Mail» είχε το δραματικό όσο και τρομοκρατικό πρωτοσέλιδο «Πώς η Δύση θα οδηγηθεί στον αιματηρό Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο: Η αρχή θα γίνει με ένα μπλακάουτ – Χιλιάδες ρουκέτες θα σκίζουν τον ουρανό – Αμέσως μετά μπαίνει στη μάχη η Κίνα». Ολο αυτό το σενάριο -όση σοβαρότητα και αν διαθέτει- βασίζεται στον Αλεξάντερ Ρίτσαρντ Ντέιβιντ Σίρεφ, 70 ετών, συνταξιούχο ανώτερο αξιωματικό του Βρετανικού Στρατού και συγγραφέα. Από τον Μάρτιο του 2011 έως τον Μάρτιο του 2014 υπηρέτησε ως αναπληρωτής ανώτατος συμμαχικός διοικητής Ευρώπης.

Ο κίνδυνος ανοιχτής σύγκρουσης του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία είναι εξαιρετικά και ανησυχητικά ορατός, πλέον. Ο ιστορικά κομβικός ρόλος της Πολωνίας στη συντριβή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου των 50.000.000 νεκρών και αγνοουμένων, εκ των οποίων τα 35.000.000 ήταν Ευρωπαίοι, αρκεί για να χτυπάει το διεθνές καμπανάκι της ρωσικής επιθετικότητας. Οι φωνές που λένε ότι όσα κάνει μέχρι στιγμής η Ευρώπη για να την αποτρέψει είναι απλώς ηρεμιστικά χάπια ολοένα και πληθαίνουν. Ουδέποτε, από την εποχή του Στάλιν -του πολιτικοϊδεολογικού προτύπου του Πούτιν- η ειρηνική συνύπαρξη δεν ήταν σκοπός της Ρωσίας. Στόχος του ήταν να κυριαρχήσει με τον απόλυτο τρόπο που το είχε κάνει και ο Χίτλερ, αυτό ήταν και από ό,τι φαίνεται συνεχίζει να είναι το όραμα. Εστω και με ορισμένες παραλλαγές…