Η «Διακήρυξη» ανέφερε στην πρώτη της παράγραφο: «Καταδικάζουμε το νοσηρό φαινόμενο της οπλοκατοχής και οπλοχρησίας, που αποτελεί απλώς έναν εκφυλισμό των ηρωικών παραδόσεων του νησιού, δυσφημεί την Κρήτη στο πανελλήνιο και έχει ήδη μετρήσει αθώα θύματα, ενώ εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για το μέλλον».

Και το μέλλον ήρθε… Ολο το 2024 και το πρώτο δεκάμηνο του 2025, λένε τα επίσημα στοιχεία, κατασχέθηκαν στην Κρήτη 2.678 πυροβόλα όπλα. Για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις σχετικά με το οργανωμένο έγκλημα στην Ευρώπη, στις πρώην ανατολικές χώρες καθώς και στις χώρες – σύνορα με την Αφρική και τη Μ. Ανατολή, ο αριθμός αυτών των παράνομων όπλων μοιάζει βγαλμένος από… συνοικιακό περίπτερο. Σε γενικές γραμμές, υπολογίζεται ότι μόνο στην Κρήτη υπάρχουν τουλάχιστον δύο εκατομμύρια παράνομα όπλα.

Βουλγαρία, Αλβανία, Τουρκία, Λιβύη, Ισραήλ, Λίβανος και Αίγυπτος είναι οι χώρες που, σύμφωνα με εκθέσεις διεθνών οργανισμών που ασχολούνται με το οργανωμένο έγκλημα, έχουν διασυνδέσεις όλων των ειδών με κυκλώματα λαθρεμπορίου όπλων στην Κρήτη, χαρακτηρίζοντας ούτε λίγο ούτε πολύ το νησί ως έναν από τους σημαντικότερους κόμβους διακίνησης λαθραίων όπλων στην ευρύτερη γεωγραφική περιοχή όπου δρα το διεθνές οργανωμένο έγκλημα.

Είναι αυτονόητο ότι γύρω από τέτοιες εγκληματικές δραστηριότητες αναπτύσσονται πολύ μεγάλοι κύκλοι εργασιών με προϋπολογισμούς που χωρούν μόνο στη φαντασία. Δεν είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό της Κρήτης. Το ίδιο συμβαίνει σε όλα τα μέρη του κόσμου όπου η οικονομική διάσταση του οργανωμένου εγκλήματος λειτουργεί ως οικοδόμημα πάνω στο οποίο στηρίζονται διάφορα υποσυστήματα.

Το πλέγμα των νομοθετικών παρεμβάσεων που ανακοίνωσε χθες ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης δεν στοχεύει στο χτύπημα της αντίστοιχης δραστηριότητας του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά στον έλεγχο ή επανέλεγχο της νόμιμης και της παράνομης οπλοφορίας και οπλοχρησίας. Προφανώς και είναι εξαιρετικά χρήσιμη π.χ. η αναβάθμιση σε κακούργημα της παράνομης κατοχής όπλου. Ή η απαγόρευση της οπλοχρησίας σε κοινωνικές εκδηλώσεις, όπου πολλές φορές έχει πληρωθεί με αίμα ανύποπτων παρευρισκόμενων ανθρώπων.

Προφανώς και συνυπολογίζονται στα θετικά οι επαναπροσδιορισμοί (προς τα πάνω) των προβλεπόμενων ποινών. Προφανώς και είναι σπουδαία κίνηση η αναβάθμιση του ρόλου των ειδικών αστυνομικών υπηρεσιών που καταπολεμούν το οργανωμένο έγκλημα, όσο υποτιμητικό επαρχιωτισμό και αν δηλώνει η ονομασία «ελληνικό FBI». Το στοίχημα, λοιπόν, για μία ακόμα φορά, δεν είναι η ύπαρξη της νομοθεσίας αλλά η εφαρμογή της. Να μη γίνει, δηλαδή, και αυτός ο νόμος άλλη μια μπαλωθιά…