Το 2023 προσπάθησε να την απαξιώσει με ένα βίντεο που την έδειχνε σε σύσκεψη στο Υπουργικό Συμβούλιο: «Την ημέρα της γιορτής των εργαζομένων, η κυβέρνηση επιλέγει να δουλέψει». Σαφέστερο δεν μπορούσε να είναι το μήνυμα: «Αντί να τεμπελιάζετε, ως συνήθως, με πορείες, ακολουθήστε το παράδειγμά μας». Πέρσι, μία από τα ίδια. Το τραπέζι του Υπουργικού άδειο, αλλά ο επικοινωνιακός καμβάς στο γνωστό μοτίβο: «Στην κυβέρνηση γιορτάζουμε με τον μοναδικό τρόπο που ξέρουμε. Δίνουμε συγκεκριμένες απαντήσεις στους Ιταλούς, ειδικά σε εκείνους που σηκώνουν τα μανίκια» (σ.σ.: άντε πάλι ο κοινωνικός αυτοματισμός ανάμεσα σε «εργατικούς» και «τεμπέληδες»).

Ούτε φέτος η Ιταλίδα πρωθυπουργός πρωτοτύπησε. Απλώς, το στερεότυπο βιντεάκι ήταν πιο αυτο-δοξαστικό: «Κι αυτή τη χρονιά η κυβέρνηση αποφάσισε να γιορτάσει τη γιορτή των εργαζομένων με γεγονότα. H απασχόληση βρίσκεται σε ιστορικό υψηλό, η ανεργία σε πτώση. Οι πραγματικοί μισθοί αυξάνονται, σε αντίθεση με την τάση που επικρατεί στην Ευρώπη».

Το γεγονός ότι στην Ιταλία δεν υπάρχει κατώτατος μισθός, οι εργαζόμενοι θεωρούνται από τους πιο κακοπληρωμένους της Ευρώπης και πάνω από 9 εκατομμύρια άνθρωποι με δουλειά ζουν σε συνθήκες ένδειας δεν εμπόδισε τη Μελόνι να ισχυριστεί ότι η Ιταλία παραμένει περισσότερο από ποτέ μια Δημοκρατία βασισμένη στην εργασία.

Ακόμη και ο εξαιρετικά προσεκτικός -και απολύτως θεσμικός- πρόεδρος, Σέρτζιο Ματαρέλα, δεν άντεξε το «παραμύθι». Τόνισε σε αυστηρό ύφος ότι μπροστά στην έξαρση των θανάτων από εργατικά ατυχήματα στην Ιταλία (μέσος όρος δύο την ημέρα) «δεν αρκούν τα συλλυπητήρια, ούτε είναι πλέον ανεκτές η αδιαφορία και η παραίτηση». Η Μελόνι υποσχέθηκε επιπλέον 650 εκατ. ευρώ για το Εθνικό Ινστιτούτο Αποζημίωσης Εργατικών Ατυχημάτων (INAIL), τάζοντας μέτρα πρόληψης. Ωστός,ο με μόλις 2.000 προσωπικό, αντί των 6.000 που απαιτούνται, είναι αδύνατον το αρμόδιο σώμα επιθεωρητών να κάνει επαρκείς ελέγχους στις επιχειρήσεις. Αλλά φτάνει η γκρίνια. Η πρωθυπουργός γιορτάζει…