Το ιστορικό κτίριο, με τις 225 αίθουσες, φιλοξένησε, μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, την Κοινωνία των Εθνών. Δηλαδή, την οργάνωση-πρόδρομο του ΟΗΕ, που αποτέλεσε και την παρθενική απόπειρα της διεθνούς κοινότητας να συνεννοηθεί μεταξύ της σε μόνιμη βάση, προτού καταφύγει σε πολέμους.

Το κτίριο ανήκει σε ελβετικό ίδρυμα και στεγάζει σήμερα την Υπατη Αρμοστεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ. Ομως, οι δραστικές περικοπές της αμερικανικής συνεισφοράς στη λειτουργία των Ηνωμένων Εθνών, που επέβαλε ο Ντόναλντ Τραμπ, υποχρεώνουν τη διοίκηση του Οργανισμού να περικόψει δαπάνες ακόμα και από «τα ιερά και τα όσια».

Με στόχο να μειώσει τον φετινό προϋπολογισμό κατά 20%, ο ΟΗΕ ζήτησε από τους 75 οργανισμούς, υπηρεσίες και πρακτορεία του να προτείνουν περικοπές έως τις 13 Ιουνίου. Καθώς οι ΗΠΑ χρωστούν φέτος 1,5 δισ. δολάρια (τα οποία δεν σκοπεύουν να καταβάλουν), αυτές που θα πληρώσουν τη νύφη είναι οι ανθρωπιστικές και ειρηνευτικές αποστολές – σε έναν πλανήτη με ολοένα και περισσότερους πρόσφυγες, εκτοπισμένους, θύματα των ασθενειών, των πολέμων και της πείνας.

Η ειρωνεία είναι ότι αυτό που έχτισε ένας Αμερικανός πρόεδρος (Γούντροου Ουίλσον, 1856-1924) το γκρεμίζει ένας άλλος, με αντιδιαμετρικό όραμα για τον κόσμο. Ο συμβολισμός γίνεται ακόμα πιο επώδυνος, αν σκεφτεί κανείς ότι το Μέγαρο Γουίλσον φιλοξενεί το διεθνές προπύργιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που αναζητά τώρα νέα στέγη στη Γενεύη.

Στην πρώτη του θητεία, ο Τραμπ απέσυρε τις ΗΠΑ από οργανισμούς του ΟΗΕ (ΠΟΥ, UNESCO, Υπατη Aρμοστεία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), αλλά τουλάχιστον δεν έχει ζητήσει ακόμη τη διάλυσή του. Τον Φεβρουάριο δήλωσε ότι τα Ηνωμένα Εθνη «έχουν σπουδαία δυναμική και θα συνεχίσουμε να τα στηρίζουμε, αρκεί να συμμαζευτούν». Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, κανείς δεν ξέρει τι ισχύει.