Εάν πάλι ο δήμαρχος Αθηναίων είχε μια οποιαδήποτε άλλη επιστημονική-επαγγελματική ιδιότητα, ίσως να διεκδικούσε το ρεκόρ -εξίσου αρνητικό τελικά- του μοναδικού δημάρχου, τουλάχιστον σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα, που δεν ακολουθεί την πρακτική όλων των δημάρχων πρωτευουσών ή ιστορικών και τουριστικών πόλεων με τη νέα αντίληψη. Αυτή της βιώσιμης κινητικότητας, η οποία μεταμορφώνει ειδικά τα κέντρα των πόλεών τους με πεζοδρομήσεις στα εμπορικά και ιστορικά κέντρα. Με περιορισμό της ταχύτητας, αποκλεισμό ρυπογόνων ή και ηχορρυπαντικών οχημάτων, οπωσδήποτε και μηχανών τύπου «γκάγκουρων. Με εντατική σύνδεση των δημόσιων χώρων με πράσινο ή με την ακόμη πιο τολμηρή μεταρρύθμιση από την κυβέρνηση, της προσαρμογής της νομοθεσίας στις σύγχρονες αστικές ανάγκες για τον περιορισμό, βάσει νέου χωροταξικού σχεδίου, της κατάληψης των πεζοδρομίων από τα λογής καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος. Ή το επίσης επιτακτικό. Την ενίσχυση των δημόσιων μέσων μεταφοράς και την προαναγγελία της αξιοποίησης ευρωπαϊκών ή κυβερνητικών πόρων για τη δημιουργία δημοτικής συγκοινωνίας, αποκλειστικά για το κέντρο της Αθήνας, ώστε να μην υπάρχει στο επέκεινα η διαμαρτυρία κατοίκων περιοχών πέριξ του κέντρου για την εύκολη μετακίνησή τους σε αυτό.

Στα σχεδόν δύο χρόνια που κλείνει ως δήμαρχος είχε την ευκαιρία να ταξιδεύσει ή να έρθει σε επαφή με πόλεις-πρότυπα της νέας αντίληψης. Αμστερνταμ, Βαρκελώνη, Ρώμη, Λονδίνο -ανακοινώθηκε πως πεζοδρομείται πλέον η περίφημη, εμπορική οδός Oxford street-, Παρίσι. Κυρίως Παρίσι. Οπου η δήμαρχος Anne Hidalgo -ιδεολογικά σύντροφός του- έσπασε κυριολεκτικά αβγά -με τεράστια, αρχικά, αναταραχή-, προχωρώντας σε περιορισμούς της κυκλοφορίας οχημάτων, πού; Ισως στην πιο διάσημη λεωφόρο του κόσμου, στη λεωφόρο Ηλυσίων Πεδίων (Champs-Élysées), που οραματίζεται, έως το 2030, να τη μετατρέψει σε τεράστιο βουλεβάρτο, έναν «εξαιρετικό κήπο», με αυτονόητη τη μείωση κατά το ήμισυ της κυκλοφορίας των οχημάτων.

Αντί όλων αυτών, κουβαλώντας ως δήμαρχος ένα πολύ βαρύ φορτίο, αυτό του βαθιά κομματικοποιημένου και γενικώς, αντιδεξιού -στην εποχή μας όλα αυτά τα παρωχημένα-, βρέθηκε δέσμιος των προεκλογικών του υποσχέσεων με κυρίαρχη εξαγγελία πως θα επαναφέρει την κυκλοφορία των αυτοκινήτων στην μόλις 550 μέτρα μήκος οδό. Τη βασιλίσσης Ολγας. Θεωρώντας πως έτσι σφραγίζει το συμβόλαιο που είχε υπογράψει προεκλογικά με κάποιους κατοίκους του Παγκρατίου και της Πλάκας, που με το κλείσιμο της Ολγας είχαν δυσκολίες στη μετακίνησή τους με κάποιες παρακάμψεις τους ως το Σύνταγμα. Και μόνο γι’ αυτό! Αγνοώντας τις από χρόνια αποφάσεις των αρμοδίων υπουργείων για την «τύχη» της Ολγας. Αγνοώντας, ως άσχετος με τα αθηναϊκά, την τεράστια υπεραξία για τον ίδιον, ως δήμαρχο, της δημιουργίας του μεγαλύτερου, ωραιότερου και ιστορικότερου πεζόδρομου στον κόσμο. Από το Παναθηναϊκό Στάδιο έως τον Κεραμεικό. Αλλά ως γνωστόν, το γινάτι βγάζει μάτι!

ΥΓ.: Οταν ο Στέφανος Μάνος, ως ΥΠΕΧΩΔΕ, πεζοδρόμησε τη Βουκουρεστίου, κρέμονταν μήνες οι μαύρες σημαίες εκεί, πένθος βαρύ για τους εμπόρους που θα «έχαναν» τους πελάτες με τα αυτοκίνητα. Εύκολα σήμερα θα μπορούσε να μετονομαστεί προς τιμήν του.