Παράλληλα, είδαμε βίντεο σε επίσημους και ανεπίσημους λογαριασμούς στα social, με τον Αλέξη Τσίπρα να διαβάζει τον πρόλογο σε στούντιο για τις ανάγκες του audiobook που θα κυκλοφορήσει ώστε να μπορούμε να «διαβάζουμε» ακούγοντάς το και την ώρα που οδηγούμε.

Το εξώφυλλο δεν είναι κακό. Είναι μια αισθητική φόρμα που έχει ακολουθηθεί σε αυτοβιογραφίες ηγετών και προσωπικοτήτων διεθνούς θετικής ακτινοβολίας. Ο λιτός του μονοχρωματικός σχεδιασμός με τη φωτογραφία του συγγραφέα να κυριαρχεί, παραπέμπει στα βιβλία των Μέρκελ, Κλίντον, Ομπάμα, Κάμαλα Χάρις και άλλων. Μην ξεχάσουμε και το βιβλίο του Στέφανου Κασσελάκη, βεβαίως.

Η φωτογραφία του εξωφύλλου, βέβαια, είναι του 2019 και όπως γράφηκε, έχει χρησιμοποιηθεί σε αφίσα στην τότε προεκλογική εκστρατεία του ΣΥΡΙΖΑ. Παρατηρούμε, έτσι, ότι ο Αλέξης Τσίπρας με το βιβλίο του επιχειρεί να αποφύγει κάθε είδους φθορά που έχει υποστεί. Και από την πολιτική πραγματικότητα της χώρας αλλά και από τη φθορά του ίδιου του χρόνου, καθώς ούτε το γκριζάρισμα στα μαλλιά φαίνεται στο εξώφυλλο ούτε και τα καταφανή επιπλέον κιλά που όλοι έχουμε πάρει στο πέρασμα των ετών. Αυτό, από μόνο του, λειτουργεί αποτρεπτικά στον σύγχρονο αναγνώστη.

Από τον εκφωνημένο πρόλογο κιόλας, ακούσαμε ορισμένες επικολυρικές μεγαλοστομίες. Αλλά, εντάξει. Δεν θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Το θέμα, λοιπόν, είναι εξαιρετικά δομικό. Το αναγνωστικό κοινό καλείται να αγοράσει ένα βιβλίο για να διαβάσει την «προσωπική αλήθεια του Αλέξη Τσίπρα» για όσα έζησε το ίδιο το κοινό και αποδοκίμασε με την ψήφο του. Ο αναγνώστης είναι αυτός που θα κρίνει.

Βέβαια, ο απαιτητικός αναγνώστης θα πρέπει να μπει στον κόπο να διαβάσει και άλλα βιβλία τόσο για εκείνη τη σκληρή περίοδο της σύγχρονης ελληνικής Ιστορίας και τον ρόλο που έπαιξαν ο Αλ. Τσίπρας και το επιτελείο του όσο και με ποιον τρόπο όπως τον περιγράφουν άλλες πηγές. Π.χ. «Η τελευταία μπλόφα» (Ελ. Βαρβιτσιώτη, Βικτ. Δενδρινού, εκδ. Παπαδόπουλος), «Η πτώση» (Παντ. Καψής, εκδ. Μεταίχμιο), «Στην άκρη του γκρεμού, Ελλάδα 2007-2019» (Γιάννης Βούλγαρης, εκδ. Μεταίχμιο), «Η μεγάλη επιστροφή» (Αλ. Πατέλης, εκδ. Παπαδόπουλος). Πιθανώς και άλλα.

Από μια πρώτη ιδέα, όμως, που έχουμε πάρει είναι ότι για μία ακόμα φορά ο Αλ. Τσίπρας προσποιείται έναν διαφορετικό εαυτό. Το μόνο καλό είναι ότι αυτή τη φορά, για να ζήσει κανείς τη νέα αυταπάτη του τ. πρωθυπουργού, καλείται να πληρώσει μόνο 28 ευρώ…