Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης

ΟΤΑΝ στη Μόρια, που έχει φτιαχτεί για να φιλοξενεί περίπου 5.000 ανθρώπους, μένουν 25.000, τότε μπορεί κανείς πολύ εύκολα να κατανοήσει την οργή τους. Οπως είναι απόλυτα δικαιολογημένη και η αγανάκτηση των κατοίκων της Λέσβου. Οι Μυτιληνιοί εδώ και αρκετά χρόνια ακούνε μόνο λόγια, βλέπουν μόνο σχέδια αντιμετώπισης της κρίσης. Στην πραγματικότητα κάθε μέρα φιλοξενούν στο νησί τους όλο και περισσότερους μετανάστες.

ΑΝ κάποιος δεν ζει εκεί, δεν μπορεί να καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος. Και για τους μετανάστες και για τους κατοίκους. Είναι απόλυτα λογικό να υπάρχουν διαδηλώσεις και αντιδράσεις και από τις δύο πλευρές. Ολοι δίκιο έχουν.

ΟΥΤΕ οι μετανάστες είναι «τρομοκράτες» ούτε οι κάτοικοι της Λέσβου έγιναν ακροδεξιοί. Η κραυγή απόγνωσης ζητάει απάντηση. Απαιτούν πλέον λύσεις, όχι άλλα λόγια.

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας για όλους. Ας σκεφτούμε κάτι απλό. Δεν είναι θέμα ρατσισμού. Και Ελληνες να ήταν οι 25.000 άνθρωποι που μένουν στη Μόρια, και πάλι θα υπήρχαν ζητήματα υγιεινής και ασφάλειας.

ΤΟ πρόβλημα θα μπορούσε να μετεξελιχθεί σε εφιάλτη. Αν κάποια μέρα κάποιος από τη μια ή την άλλη πλευρά οδηγηθεί στην τέλεση εγκληματικής πράξης, τότε η κατάσταση θα θυμίζει εμπόλεμη ζώνη και δεν θα μαζεύεται όσες διμοιρίες ΜΑΤ κι αν μεταβούν στο νησί.

ΤΑ σχέδια πρέπει να περάσουν από τη θεωρία στην πράξη. Εδώ και τουλάχιστον τρεις μήνες εξαγγέλλεται η κατασκευή νέων χώρων φιλοξενίας ανοικτών και κλειστών τόσο στα νησιά του Βορείου Αιγαίου όσο και στην ηπειρωτική χώρα. Δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκινήσει να δουλεύει ούτε μια μπουλντόζα.

ΠΡΟΦΑΝΩΣ η καθυστέρηση στην υλοποίηση των έργων οφείλεται στις αντιδράσεις των τοπικών αρχών και κοινωνιών. Ολοι φοβούνται πως ξαφνικά μπορεί να δημιουργηθεί μια νέα Μόρια στον τόπο τους.

ΕΙΝΑΙ, όμως, πραγματικά οξύμωρο από τη μια όλοι μαζί να καταγγέλλουμε την Ευρώπη για έλλειψη αλληλεγγύης και από την άλλη μόλις η κουβέντα φτάνει στη «γειτονιά» μας να αρνούμαστε να δώσουμε αλληλεγγύη στους συμπολίτες μας που υποφέρουν στα νησιά του Βορείου Αιγαίου.

ΤΟ πρόβλημα δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Η μόνη λύση είναι να υπάρξει ισοκατανομή σε όλες τις περιφέρειες, ώστε να ελαφρυνθούν τα νησιά. Και, παράλληλα, πρέπει να υπάρξει πίεση προς την Ευρώπη. Αλήθεια, πώς θα μπορέσει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση το ζήτημα αν αυξηθούν υπερβολικά οι προσφυγικές ροές με τον ερχομό της άνοιξης;

ΟΣΟ δεν υλοποιείται το κυβερνητικό σχέδιο τόσο θα γιγαντώνεται το πρόβλημα. Πρέπει άμεσα να ξεκινήσει η κατασκευή νέων χώρων φιλοξενίας. Οπως άμεσα πρέπει να γίνουν fast track οι διαδικασίες έκδοσης/απόρριψης ασύλου. Ωστε να ξεκαθαριστεί ποιοι θα παραμείνουν στην Ελλάδα και ποιοι θα πρέπει να επιστρέψουν στην Τουρκία. Και βέβαια πρέπει, επιτέλους, να ξεκαθαριστεί το τοπίο των ΜΚΟ, πολλές από τις οποίες καταγγέλλονται για ύποπτες δράσεις.

ΑΝ δεν υπάρξει τώρα δράση, η αντίδραση μέσα στους επόμενους μήνες θα είναι ανεξέλεγκτη. Και μη… αντιμετωπίσιμη.

Από την έντυπη έκδοση

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου