Στην εισαγωγή του βιβλίου γράφει ότι «ήρθε η ώρα να ακουστεί η δική του φωνή, η δική του αλήθεια», λες και δεν γνωρίζουν οι πολίτες τις απόψεις του, τις θέσεις του, τις πράξεις του, τα λάθη του, τις ίντριγκες, τη μικροκομματική του αντίληψη κόντρα στο εθνικό, το κοινό συμφέρον. Λες και δεν μπορούσε να γράψει, να μιλήσει όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως τα τελευταία δύο χρόνια που ιδιώτευσε.

Σκοπός του είναι να επανεμφανιστεί ως δήθεν «θύμα» και δήθεν «αδικημένος» από τις εξελίξεις, όταν είναι γνωστό ότι είναι εκείνος που υποσχέθηκε τα πάντα στους πάντες, εκείνος που έγινε το πρόσωπο του ευρωπαϊκού λαϊκισμού στον διεθνή Τύπο, εκείνος που φόρτωσε τους Ελληνες και την Ελλάδα με το 3^ο ακριβότερο και αχρείαστο Μνημόνιο, εκείνος που τελικά δεν άντεξε το βάρος της αποτυχίας του, όταν οι Ελληνες πολίτες αντιλήφθηκαν ποιος ήταν και με το τι είχαν να κάνουν.

Αυτός ο πολιτικός, επανεμφανίζεται ως το κεντρικό πρόσωπο μίας εξαιρετικά ακριβής καμπάνιας που χρηματοδοτούν συγκεκριμένα οικονομικά και εκδοτικά συμφέροντα, όπου επιχειρείται να αναδειχθεί ως δήθεν ελπίδα για την Ελλάδα.

«Τούτο το βιβλίο δεν είναι μόνο μια κατάθεση εμπειριών. Είναι και μια πρόταση» γράφει προαναγγέλλοντας το νέο κόμμα και προσπαθεί να πείσει ότι μετά από δύο χρόνια αφωνίας και αεργίας, ξαφνικά ενδιαφέρεται για το αύριο της Ελλάδας και δηλώνει ότι δεν είναι διατεθειμένος να εγκαταλείψει αμαχητί τον αγώνα.

Στον πρόλογο του βιβλίου του ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει ότι δεν έγραψε αυτό το βιβλίο για να εξωραΐσει αποφάσεις, να ωραιοποιήσει γεγονότα ή να κατασκευάσει ένα αφήγημα βολικό για τον συγγραφέα του, αλλά για να πει τα γεγονότα όπως τα έζησε. Γράφει για τον εαυτό του ότι δεν δείλιασε το 2015, ότι ανέλαβε την ευθύνη και άλλα. Για το 2019 λέει ότι «δεν ήταν ο ίδιος με το 2015», αλλά επιμένει στη μεγαλύτερη από τις «αυταπάτες». Οτι δήθεν ηγήθηκε μίας συλλογικότητας, η οποία δεν δίστασε να αμφισβητήσει το κατεστημένο, όταν πλέον είναι γνωστό με στοιχεία ότι έγινε το πιο πειθήνιο πιόνι κάθε κατεστημένου -και διεθνώς και εντός των συνόρων- το οποίο ο ίδιος προσέγγιζε προσφέροντας τις υπηρεσίες του.

Σε μία πρόχειρη και… φτηνή προσπάθεια να δικαιολογήσει τα εγκλήματα του 2015, ο κ. Τσίπρας γράφει στον πρόλογο του βιβλίου του ότι με όλα τα λάθη, τις υπερβολές, τις αντιφάσεις, τόλμησε να προσπαθήσει να αλλάξει τη ροή της Ιστορίας. Γράφει ακόμα ότι μπορεί να έκανε λάθη, αλλά δεν του έλειψε το θάρρος «ούτε όμως και άφησε τη χώρα του μοιρολατρικά να τη σπρώξουν στον γκρεμό οι ίδιοι αυτοί που στη συνέχεια θα μας έδειχναν με το δάχτυλο ως υπεύθυνους της καταστροφής».

ΕΞΩΡΑΪΣΜΟΣ

Το βιβλίο, όπως ανακοινώθηκε, θα κυκλοφορήσει στις 24 Νοεμβρίου και εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι δεν θα είναι παρά μία προσπάθεια εξωραϊσμού της οδυνηρής πραγματικότητας που έζησε η Ελλάδα από το 2015 ως το 2019. Και κάπως έτσι ο κ. Τσίπρας δικαιώνει όσους πρώην συντρόφους του έχουν προβλέψει ότι «επιδιώκει την επανεμφάνισή του το 2025, με όρους 2015, γιατί αυτός είναι και τίποτε άλλο δεν μπορεί να κάνει».