«Είναι μπούρδες το ότι θέατρο είναι ένα ατελείωτο κρεβάτι. Είχα λίγες σχέσεις μέσα από το χώρο, που δεν μαθεύτηκαν ποτέ. Έχω πολλά χρόνια να ερωτευτώ», είπε, επιχειρώντας να ξεκαθαρίσει το προσωπικό από το επαγγελματικό στοιχείο της ζωής της. Η τοποθέτησή της αναδεικνύει την απόσταση μεταξύ φημολογίας και προσωπικής εμπειρίας στον χώρο των ηθοποιών.

Αναφερόμενη σε συγκεκριμένους ρόλους, αποκάλυψε ότι ο χαρακτήρας της Σταυρούλας στο «Καφέ της Χαράς» προοριζόταν αρχικά για μια πολύ πιο δραματική τροπή. «Ο ρόλος της Σταυρούλας στο Καφέ της Χαράς επρόκειτο να είναι πιο δραματικός, μιας κακοποιημένης γυναίκας που έτρωγε ξύλο από τον Φατσέα», είπε, περιγράφοντας πώς τελικά η εξέλιξη του σεναρίου άλλαξε την εικόνα του χαρακτήρα. Η μεταβολή αυτή δείχνει πώς αποφάσεις δημιουργών μπορούν να αλλάξουν την τύχη ενός ρόλου και την κατεύθυνση της καριέρας ενός ηθοποιού.

Η Ευείδη δεν απέφυγε να μιλήσει για τις δυσκολίες που συνάντησε: «Όσοι δεν με γνωρίζουν, δεν μου δίνουν δραματικούς ρόλους», παραδέχτηκε, αναφερόμενη και στην έλλειψη προτάσεων μετά την αποτυχία της «Η Κατάρα της Τζέλας Δελαφράγκα». «Θα ήθελα πολύ να συμμετέχω στα Φαντάσματα», συμπλήρωσε, εκφράζοντας επιθυμία για νέες προκλήσεις. Θυμήθηκε επίσης συνεργασίες με σημαντικές προσωπικότητες: «Ο Γιάννης Δαλιανίδης ήταν μια δύσκολη οικογένεια, ο πιο ανάποδος και ο πιο γλυκός άνθρωπος ταυτόχρονα», ενώ για τον Χάρη Ρώμα είπε ότι «τον αντιπαθούσα, αλλά τώρα είναι αδερφός μου». Κλείνοντας, μοιράστηκε μια τρυφερή ανάμνηση για την Κατερίνα Γιουλάκη: «Η Κατερίνα Γιουλάκη είχε έναν μαγικό τρόπο να κινεί τα χέρια της. Μου είχε εκμυστηρευτεί ότι δεν είχε λουστεί ποτέ μόνη της, κάθε πρωί πήγαινε στο κομμωτήριο».