Σε συνέντευξη στο podcast «The Interview» των New York Times, με αφορμή την αυτοβιογραφία του «We Did OK, Kid», ο 87χρονος είπε: «Ήμουν μεθυσμένος και οδηγούσα το αυτοκίνητό μου εδώ στην Καλιφόρνια, χωρίς να έχω καμία ιδέα πού πηγαίνω. Ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι θα μπορούσα να σκοτώσω κάποιον — ή τον εαυτό μου, για τον οποίο, τότε, δεν με ένοιαζε ιδιαίτερα». Η παραδοχή αυτή έγινε η αφορμή να ζητήσει βοήθεια.

Περιγράφει επίσης την ανατριχιαστική στιγμή που κοίταξε το ρολόι και είδε πως ήταν 11 το πρωί: «Αυτό είναι το ανατριχιαστικό σημείο. Μια βαθιά, δυνατή φωνή μέσα μου είπε: “Όλα τελείωσαν. Τώρα μπορείς να αρχίσεις να ζεις. Και όλα αυτά είχαν έναν σκοπό, μην ξεχάσεις ούτε στιγμή από όλα αυτά”». Αυτή η φωνή, όπως λέει, εξαφάνισε την επιθυμία για ποτό: «Η ανάγκη για ποτό με εγκατέλειψε. Δεν έχω θεωρίες γι’ αυτό, εκτός από το ότι ήταν μια θεία δύναμη ή μια ενέργεια που όλοι έχουμε μέσα μας από τη γέννησή μας — η ίδια δύναμη της ζωής.» Αναφέρθηκε επίσης στην παιδική μοναξιά και στο πώς το αλκοόλ λειτουργούσε σαν καταφύγιο: «Έπινα για να σβήσω αυτή τη δυσφορία, γιατί με έκανε να νιώθω σημαντικός».

Ο Χόπκινς τονίζει πως νιώθει ευγνώμων που είναι ακόμη ζωντανός: «Η ζωή έχει τεράστιες δυσκολίες και πρέπει να τις προσέχεις. Αλλά, πλησιάζοντας τα 88, ξυπνάω κάθε πρωί και σκέφτομαι: “Είμαι ακόμα εδώ. Πώς γίνεται;”. Δεν ξέρω. Ό,τι κι αν με κρατά εδώ, το ευχαριστώ πολύ». Τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους γιόρτασε 49 χρόνια νηφαλιότητας, λέγοντας σε βίντεο: «Σαν σήμερα, πριν από 49 χρόνια, σταμάτησα… Τηλεφώνησα σε μια ομάδα ανθρώπων σαν εμένα — αλκοολικών. Και αυτό ήταν. Νηφάλιος.» Συμπληρώνει πως αυτά τα 49 χρόνια ήταν καλύτερα από ποτέ.