Πρόκειται για ένα μείζον πρόβλημα που αντιμετωπίζουν όλα τα ανεπτυγμένα κράτη του κόσμου και η διαχείρισή του απαιτεί πολλές και διαφορετικές πολιτικές. Διότι η αντιμετώπιση του δημογραφικού δεν εξαντλείται στη στήριξη των γεννήσεων, αλλά προϋποθέτει μέτρα ενίσχυσης της οικογένειας, των νέων, των γυναικών και φυσικά της ελληνικής περιφέρειας.

Υπάρχουν ακριτικά νησιά και απομακρυσμένα χωριά στα οποία δεν υπάρχουν παιδιά και ο μέσος όρος ηλικίας είναι άνω των 65 ετών. Αλλά και στα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου είναι συγκεντρωμένο το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της χώρας, έχουν διαμορφωθεί τέτοιες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που δεν επιτρέπουν στα ζευγάρια να αποκτήσουν τον αριθμό των παιδιών που θα ήθελαν.

Η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει αρκετά μέτρα και μεταρρυθμίσεις, στο πλαίσιο της Εθνικής Στρατηγικής για το Δημογραφικό. Από το επίδομα γέννησης μέχρι τις νταντάδες της γειτονιάς και από την εξίσωση των τριτέκνων με τους πολύτεκνους μέχρι τη μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση που ανακοινώθηκε στη ΔΕΘ και είναι απολύτως εστιασμένη στην ενίσχυση της οικογένειας, των νέων και της μεσαίας τάξης.

Προφανώς θα χρειαστούν ακόμα μεγαλύτερες ταχύτητες και ακόμα περισσότερες γενναίες δράσεις για την αντιμετώπιση της υπογεννητικότητας, αφού όλες οι προβλέψεις για τις επόμενες τρεις δεκαετίες είναι δυσοίωνες.