Βρίσκεται στους πρόποδες του όρους Όχη και η σφυριχτή γλώσσα του χωριού, γνωστή ως «σφυριά», μπορεί να μεταδώσει πλήρεις συνομιλίες σε μεγάλες αποστάσεις, καθώς κάθε τόνος αντιστοιχεί σε γράμμα ή συλλαβή.

Η παράδοση ήταν κυρίως κτήμα των βοσκών και των αγροτών και μεταδιδόταν από γενιά σε γενιά. Η μείωση του πληθυσμού και η γήρανση των κατοίκων όμως απειλούν την επιβίωσή της, αφού ολοένα λιγότεροι μπορούν να παράγουν καθαρά σφυρίγματα.

Η προέλευση της γλώσσας παραμένει αβέβαιη: μερικοί πιστεύουν ότι έχει ρίζες στους Πέρσες στρατιώτες που βρήκαν καταφύγιο στην περιοχή πριν 2.500 χρόνια, άλλοι ότι δημιουργήθηκε την εποχή του Βυζαντίου ως τρόπος ειδοποίησης για κινδύνους. Η ύπαρξή της έγινε γνωστή το 1969, όταν συνεργεία διάσωσης εντόπισαν βοσκούς να επικοινωνούν με σφυρίγματα κατά την αναζήτηση ενός πιλότου.

Σύμφωνα με τη γλωσσολόγο Δήμητρα Χένγκεν, η «σφυριά» είναι μια σφυριχτή μορφή των ελληνικών και τα σφυρίγματα μπορούν να διαδοθούν έως και 4 χιλιόμετρα, πολύ περισσότερο από τη φυσική φωνή. Παρά την τεχνολογική πρόοδο — δρόμοι, νερό και ηλεκτρικό ρεύμα ήρθαν στην Αντιά μόλις πριν από 30 χρόνια — η γλώσσα παρέμεινε σημαντικό εργαλείο επιβίωσης και κοινωνικής επαφής, ενώ έπαιξε ρόλο και στις προσωπικές σχέσεις των κατοίκων.

Σήμερα η «σφυριά» θεωρείται η αρχαιότερη και πιο δομημένη σφυριχτή γλώσσα στην Ευρώπη, αλλά και η πιο απειλούμενη, με λίγους πλέον ομιλητές, σύμφωνα με την UNESCO.